Τα πέντε ιστορικά εκλογικά θρίλερ

Σε πολλές περιπτώσεις οι υποψήφιοι για την Προεδρία των ΗΠΑ αισθάνθηκαν να υποχωρεί το έδαφος κάτω από τα πόδια τους, αλλά πέντε είναι τα πιο αξιομνημόνευτα εκλογικά θρίλερ όλων των εποχών.

1960: Τζον Φ. Κένεντι vs Ρίτσαρντ Νίξον

Ο Τζον Φ. Κένεντι αγωνίστηκε σκληρά για να κερδίσει την προεδρική υποψηφιότητα των Δημοκρατικών και στη συνέχεια την ίδια την Προεδρία των ΗΠΑ στην αναμέτρηση του 1960. Πρώτα έθεσε εκτός κούρσας των Δημοκρατικών τον πολλά υποσχόμενο Χιούμπερτ Χάμφρι και στη συνέχεια το αδιαφιλονίκητο φαβορί -καθώς κατείχε την ισχυρή θέση του ηγέτη της πλειοψηφίας στην Γερουσία- Λίντον Τζόνσον. Ο τελευταίος αποτέλεσε την επιλογή του JFK για το αξίωμα του Αντιπροέδρου, που στην συγκεκριμένη περίπτωση αποδείχθηκε κρίσιμη.

Όταν αναδείχθηκε υποψήφιος των Δημοκρατικών για την Προεδρία των ΗΠΑ, ο Τζον Φ. Κένεντι βρήκε απέναντί του τον Ρίτσαρντ Νίξον. Ο Νίξον είχε ήδη διατελέσει 8 χρόνια ως Αντιπρόεδρος του Ντουάιτ Άιζενχαουερ και ήταν ο ιδανικός υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων.

Τα προγνωστικά ήταν δύσκολα, με τους δύο υποψηφίους να εμφανίζονται ισοδύναμοι με ποσοστό 47% στις δημοσκοπήσεις. Η εκλογική μάχη ήταν σκληρή. Τελικά, ο Κένεντι κατάφερε να κατακτήσει τη λαϊκή ψήφο με λιγότερες από 120.000 ψήφους διαφορά από τον Νίξον -σε σύνολο 68,8 εκατομμύρια ψήφων- και 303 εκλέκτορες έναντι 219 του Νίξον.

1880: Τζέιμς Γκάρφιλντ vs Γουίνφιλντ Σκοτ ​​Χάνκοκ

Ο Τζέιμς Γκάρφιλντ ήταν το απόλυτο αουτσάιντερ μεταξύ των υποψηφίων για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων εν όψει των Προεδρικών Εκλογών του 1880. Ωστόσο, στις αλλεπάλληλες ψηφοφορίες που διεξήχθησαν αποδείχθηκε «πολύ σκληρός για να πεθάνει» και τελικά αναδείχθηκε νικητής στην 36η ψηφοφορία. Για την Προεδρία των ΗΠΑ ο Τζέιμς Γκάρφιλντ ήρθε αντιμέτωπος με τον εκλεκτό των Δημοκρατικών, Γουίνφιλντ Σκοτ ​​Χάνκοκ, έναν ήρωα του Αμερικανικού Εμφυλίου.

Όμως, ούτε ο βετεράνος, ούτε η εμπλοκή σε σκάνδαλο που αφορούσε τη χρηματοδότηση τμήματος του διηπειρωτικού σιδηροδρόμου -κατηγορήθηκε για αγορά μετοχών με «αέρα»- στάθηκαν ικανά να τον σταματήσουν από το να κατακτήσει την Προεδρία των ΗΠΑ. Ο Γκάρφιλντ κέρδισε τη λαϊκή ψήφο με μόλις 7.386 ψήφους περισσότερες από τον Χάνκοκ και το ανώτατο αξίωμα με 214 εκλέκτορες έναντι 155 του αντιπάλου του.

Η Προεδρία του, ωστόσο, ήταν σύντομη -μόλις ένα 6μηνο-, καθώς δολοφονήθηκε από έναν φιλόδοξο δικηγόρο και συγγραφέα, ο οποίος διεκδικούσε διορισμό, ισχυριζόμενος ότι είχε συμβάλλει καθοριστικά στην εκλογή του Γκάρφιλντ.

1876: Ράδεφορντ Χέις vs Σάμιουελ Τίλντεν

Ένα από τα πιο ιστορικά εκλογικά θρίλερ αποτελεί η τρίτη προεδρική αναμέτρηση μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο. Αν και ο υποψήφιος των Δημοκρατικών Σάμιουελ Τίλντεν κέρδισε τη λαϊκή ψήφο, «κατακτώντας» σημαντικές πολιτείες όπως η Νέα Υόρκη, καθώς και την πλειοψηφία αυτών που αποτελούσαν την Συνομοσπονδία, αλλά και άλλων πολιτειών - «κλειδιά», εν τούτοις δεν κατάφερε να έχει την πλειοψηφία στο Εκλεκτορικό Σώμα.

Από την πλευρά του, ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων Ράδεφορντ Χέις δεν μπορούσε να βασιστεί στις ψήφους των τριών νοτίων πολιτειών (Λουιζιάνα, Νότια Καρολίνα και Φλόριντα), καθώς οι αντιπρόσωποί τους βρίσκονταν σε έριδα. Αυτό σήμαινε ότι κανείς από τους δύο υποψηφίους δεν είχε «καθαρή» πλειοψηφία, κάτι που οδήγησε σε αδιέξοδο και πολιτικούς κλυδωνισμούς. Τελικά, η λύση δόθηκε δύο εβδομάδες πριν από την Ημέρα της Ορκωμοσίας και ήταν ένας πολιτικός συμβιβασμός. Ο Χέις πήρε τους εκλέκτορες των αμφισβητούμενων πολιτειών, με αντάλλαγμα ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα αποσύρει τους στρατιώτες της από τον Νότο.

Ωστόσο, ο συμβιβασμός αυτός είχε ως αποτέλεσμα να επιμηκυνθεί η εποχή της Ανασυγκρότησης, να επιδεινωθεί η θέση των πρώην σκλάβων και να ακυρωθούν οι φιλελεύθερες διατάξεις του Συντάγματος για τα δικαιώματα ψήφου.

1824: Τζον Κουίνσι Άνταμς vs Άντριου Τζάκσον

Σε αντίθεση με τις προηγούμενες εκλογές, στην προεδρική αναμέτρηση του 1824 συμμετείχαν τέσσερις υποψήφιοι που επιλέχθηκαν βάσει δημοτικότητας και ανήκαν στο ενιαίο -τότε- κόμμα. Ήταν ο Άντριου Τζάκσον που κέρδισε τη λαϊκή ψήφο, με 152.901 ψήφους έναντι 114.023 του Τζον Κουίνσι Άνταμς, με τον Χένρι Κλέι και τον Τζον Κάλουν να έπονται. Ο Τζάκσον είχε προβάδισμα και στο Εκλεκτορικό Σώμα, όμως όχι τέτοιο που να «κλειδώσει» την Προεδρία των ΗΠΑ. Έτσι, την κρίσιμη απόφαση θα έπρεπε να λάβει η Βουλή των Αντιπροσώπων. Κι εκεί έγινε η ανατροπή. Ο Άνταμς βρήκε την υποστήριξη που χρειαζόταν στον Κλέι και τα μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων που εκείνος έλεγχε για να κερδίσει στο νήμα -και συγκεκριμένα με μόλις μία ψήφο- την Προεδρία των ΗΠΑ από τον Τζάκσον.

Η συμφωνία μεταξύ Άνταμς και Κλέι χαρακτηρίστηκε «διεφθαρμένη» από τους υποστηρικτές του Τζάκσον, καθώς ο Κλέι «ανταμείφθηκε» από τον Ανταμς με το ισχυρό χαρτοφυλάκιο του Υπουργείου Εξωτερικών.

2000: Τζορτζ Ο. Μπους vs Αλ Γκορ

Οι Προεδρικές Εκλογές του 2000 ήταν από τις πιο αμφιλεγόμενες στην ιστορία των ΗΠΑ. Εξ ου και το σύνθημα «Όχι άλλη Φλόριντα». Οι 25 εκλεκτορικές ψήφοι της Φλόριντα θα καθόριζαν το αποτέλεσμα των Προεδρικών Εκλογών, ωστόσο η επανακαταμέτρηση των ψηφοδελτίων που ζητήθηκε από τους Δημοκρατικούς αποδείχθηκε πολύ δύσκολη υπόθεση. Κι όταν 537 ψήφοι σε σύνολο 5,8 εκατομμυρίων κρίνουν το ποιος θα αναδειχθεί Πρόεδρος των ΗΠΑ, τότε βγαίνουν ακόμη και μεγεθυντικοί φακοί για να κριθεί ποιο ψηφοδέλτιο είναι άκυρο και πιο όχι.

Οι Δημοκρατικοί επιχείρησαν να διεξαχθούν επανακαταμετρήσεις ακόμη και σε περιφέρειες της πολιτείας, ωστόσο η διελκυστίνδα τερματίστηκε από μια ομοσπονδιακή αγωγή που κατατέθηκε για λογαριασμό του Ρεπουμπλικάνου υποψηφίου Τζορτζ Ο. Μπους. Μεταξύ των εννέα δικαστών του Ανώτατου Δικαστηρίου, οι πέντε ψήφισαν υπέρ του Μπους. Και αν και ο υποψήφιος των Δημοκρατικών Αλ Γκορ,-που σημειωτέων είχε προβάδισμα σε εθνικό επίπεδο περίπου μισού εκατομμυρίου ψήφων-, θα μπορούσε να συνεχίσει τη μάχη στο Κογκρέσο τον Ιανουάριο, τελικά αποφάσισε να αποδεχθεί την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου. Έτσι, ο Τζορτζ Ο. Μπους ανακηρύχθηκε Πρόεδρος των ΗΠΑ με 271 εκλέκτορες έναντι 266 του Αλ Γκορ.