Ιταλία: Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι υποψήφιος της κεντροδεξιάς για την προεδρία της Δημοκρατίας

Η απόφαση για την επίσημη υποψηφιότητα Μπερλουσκόνι ελήφθη από τα τρία μεγάλα κόμματα της ιταλικής συντηρητικής παράταξης: Την Φόρτσα Ιτάλια, την Λέγκα και την ακροδεξιά παράταξη Αδέλφια της Ιταλίας.

«Τα κόμματά μας θεωρούν ότι ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι είναι το κατάλληλο άτομο για το συγκεκριμένο αξίωμα, με την αξιοπιστία και την εμπειρία που η αξίζει η χώρα μας και επιθυμούν οι Ιταλοί» αναφέρεται σε επίσημο ανακοινωθέν.

Στενοί συνεργάτες, όμως, του Καβαλιέρε, όπως ο πρώην υφυπουργός παρά την προεδρία της κυβέρνησής του, Τζάνι Λέτα, έχουν ήδη εκφραστεί υπέρ μιας λύσης συμβιβασμού, με γνώμονα το συμφέρον όλης της χώρας, όπως σημειώνει ο ανταποκριτής του ΑΠΕ-ΜΠΕ στη Ρώμη.

«Πιστεύω ότι ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι μπορεί να είναι χρήσιμος για τη χώρα» λέει για τον εαυτό του ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, εμπλεκόμενος σε μπαράζ σκανδάλων και δικαστικών υποθέσεων, ο οποίος σε ηλικία 85 ετών αποφάσισε να διεκδικήσει την προεδρία.

Στις αρχές Δεκεμβρίου, ο Μπερλουσκόνι είχε στείλει στους βουλευτές μία ανανεωμένη φωτογραφία του μετά από πλαστικές εγχειρήσεις, καθώς και μία συλλογή από τις πιο ωραίες ομιλίες του.

Στην Ιταλία, αυτό θεωρήθηκε ως σήμα εκκίνησης της προεκλογικής εκστρατείας του για την προεδρία. Πολλοί παρατηρητές ωστόσο του δίνουν λίγες πιθανότητες, όπως υπογραμμίζει η Deutsche Welle.

Όμως ο Μπερλουσκόνι υποστηρίζεται από τους δεξιούς λαϊκιστές Ματέο Σαλβίνι και Τζόρτζια Μελόνι. Η τελευταία, η οποία ηγείται των ακροδεξιών Αδελφών της Ιταλίας, πήρε ξεκάθαρη θέση ήδη πριν από τα Χριστούγεννα δηλώνοντας πως «θέλουμε έναν πατριώτη. Ο Μπερλουσκόνι είναι, ο Ντράγκι δεν είναι».

Φαβορί ο Ντράγκι

Ο σημερινός πρωθυπουργός, πάντως, Μάριο Ντράγκι, ο οποίος ηγείται επιτυχημένης και σταθερής τεχνοκρατικής κυβέρνησης, χαίρει μεγάλης εκτίμησης στην Ιταλία και την Ευρώπη.

Ο 74χρονος πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας έχει φιλοδοξίες, αλλά χωρίς αυτόν στο τιμόνι η κυβέρνηση θα κατέρρεε σύντομα. Στο κοινοβούλιο η κυβέρνηση υποστηρίζεται από έναν άτυπο συνασπισμό εθνικής ενότητας, στον οποίο ανήκουν όλα τα κόμματα εκτός από το ακροδεξιό κόμμα της Μελόνι.

«Αυτή η πλειοψηφία θα μπορούσε να καταρρεύσει», πιστεύει ο Λουτς Κλινκχάμερ, ειδικός για θέματα Ιταλίας στο Γερμανικό Ιστορικό Ινστιτούτο στη Ρώμη. Η κυβέρνηση έχει αναλάβει κυρίως να κατανείμει τα 200 δισεκατομμύρια ευρώ από το Ταμείο Ανασυγκρότησης της ΕΕ για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού. «Χωρίς τα χρήματα από τις Βρυξέλλες, αυτός ο μεγάλος συνασπισμός δεν θα είχε προκύψει...Δεν πιστεύω στη σταθερότητα αυτής της κυβέρνησης, εάν ο Ντράγκι εκλεγόταν πρόεδρος» λέει.

Νέες εκλογές ίσως έφερναν μια δεξιά λαϊκιστική, ευρωσκεπτικιστική κυβέρνηση και εάν η οικονομική ανάκαμψη της Ιταλίας αποτύγχανε μετά την πανδημία, θα επηρεάζονταν αναπόφευκτα και οι άλλες χώρες της ΕΕ.