Γροιλανδία: Ανακαλύφθηκε το βορειότερο και πιο μικροσκοπικό νησί του κόσμου
Ανανεώθηκε:
Ομάδα ερευνητών της Αρκτικής από τη Δανία πιστεύουν ότι ανακάλυψαν κατά λάθος το βορειότερο νησί του κόσμου που βρίσκεται στα ανοικτά των ακτών της Γροιλανδίας.
Οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης πίστεψαν αρχικά ότι έφτασαν στο Oodaaq, ένα νησί που ανακάλυψε μια ομάδα έρευνας της Δανίας τον Ιούλιο του 1978 κατά τη διάρκεια αποστολής.
Ωστόσο, κατέληξαν σε ένα άγνωστο νησί πιο βόρεια.
«Είμασταν πεπεισμένοι ότι το νησί στο οποίο στεκόμασταν ήταν το Oodaaq, το οποίο μέχρι τότε ήταν εγγεγραμμένο ως το βορειότερο νησί του κόσμου», δήλωσε ο επικεφαλής της αποστολής Morten Rasch του τμήματος γεωεπιστήμων και διαχείρισης φυσικών πόρων του πανεπιστημίου.
«Αλλά όταν δημοσίευσα φωτογραφίες του νησιού και τις συντεταγμένες του στα κοινωνικά μέσα, Αμερικανοί πολίτες κυνηγοί νησιών, μου είπαν ότι δεν μπορεί να είναι αλήθεια», δήλωσε την περασμένη Παρασκευή. Να σημειωθεί ότι «κυνηγοί νησιών» ονομάζονται όσοι έχουν σαν χόμπι την αναζήτηση άγνωστων νησιών.
Το νησί δεν έχει ακόμη όνομα, και η ερευνητική ομάδα φέρεται να έχει προτείνει να το ονομάσει «Qeqertaq Avannarleq», που σημαίνει «το βορειότερο νησί» στα Γροιλανδικά.
Είναι 780 μέτρα και βρίσκεται βόρεια του νησιού Oodaaq. Το νησί Oodaaq βρίσκεται στο ακρωτήριο Morris Jesup, στο βορειότερο σημείο της Γροιλανδίας και είναι ένα από τα πιο βόρεια σημεία στη Γη.
Το μικροσκοπικό νησί, που προφανώς ανακαλύφθηκε ως αποτέλεσμα μετατόπισης όγκων πάγου, υψώνεται σε περίπου τρία έως τέσσερα μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, ανέφερε το πανεπιστήμιο.
Η ερευνητική ομάδα δεν θεωρεί ότι η δημιουργία του νησιού είναι αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής της αποστολής, το νησί αποτελείται κυρίως από μικρούς όγκους λάσπης και χαλικιού. Εκτιμά επίσης, ότι μπορεί να είναι το αποτέλεσμα μιας μεγάλης καταιγίδας που, με τη βοήθεια της θάλασσας, έσπρωξε σταδιακά υλικό από τον βυθό μέχρι να σχηματιστεί ένα νησί, το οποίο ωστόσο, όπως εκτιμούν Δανοί ερευνητές δεν αναμένεται να υπάρχει για πολύ καιρό.
«Κανείς δεν ξέρει για πόσο θα υπάρχει. Κατ 'αρχήν, θα μπορούσε να εξαφανιστεί μόλις χτυπήσει μια ισχυρή νέα καταιγίδα», δήλωσε ο Rasch.