Δολοφονία Σάρα Έβεραρντ: Πόσο ασφαλείς νιώθουν οι γυναίκες στην πόλη;

Όπως επισημαίνει η Deutsche Welle σε άρθρο της, το συναίσθημα του φόβου σε γυναίκες και κορίτσια, όταν κυκλοφορούν την νύχτα σε δρόμους με λίγο φωτισμό, είναι γνωστό. Για την περίπτωση που πρέπει να αμυνθούν, πολλές κρατούν τα κλειδιά του σπιτιού στο χέρι, άλλες έχουν πάντα στην τσέπη τους σπρέι πιπεριού, αλλά δεν βοηθά πάντα, ούτε φυσικά αποτελεί λύση.

Η περίπτωση της νεαρής Βρετανίδας Σάρα Έβεραρντ, που απήχθη στις 9 το βράδυ στο Λονδίνο την ώρα που γύριζε σπίτι της και η σορός της βρέθηκε σε δάσος στο Κεντ, προκάλεσε διαμαρτυρίες και παγκόσμια κατακραυγή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Στο πλαίσιο αυτών των αντιδράσεων πολλές γυναίκες περιέγραψαν τις δικές τους εμπειρίες και τον φόβο που ένιωθαν όταν βάδιζαν στο δρόμο τη νύχτα, ή όταν έβγαζαν τον σκύλο τους για βόλτα αργά, ενώ άλλες έλεγαν ότι προτιμούσαν να μείνουν το βράδυ στο σπίτι για ασφάλεια. Η κατακραυγή ήταν τόσο μεγάλη, γιατί φάνηκε ότι σε πολλές γυναίκες ο φόβος σε δημόσιους χώρους, ιδιαίτερα όταν φωτίζονται ανεπαρκώς, είναι καθημερινή εμπειρία.

Σύμφωνα με δημοσκόπηση της οργάνωσης βοήθειας Plan International, καμιά γυναίκα δεν αισθάνεται εντελώς ασφαλής στην πόλη που ζει, όπως λέει στη DW η Άνε Ρίτεν, συνεργάτρια της οργάνωσης.

«Συμμετείχαν περίπου 1000 γυναίκες στη δημοσκόπηση. Τις καλέσαμε να βάλουν ένα σημάδι σε συγκεκριμένους τόπους της πόλης τους, και να μας αναφέρουν, εάν αισθάνονταν ασφαλείς ή όχι. Οι συμμετέχουσες χαρακτήρισαν το 80% των σημείων ως ανασφαλές. Κατά μέσον όρο δεν υπήρχε γυναίκα που να μην υποδείξει ένα σημείο της πόλης όπου ζει και όπου δεν νιώθει ασφαλής. Μία στις 4 γυναίκες βίωσε τουλάχιστον μια φορά σεξουαλική παρενόχληση και μία στις 5 έπεσε θύμα απειλής μέσα σε πόλη».

Η οργάνωση Plan International ξέρει ότι η δημοσκόπηση δεν είναι αντιπροσωπευτική, αλλά στόχος της ήταν να κάνει το πρόβλημα ορατό, επειδή ακριβώς πολλά περιστατικά δεν δημοσιοποιούνται.

Ασφάλεια μέσω καταπολέμησης στερεοτύπων

Άλλες δημοσκοπήσεις δήμων και κοινοτήτων έδειξαν ότι τα συναισθήματα του φόβου και της ανασφάλειας είναι εντονότερα σε γυναίκες και κοπέλες από ό,τι σε άνδρες. Ακριβής καταγραφή δεδομένων για συμβάντα στους δρόμους πόλεων δεν υπάρχει. Υπάρχει ωστόσο κάποια λύση; Για την Άνε Ρίτεν δεν φτάνει να μπουν περισσότερα φώτα στις πόλεις ή να κοπούν οι θάμνοι σε σκοτεινά σημεία.

«Θα πρέπει να δούμε πώς θα χτυπήσουμε τα βλαβερά στερεότυπα των φύλων» υπογραμμίζει. «Διότι ο λόγος που γυναίκες και κοπέλες αισθάνονται φόβο, δεν είναι μόνο το σκοτάδι ή επειδή κάποιος μπορεί να κρυφτεί σε μια γωνία, αλλά διότι αισθάνονται να απειλείται η προσωπική τους ασφάλεια από σεξουαλική παρενόχληση, από δυσφήμιση και βία. Πρόκειται για κοινωνικό φαινόμενο απότοκο της μυωπικής αντίληψης που συχνά έχουν νεαροί και άνδρες, ότι οι γυναίκες έχουν λιγότερη αξία. Αυτό υπονοεί ότι δεν τρέχει και κάτι όταν τις φέρνουν σε δύσκολη θέση στο δρόμο, τους φωνάζουν πρόστυχα λόγια ή τις προσβάλουν. Αυτά τα φυλετικά πρότυπα πρέπει να αντιμετωπίσουμε για να αισθάνονται οι γυναίκες ασφαλείς στην πόλη τους».