Αφγανιστάν: Στο έλεος του χειμώνα και του οικονομικού «πνιγμού»
Το τσουχτερό κρύο του χειμώνα στο Αφγανιστάν σημαίνει μικρά παιδιά στριμωγμένα κάτω από κουβέρτες σε αυτοσχέδιους καταυλισμούς. Τα άρρωστα μωρά στα νοσοκομεία κείτονται τυλιγμένα στις μητέρες τους που καλύπτονται από μπούρκες. Οι ουρές στα κέντρα διανομής τροφίμων γίνονται όλο και μεγαλύτερες καθώς η χώρα βυθίζεται πιο βαθιά στην απελπισία.
Μετά τη χαοτική κατάληψη της Καμπούλ από τους Ταλιμπάν στις 15 Αυγούστου, μια ήδη κατεστραμμένη από τον πόλεμο οικονομία που κάποτε κρατούσαν ζωντανή μόνο οι διεθνείς δωρεές βρίσκεται τώρα στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Δεν υπάρχουν αρκετά χρήματα για τα νοσοκομεία.
Η Saliha, η οποία όπως πολλοί Αφγανοί χρησιμοποιεί μόνο ένα όνομα, πήγε τον τεσσάρων μηνών γιο της στο Νοσοκομείο Παίδων «Ιντίρα Γκάντι» στην πρωτεύουσα, την Καμπούλ. Αδύναμος και εύθραυστος ο μικρός Najeeb υπέφερε από υποσιτισμό.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προειδοποιεί ότι εκατομμύρια παιδιά υποφέρουν από υποσιτισμό και τα Ηνωμένα Έθνη λένε ότι το 97% των Αφγανών σύντομα θα ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.
Για εκατομμύρια που ζουν σε καταυλισμούς εκτοπισμένων ή κάθονται έξω από κυβερνητικά υπουργεία αναζητώντας βοήθεια, η μόνη πηγή ζεστασιάς είναι να στριμώχνονται γύρω από φωτιές που καίνε ξύλα.
Σχεδόν το 80% του προϋπολογισμού της προηγούμενης κυβέρνησης του Αφγανιστάν προερχόταν από τη διεθνή κοινότητα. Αυτά τα χρήματα, τώρα κομμένα, χρηματοδοτούσαν νοσοκομεία, σχολεία, εργοστάσια και κυβερνητικές υπηρεσίες.
Στο Αφγανιστάν των Ταλιμπάν δεν υπάρχουν χρήματα. Οι κυρώσεις έχουν ακρωτηριάσει τις τράπεζες, ενώ τα Ηνωμένα Έθνη, οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλοι αγωνίζονται να βρουν πώς να λάβουν ανθρωπιστική βοήθεια εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων οι Αφγανοί παρακάμπτοντας τους Ταλιμπάν, παρόλο που δεν υπάρχουν άμεσες ενδείξεις για την εκτεταμένη διαφθορά που χαρακτήριζε την προηγούμενη διαχείριση.
Για πολλούς από τους φτωχότερους του Αφγανιστάν, το ψωμί είναι το μοναδικό τους βασικό προϊόν. Γυναίκες κάνουν ουρές έξω από αρτοποιεία της πόλης, μικρά παιδιά φτάνουν πριν ξημερώσει για να πάρουν ψωμί. Η πλειοψηφία προσπαθεί να βρει τροφή και καύσιμα. Τα στατιστικά που παρέχονται από τον ΟΗΕ είναι ζοφερά: Σχεδόν 24 εκατομμύρια άνθρωποι στο Αφγανιστάν, περίπου το 60% του πληθυσμού, υποφέρουν από οξεία πείνα. Περίπου 8,7 εκατομμύρια Αφγανοί παλεύουν με την ασιτία.
Το σχολείο για τα κορίτσια υπό τους Ταλιμπάν δεν είναι αυτονόητο και σε πολλές επαρχίες δεν επιτρέπεται να φοιτούν στο σχολείο μετά την 6η τάξη, αλλά σε περισσότερες από 10 επαρχίες τα σχολεία είναι ανοιχτά. Η διεθνής κοινότητα επεξεργάζεται τρόπους για να βοηθήσει τα σχολεία που είναι ανοιχτά ενώ ενθαρρύνει τους Ταλιμπάν να ανοίξουν και τα υπόλοιπα.
Σε ορισμένες περιοχές, όπως η δυτική επαρχία Χεράτ, δάσκαλοι και γονείς μαζί προτρέπουν τους τοπικούς ηγέτες των Ταλιμπάν να ανοίξουν τα σχολεία. Κάποιες φορές, οι προσπάθειες φέρνουν καρπούς.
Πριν από μήνες, η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες προειδοποίησε για μαζική έξοδο Αφγανών σε περίπτωση που επιτραπεί στο Αφγανιστάν να πέσει ελεύθερα σε μια οικονομική άβυσσο.
Η έξοδος έχει ήδη ξεκινήσει καθώς χιλιάδες απεγνωσμένοι άνθρωποι φεύγουν από το Αφγανιστάν για το Ιράν. Κατά εκατοντάδες μαζεύουν λεωφορεία που τους μεταφέρουν από τη Χεράτ στην κοντινή επαρχία Νιμρόζ από όπου κάνουν το επικίνδυνο ταξίδι στο Ιράν. Κάποιοι ελπίζουν να προχωρήσουν περισσότερο, στην Τουρκία και τελικά στην Ευρώπη — παρά την αυξανόμενη αποφασιστικότητα της Ευρώπης να κρατήσει τους μετανάστες έξω.