DW: Ένας χρόνος μετά την καταστροφική έκρηξη στο Λίβανο

Ο Πολ και η Τρέισι Ναγκεάρ μαζί με την τρίχρονη κόρη τους Λαξού νόμισαν ότι, παρά τον κορωνοϊό, παρά την εξαθλιωμένη οικονομία, θα ήταν ασφαλείς τουλάχιστον στο σπίτι τους κοντά στο λιμάνι της πρωτεύουσας του Λιβάνου. Τους βρήκε όμως το χειρότερο, το απίστευτο. Στις 4 Αυγούστου, πριν ακριβώς ένα χρόνο, μια τρομερή έκρηξη στο λιμάνι συγκλόνισε την πόλη. Τα τζάμια έγιναν θρύψαλα, η Τρέισι και η Λαξού τραυματίστηκαν σοβαρά, 3 μέρες αργότερα το κοριτσάκι υπέκυψε στα τραύματά του. Είναι το νεότερο σε ηλικία θύμα ανάμεσα σε άλλα 200 που έχασαν τη ζωή τους σε μια από τις μεγαλύτερες μη πυρηνικές εκρήξεις της ιστορίας.

Εμπόδια στην αναζήτηση ενόχων

H έκρηξη σημειώθηκε σε χώρο αποθήκευσης πυροτεχνημάτων και επεκτάθηκε σε περιοχή όπου ήταν αποθηκευμένοι 2.750 τόνοι νιτρικής αμμωνίας. Μέχρι και σήμερα δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη για το έγκλημα. Όχι ότι θα φέρει πίσω την κόρη τους, αλλά ο Πολ και η Τρέισι μαζί με άλλους επιζώντες και συγγενείς θυμάτων δίνουν αγώνα για την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων. Στο πλευρό τους και πολλές διεθνείς οργανώσεις, όπως η Human Rights Watch που απέστειλε επιστολή στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ με αίτημα τη συγκρότηση μιας διεθνούς, ανεξάρτητης και αμερόληπτης εξεταστικής επιτροπής. Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση του Λιβάνου είχε υποσχεθεί ότι μέσα σε πέντε ημέρες θα έβρισκε τους ενόχους.

Όπως επισημαίνεται στο ρεπορτάζ της DW, πέρασαν 365 ημέρες και όλα είναι ακόμη στο σκοτάδι. Γιατί; Διότι η πολιτική κάστα βάζει εμπόδια στη δικαιοσύνη. Όταν ο πρώτος εισαγγελέας, ο Φαντί Ζαουάν, κάλεσε ανώτατους αξιωματούχους, μεταξύ αυτών και τον τότε πρωθυπουργό Χασάν Ντιάμπ, να καταθέσουν, έχασε το πόστο του. Ο διάδοχός του Ταρέκ Μπιτάρ φαίνεται να δείχνει μεγαλύτερη κινητικότητα, αλλά κι αυτός αντιμετωπίζει δυσκολίες. Μάλιστα ο υπουργός Εσωτερικών Mοχάμεντ Φεχμί απαγόρευσε στον Αμπάς Ιμπραχίμ, επικεφαλής της Επιτροπής Πολιτικής Ασφάλειας να καταθέσει.

«Όλα είναι μαύρα σε αυτήν τη χώρα»

«Είναι πολύ σημαντικό για μας να μάθουμε την αλήθεια» λέει η Τρέισι. «Όχι επειδή θα φέρει πίσω τη Λαξού, όχι διότι θα απαλύνει κάπως τον πόνο μας. Όχι. Λέω στον εαυτό μου, ότι η αλήθεια θα χρειαστεί δέκα χρόνια, αλλά έχω χρόνο. Θέλω να ξέρω ότι βρίσκονται πίσω από τα σίδερα, ότι δεν πρόκειται να ξανασυμβεί κάτι τέτοιο σε κάποια άλλη οικογένεια, σε παιδιά, συζύγους. Αισθανόμαστε άσχημα. Δεν υπάρχει τίποτα που να κάνει την κατάσταση καλύτερη. Ζούμε σε μια χώρα που όλα είναι μαύρα».

Στο μεταξύ έχει γίνει γνωστό ότι ανώτατοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, μεταξύ αυτών και ο νυν πρόεδρος Μισέλ Αούν, είχαν ενημερωθεί για τον κίνδυνο από την αποθηκευμένη νιτρική αμμωνία στο λιμάνι. Αλλά θέλουν να προστατευτούν και να σβήσουν όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που θα μπορούσαν να τους οδηγήσουν ενώπιον της δικαιοσύνης. Η Τρέισι Ναγκεάρ έχει ένα σαφές αίτημα, τη διακοπή των διπλωματικών σχέσεων με την κυρίαρχη πολιτική τάξη. «Από τη στιγμή που ξεκίνησαν να βάζουν εμπόδια στη δικαιοσύνη, έχουν γίνει προδότες και θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως τέτοιοι. Δεν θέλουμε τίποτα άλλο, ούτε το φαγητό τους, τα λεφτά τους ή κάτι άλλο».