Ως πράκτορα αντιμετωπίζει βετεράνο ακτιβιστή η Μόσχα

Η Ρωσία ψήφισε για πρώτη φορά έναν σχετικό νόμο το 2012, βάσει του οποίου μπορεί να χαρακτηρίζει μη κυβερνητικές οργανώσεις και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που χρηματοδοτούνται από το εξωτερικό και θεωρούμενες ως εμπλεκόμενες σε πολιτικές δραστηριότητες, ως «πράκτορες ξένης χώρας», ένας όρος με αρνητικό περιεχόμενο που έχει καταβολές στην σοβιετική εποχή.

Ο εν λόγω νόμος αργότερα επεκτάθηκε, συμπεριλαμβάνοντας στην κατηγορία των «πρακτόρων ξένης χώρας», μέσα μαζικής ενημέρωσης, ανεξάρτητους δημοσιογράφους και bloggers.

Σύμφωνα με τον νόμο που τέθηκε σε ισχύ στα τέλη του 2019, «πράκτορες ξένης χώρας» μπορούν να χαρακτηρισθούν και φυσικά πρόσωπα, τα οποία μεταδίδουν ειδήσεις μέσου ενημέρωσης ή νομικού προσώπου που έχει αναγνωρισθεί ως «πράκτορας ξένης χώρας».

Ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων υποστηρίζουν ότι ο νόμος επιτρέπει την κατάχρηση εξουσίας και έχει χρησιμοποιηθεί για να καταπνίξει τις διαφωνίες και να παρενοχλήσει ομάδες της κοινωνίας των πολιτών.

Σήμερα το ρωσικό υπουργείο Δικαιοσύνης συμπεριέλαβε στο μητρώο των «πρακτόρων ξένης χώρας» τον ηλικίας 79 ετών ακτιβιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και επί χρόνια επικριτή του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν, μαζί με άλλα τέσσερα άτομα, συμπεριλαμβανομένου ενός δημοσιογράφου που εργάζεται για λογαριασμό του Radio Free Europe/Radio Liberty.

Μέχρι τώρα στο μητρώο υπήρχαν οι ονομασίες των μέσων μαζική ενημέρωσης, περιλαμβανομένων και όλων των υπηρεσιών του Radio Free Europe/Radio Liberty όπως και του Voice of America και των μέσων ενημέρωσης της Τσεχίας.

Ο Πανομαριόφ δήλωσε ότι δεν ήταν σίγουρος για το πώς θα τον επηρέαζε ο ορισμός αυτός και ότι τον εξέπληξε το γεγονός ότι, ως μη δημοσιογράφος, «έχει χαρακτηρισθεί πράκτορας ξένης χώρας», μεταδίδει το πρακτορείο ειδήσεων Interfax.

Οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ορίζονται από το υπουργείο Δικαιοσύνης ως «πράκτορες ξένης χώρας», μπορούν να υπόκεινται ανά πάσα στιγμή σε επιτόπιους οικονομικούς ελέγχους και άλλους γραφειοκρατικούς ελέγχους.