ΥΠΕΞ Γαλλίας και Γερμανίας: Χρειάζεται κοινή γραμμή ενάντια στις συμπεριφορές της Τουρκίας
Άρθρο με τίτλο «αναθεώρηση της διατλαντικής εταιρικής σχέσης υπό το πρίσμα των αναταραχών που διαμορφώνουν τον κόσμο» υπογράφουν από κοινού οι υπουργοί Εξωτερικών της Γαλλίας και της Γερμανίας, Ζαν Ιβ Λεντριάν και Χάικο Μάας.
Πέραν της ανάγκης να καταλήξουν Ευρώπη και Αμερική μαζί σε μια νέα διατλαντική συμφωνία, στο άρθρο σημειώνεται επίσης ότι «θα χρειαστεί να καθορίσουμε μια κοινή γραμμή ενάντια στις συμπεριφορές της Τουρκίας, οι οποίες προκαλούν σημαντικά προβλήματα στην ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνο».
Στο άρθρο που δημοσιεύεται στις εφημερίδες Le Monde, Washington Post και Die Zeit, τονίζεται ότι «η Γαλλία και η Γερμανία θέλουν να συνεργαστούν με τον εκλεγέντα πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και την εκλεγείσα αντιπρόεδρο Κάμαλα Χάρις, οι οποίοι μοιράζονται τις πεποιθήσεις μας όσον αφορά στην αξία των διεθνών εταιρικών σχέσεων και στη φιλία Ηνωμένων Πολιτειών και Ευρώπης».
Νέα αρχή με τον Μπάιντεν
Οι δύο Ευρωπαίοι υπουργοί διαπιστώνουν ότι «έχουμε πολλά πράγματα να διορθώσουμε. Οι κανόνες και οι θεσμοί από τους οποίους εξαρτάται η ευημερία των κοινωνιών μας βάλλονται. Στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, περιμένουμε την οικονομική ανάκαμψη, ενώ έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας για να γεφυρώσουμε τα χάσματα στις χώρες μας. Οι προκλήσεις αυτές είναι κοινές».
Αφήνοντάς αιχμές κατά της διακυβέρνησης Τραμπ, χωρίς όμως να κατονομάζουν τον απερχόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ, Λεντριάν και Μάας αναφέρουν ότι:
«Εδώ και τέσσερα χρόνια, το διεθνές περιβάλλον απορυθμίζεται διαρκώς. Η εκλογή του Τζο Μπάιντεν ανοίγει το δρόμο για την ενίσχυση της διατλαντικής ενότητας ενάντια στον αυταρχισμό και στις χώρες που επιχειρούν να ενισχύσουν τη θέση τους περιφρονώντας τη διεθνή έννομη τάξη και τις περιφερειακές ισορροπίες».
Τουρκία
Αναφερόμενοι στις σχέσεις της Ευρώπης και των ΗΠΑ με την Τουρκία οι υπουργοί Εξωτερικών της Γαλλίας και της Γερμανίας επισημαίνουν:
«Θα χρειαστεί επίσης να καθορίσουμε μια κοινή γραμμή ενάντια στις συμπεριφορές της Τουρκίας, οι οποίες προκαλούν σημαντικά προβλήματα στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνο».
Ρωσία
Σημαντικό μέρος του άρθρου είναι αφιερωμένο στις σχέσεις με τη Μόσχα: «Ελπίζουμε πως οι ΗΠΑ και η Ρωσία θα καταφέρουν να παρατείνουν τη συνθήκη New Start και πέρα από τον Φεβρουάριο του 2021. Εξάλλου, για όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με την ευρωπαϊκή ασφάλεια, είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε με τη Μόσχα και περιμένουμε από τη Ρωσία τις ανάλογες εποικοδομητικές απαντήσεις».
Κίνα
Αναφορικά με την Κίνα αναγνωρίζουν οι δύο υπουργοί ότι η ασιατική υπερδύναμη «θα παραμείνει, επί κυβερνήσεως Μπάιντεν, το σημείο εστίασης της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής».
Για την Ευρώπη, ωστόσο «αποτελεί ταυτόχρονα έναν εταίρο, έναν ανταγωνιστή και έναν συστημικό αντίπαλο».
«Είναι επομένως προς το συμφέρον μας να δημιουργήσουμε ένα κοινό μέτωπο ώστε να ανταποκριθούμε στην αύξηση της ισχύος της με πραγματισμό, διατηρώντας ανοιχτούς τους διαύλους συνεργασίας με το Πεκίνο, καθώς είναι αναγκαίοι για την αντιμετώπιση της πανδημίας του Covid-19 και της κλιματικής αλλαγής» επισημαίνουν.
Για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν
Ζητούν επίσης από τις Ηνωμένες Πολιτείες να επιστρέψουν σε μια κοινή προσέγγιση απέναντι στο Ιράν, «ώστε να μπορέσουμε, μαζί, να εξασφαλίσουμε πως το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα συνδέεται με αποκλειστικά ειρηνικούς σκοπούς και να απαντήσουμε στις όποιες προκλήσεις αντιπροσωπεύει η χώρα για την ασφάλεια και την ευρύτερη περιοχή».
Τέλος, τονίζουν ότι πρέπει να καταπολεμήσουν μαζί την τρομοκρατία και τη ριζοσπαστικοποίηση, «αυτές τις μάστιγες που απειλούν την ασφάλειά μας και τις κοινωνίες μας».
Στενότερη συνεργασία Ευρώπης - Αμερικής
«Είμαστε έτοιμοι να εργαστούμε με την Αμερική για να βρούμε ξεκάθαρες λύσεις. Κατά βάθος, το διακύβευμα είναι απλό: Να δώσουμε στους Ευρωπαίους και στους Αμερικανούς του αύριο τα μέσα ώστε να συνεχίσουν να καλλιεργούν τον τρόπο ζωής που μας ενώνει και να πάρουν την σκυτάλη από τη γενιά μας στη διεκδίκηση της ατομικής ελευθερίας και της συλλογικής προόδου, που, εδώ και πάνω από δύο αιώνες, αποτελεί τον κοινό μας ορίζοντα.
Τι καλύτερο από μια ακόμη στενότερη συνεργασία Ευρώπης και Αμερικής, σε συνέχεια της πολυετούς μας εταιρικής σχέσης, στην υπηρεσία τούτου του κοινού οράματος;» καταλήγουν οι Λεντριάν και Μάας.