Το τέλος μιας εποχής - Αυτός είναι ο Φιντέλ Κάστρο (pics)

Μιλώντας κατά τη διάρκεια του συνεδρίου του Κομουνιστικού Κόμματος, ο ιστορικός ηγέτης της Κούβας «προειδοποίησε» τους παριστάμενους και τους πολίτες της χώρας ότι «αυτή ίσως είναι μια από τις τελευταίες φορές που ομιλώ σε αυτή την αίθουσα».

Τον άνθρωπο που άλλαξε την ιστορία της Κούβας ανατρέποντας τον δικτάτορα Μπατίστα και καθοδηγώντας τη για μισό σχεδόν αιώνα, τον ηγέτη στον οποίο οι συμπατριώτες του οφείλουν πολλά αλλά και τον οποίο κατηγορούν επίσης για πολλά και ιδιαίτερα για τις αποφάσεις και τον τρόπο άσκησης εξουσίας την τελευταία δεκαετία της
προεδρίας του, οι Κουβανοί γνωρίζουν τα πάντα.

Για όλους τους υπόλοιπους, αυτός είναι ο Φιντέλ Κάστρο...

Ημερομηνία Γέννησης: 13 Αυγούστου 1926

Τόπος Γέννησης: Μπιράν, Κούβα

Όνομα: Φιδέλ Αλεχάντρο Κάστρο Ρους

Όνομα Πατρός: Άνχελ Κάστρο (Εύπορος γαιοκτήμονας)

Όνομα Μητρός: Λίνα Ρους (Οικιακή βοηθός της πρώτης συζύγου του
Άνχελ Κάστρο)

Γάμοι: Μίρτα Ντίας Μπαλάρτ (1948-1955), Ντάλια Σότο ντελ Βάλε (άγνωστη ημερομηνία-σήμερα)

Παιδιά:

Με τη Ναταλία Ρεβουέλτα: Αλίνα Φερνάντες Ρεβουέλτα
Με άγνωστη γυναίκα: Χόρχε Άνχελ Κάστρο
Με τη Ντάλια Σότο ντελ Βάλε: Αντόνιο, Αλεχάντρο, Άνχελ, Αλέξις, Άλεξ
Με τη Μίρτα Κάστρο: Φιντελίτο

Εκπαίδευση: Colegio Dolores in Santiago de Cuba (1942), Colegio Belen στην Αβάνα (Νομική Σχολή-1945), Διδακτορικό στο Αστικό Δίκαιο (1950)

Ημερομηνίες-σταθμοί

1947 - Σε ηλικία 21 ετών συμμετέχει σε αποτυχημένη απόπειρα ανατροπής του Αρχιστράτηγου Ραφαήλ Τρουχίλιο στη Δομινικανή Δημοκρατία

1952 - Ο Στρατηγός Φουλχένσιο Μπατίστα παίρνει με πραξικόπημα την εξουσία και ο Κάστρο ξεκινά την οργάνωση ένοπλου κινήματος με απώτερο στόχο την ανατροπή του

26 Ιουλίου 1953: Ο Κάστρο και 165 επαναστάτες επιτίθενται ξημερώματα σε στρατώνα της Μονκάδα, στο Σαντιάγο. Επιλέγουν τη συγκεκριμένη ημέρα, γνωρίζοντας ότι το προηγούμενο βράδυ γινόταν γιορτή και πολλοί από τους στρατιώτες θα έλειπαν ή θα ήταν μεθυσμένοι. Παρόλα αυτά, η επίθεση αποκρούεται.

1 Αυγούστου 1953: Ο Κάστρο συλλαμβάνεται και τον Οκτώβριο το καθεστώς Μπατίστα τον καταδικάζει σε φυλάκιση 15 ετών στο Νησί των Πεύκων, μαζί με τον αδελφό του Ραούλ.

15 Μαΐου 1955: Φιντέλ και Ραούλ Κάστρο αποφυλακίζονται, συνέπεια απόφασης του Μπατίστα για γενική αμνηστία στους πολιτικούς κρατούμενους. Αμφότεροι εξορίζονται στο Μεξικό, όπου γνωρίζουν έναν Αργεντινό γιατρό από το Ροζάριο. Οι Κάστρο κι ο Ερνέστο 'Τσε' Γκεβάρα οργανώνουν νέο επαναστατικό κίνημα.

2 Δεκεμβρίου 1956: 82 εξόριστοι φτάνουν στην Κούβα, στην Playa Las Coloradas, με το γιοτ «Γκράνμα». Οι περισσότεροι σκοτώνονται αμέσως, κάποιοι άλλοι συλλαμβάνονται και οι μόλις 19 που διασώζονται, καταφεύγουν στην ορεινή περιοχή Sierra Maestra για να αναδιοργανωθούν.

Εκεί, οι αδελφοί Κάστρο, ο Γκεβάρα και ο Καμίλο Σιενφουέγος, το τέταρτο μεγάλο 'κεφάλι' της κουβανικής επανάστασης στήνουν μια πρόχειρη βάση και αρχίζουν επιδρομές κατά μικρών στρατιωτικών πόστων προκειμένου να αποκτήσουν όπλα.

Το Κίνημα της Επανάστασης δυναμώνει πολύ γρήγορα και εξαπλώνεται σε όλη την Κούβα. Οι εθελοντές αντάρτες που θέλουν να πολεμήσουν στο πλευρό του Κάστρο γίνονται ολοένα και περισσότεροι και ο Μπατίστα αρχίζει να νιώθει την πίεση.

1 Ιανουαρίου 1959: Στις 31 Δεκεμβρίου, ο δικτάτορας Μπατίστα αναγκάζεται να εγκαταλείψει την Κούβα και την Πρωτοχρονιά του 1959, η χώρα μπαίνει σε νέα εποχή, με την επανάσταση να έχει θριαμβευτική κατάληξη. Παρά τους πανηγυρισμούς, ο Κάστρο δίνει οδηγία στους αντάρτες να διατηρηθεί ο έλεγχος, να μην επικρατήσει χάος και να μην ξεσπάσουν βανδαλισμοί, κυρίως στην επαρχία.

2 Ιανουαρίου 1959: Ο θριαμβευτής Φιντέλ εκφωνεί λόγο στο Σαντιάγο και ξεκινά το ταξίδι του προς την Αβάνα. Σε κάθε πόλη και κάθε χωριό, τυγχάνει αποθεωτικής υποδοχής από τους πολίτες.

8 Ιανουαρίου 1959: Ο Κάστρο μπαίνει στην Αβάνα όπου τον υποδέχονται εκατοντάδες χιλιάδες Κουβανοί.

16 Φεβρουαρίου 1959: Αναλαμβάνει πρωθυπουργός της χώρας

15-26 Απριλίου 1959: Επισκέπτεται τις ΗΠΑ

8 Μαΐου 1960: Κούβα και Σοβιετική Ένωση συνάπτουν επισήμως διπλωματικές σχέσεις

17 Απριλίου 1961: Ομάδα αποτελούμενη από 1.300-1.400 εξόριστους Κουβανούς αποβιβάζεται στον Κόλπο των Χοίρων (Playa Giron). Εφοδιασμένοι με αμερικανικά όπλα, οι Κουβανοί επιχειρούν να ανατρέψουν τον Κάστρο, αλλά αποτυγχάνουν. Κάποιοι σκοτώνονται και όσοι διασώζονται, συλλαμβάνονται. Απελευθερώνονται τον Δεκέμβριο του 1962 με αντάλλαγμα τρόφιμα και φάρμακα αξίας 53 εκατ. δολαρίων.

2 Δεκεμβρίου 1976: Ο Φιντέλ αναλαμβάνει πρόεδρος της Κούβας

Απρίλιος-Σεπτέμβριος 1980: Δίνει τη δυνατότητα σε όσους θέλουν να αποχωρήσουν από τη χώρα. Περίπου 125.000 Κουβανοί μεταναστεύουν στις ΗΠΑ.

19 Απριλίου 1982: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρόναλντ Ρίγκαν επαναφέρει την ταξιδιωτική απαγόρευση η οποία είχε αρθεί από τον Κάρτερ τον Μάρτιο του 1977.

21-25 Ιανουαρίου 1998: Υποδέχεται τον πάπα Ιωάννη Παύλο Β', τον πρώτο που επισκέφθηκε ποτέ την Κούβα.

23 Ιουνίου 2001: Το πρώτο κακό σημάδι για την υγεία του. Κατά τη διάρκεια ομιλίας, αισθάνεται αδιαθεσία και φεύγει από το βήμα υποβασταζόμενος.

Άνοιξη 2003: Συλλαμβάνει και επιβάλλει πολύ αυστηρές ποινές σε αντικαθεστωτικούς ακτιβιστές

20 Οκτωβρίου 2004: Στο τέλος ομιλίας του και φεύγοντας από το βήμα, καταρρέει.

31 Ιουλίου 2006: Υποβάλλεται σε επέμβασηση στο έντερο όπου πάσχει από καρκίνο. Στην κουβανική τηλεόραση ανακοινώνεται ότι την εξουσία αναλαμβάνει προσωρινά ο αδελφός του, Ραούλ.

29 Οκτωβρίου 2007: Κυκλοφορεί η αυτοβιογραφία του «Η ζωή μου» στη Μεγάλη Βρετανία. Βασίζεται σε μια σειρά από συνεντεύξεις που παραχώρησε στον δημοσιογράφο Ιγνάσιο Ραμονέτ. Το βιβλίο κυκλοφορεί στις ΗΠΑ στις αρχές του 2008.

19 Φεβρουαρίου 2008: Έχοντας ταλαιπωρηθεί από τα σοβαρά προβλήματα υγείας, ανακοινώνει την οριστική αποχώρησή του από την εξουσία μέσω επιστολής που δημοσιεύτηκε στην διαδικτυακή έκδοση της εφημερίδας Granma. Πρόεδρος της Κούβας αναλαμβάνει ο αδελφός του, Ραούλ.

28 Μαρτίου 2016: Με γράμμα του αποφασίζει να κρατήσει αποστάσεις, παρά τη θετική έκβαση που έχουν οι επαφές του Ραούλ Κάστρο με τον Μπαράκ Ομπάμα, στο περιθώριου της επίσκεψης του προέδρου των ΗΠΑ, στην Αβάνα. «Κινδυνεύσαμε να πάθουμε έμφραγμα ακούγοντας τα λόγια αυτά του αμερικανού προέδρου», τονίζει συμπληρώνοντας ότι ο κουβανικός λαός δεν ξεχνά και «δεν έχει ανάγκη από δώρα».

19 Απριλίου 2016: Εκφωνεί εμφανώς συγκινημένος έναν λόγο που μοιάζει αποχαιρετιστήριος, στο συνέδριο του Κομουνιστικού Κόμματος. «Σύντομα γίνομαι 90 ετών. Σύντομα θα γίνω σαν όλους τους άλλους. Για όλους έρχεται η σειρά μας. Αυτή ίσως είναι μια από τις τελευταίες φορές που μιλώ σε αυτή την αίθουσα».

*Με πληροφορίες από CNN, Wikipedia, latinalericanhistory.about.com