Ντιέγκο Μαραντόνα και Φιντέλ Κάστρο: Δύο φίλοι που πέθαναν την ίδια ημέρα

Τέτοια ημέρα, το 2016, ο ηγέτης της κουβανικής επανάστασης και μία από τις πλέον σημαντικούς πολιτικές φυσιογνωμίες του 20ού αιώνα, άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 90 ετών.

Όταν έμαθε την είδηση ο Ντιεγκίτο, ενώ παρακολουθούσε τον τελικό τένις του Davis Cup στο Ζάγκρεμπ, κατέρρευσε.

Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε η είδηση του θανάτου τον χτύπησε κατάστηθα σαν μπάλα του τένις, που σέρβιρε ο αργεντινός τενίστας, Χουάν Μαρτίν ντελ Πότρο.

«Άρχισα να κλαίω ανεξέλεγκτα», είπε ο Μαραντόνα στο περιθώριο του τουρνουά.

«Μετά (τον θάνατο) του πατέρα μου, αυτή είναι η μεγαλύτερη θλίψη που έχω βιώσει».

Η πρώτη συνάντηση των δύο αντρών, έγινε το 1987, όταν ο Μαραντόνα συνέβαλε ώστε η εθνική ομάδα της Αργεντινής να κερδίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικού, τέσσερα χρόνια πριν από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, που θα σηματοδοτούσε μια περίοδο ακόμη μεγαλύτερων οικονομικών δυσχερειών για την Κούβα.

«Μου άνοιξε τις πόρτες της Κούβας όταν οι κλινικές στην Αργεντινή μου τις έκλειναν κατάμουτρα διότι δεν ήθελαν να κατηγορηθούν για τον θάνατο του Μαραντόνα», είπε ο πρώην άσος περιγράφοντας την περίοδο που αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα λόγω της χρήση ναρκωτικών.

Εκείνη την περίοδο ο ηγέτης της Κούβας τηλεφωνούσε κάθε μέρα νωρίς το πρωί στον Μαραντόνα για να συζητήσουν για ποδόσφαιρο και πολιτική.

Μάλιστα, ο Φιντέλ Κάστρο δεν έπαψε ποτέ να τον ενθαρρύνει να αναρρώσει πλήρως.

«Μου έλεγε πως μπορούσα να τα καταφέρω. Και τα κατάφερα. Κι είμαι εδώ. Και μιλάω γι' αυτόν», είπε ο Μαραντόνα με τρεμάμενη φωνή και συνέχισε: «Αυτό είναι το καλύτερο πράγμα που θυμάμαι από εκείνον».

Μάλιστα, ο Ντιεγκίτο ταξίδεψε στην Αβάνα για να αποχαιρετήσει τον παλιό του φίλο.