Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει ο Χένρι Κίσινγκερ για τις εντάσεις ΗΠΑ - Κίνας

Για τον άλλοτε υπουργό Εξωτερικών του Ρίτσαρντ Νίξον, αρχιτέκτονα της ιστορικής προσέγγισης της Ουάσινγκτον και του Πεκίνου τη δεκαετία του 1970, οι γιγάντιες οικονομικές, στρατιωτικές και τεχνολογικές δυνατότητες των δύο μεγάλων δυνάμεων κάνουν τις τρέχουσες εντάσεις πιο επικίνδυνες κι από εκείνες του Ψυχρού Πολέμου ανάμεσα στις ΗΠΑ και την πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση.

«Αποτελούν «το μεγαλύτερο πρόβλημα για τις ΗΠΑ, το μεγαλύτερο πρόβλημα για τον κόσμο όλο», είπε ο κ. Κίσιντζερ, 97 ετών, στη διάρκεια φόρουμ που οργανώθηκε από το Ινστιτούτο Μακέιν.

Μολονότι ο κίνδυνος πυρηνικού πολέμου ήταν μεγάλος στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, οι τεχνολογικές πρόοδοι σε ό,τι αφορά τα πυρηνικά όπλα και πάνω απ’ όλα στο πεδίο της τεχνητής νοημοσύνης, δύο πεδία στα οποία οι ΗΠΑ και η Κίνα βρίσκονται στην πρωτοπορία διεθνώς, μεγεθύνουν ακόμη περισσότερη την απειλή αποκάλυψης, κατ’ αυτόν.

«Για πρώτη φορά στην ιστορία, η ανθρωπότητα έχει τη δυνατότητα να καταστραφεί μέσα σε περιορισμένο χρονικό διάστημα», είπε ο άλλοτε επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας. «Έχουμε αναπτύξει τεχνολογίες ισχύος που ήταν αδιανόητη πριν από 70 χρόνια».

«Και τώρα, στο πυρηνικό ζήτημα προστίθεται το τεχνολογικό, που αφορά, στο πεδίο της τεχνητής νοημοσύνης, το ότι ο άνθρωπος αποκτά εταίρο, μια μηχανή, και η μηχανή αυτή μπορεί να αναπτύξει δική της κρίση», συνέχισε.

«Σε μια στρατιωτική σύγκρουση ανάμεσα σε δύο μεγάλες τεχνολογικές δυνάμεις, αυτό έχει κολοσσιαία σημασία», επέμεινε.

Σύμφωνα με τον Χένρι Κίσιντζερ, δεν χωράει καν σύγκριση με τον Ψυχρό Πόλεμο.

«Η Σοβιετική Ένωση δεν ήταν οικονομική δύναμη. Οι τεχνολογικές τους δυνατότητες ήταν στρατιωτικές», επιχειρηματολόγησε. Η ΕΣΣΔ ποτέ δεν είχε φθάσει «στο επίπεδο τεχνολογικής ανάπτυξης στο οποίο βρίσκεται η Κίνα σήμερα. Η Κίνα έχει τεράστια οικονομική ισχύ, πέρα από τη μεγάλη στρατιωτική της ισχύ».

Για τον κ. Κίσιντζερ, οι ΗΠΑ πρέπει μεν να παραμείνουν προσηλωμένες στις αρχές τους και να απαιτήσουν η Κίνα να τις σέβεται, αλλά ταυτόχρονα οφείλουν να διατηρήσουν μόνιμα ανοικτό τον διάλογο και να βρουν πεδία συνεργασίας με το Πεκίνο.