Κι όμως, κάθε σκυλο-έτος δεν ισοδυναμεί με επτά ανθρώπινα χρόνια

Η ανάλυση απέδειξε ότι είναι λανθασμένη η διαδεδομένη πεποίθηση –ακόμη και μεταξύ των κτηνιάτρων- ότι για να βρεθεί η «ανθρώπινη» ηλικία ενός σκύλου, αρκεί να πολλαπλασιάσει κανείς τα χρόνια ζωής του ζώου επί επτά.

Με βάση τα ευρήματά τους, ένας σκύλος ενός έτους έχει «ανθρώπινη» ηλικία περίπου 30 ετών (και όχι επτά ετών με βάση την παραδοσιακή μέθοδο), ένας τετράχρονος σκύλος αντιστοιχεί σε έναν άνθρωπο 52 ετών (και όχι 28 ετών), ενώ ένας γέρικος σκύλος 14 ετών έχει την ηλικία ενός 75χρονου ανθρώπου. Η σχέση σκυλίσιας και ανθρώπινης ηλικίας περιγράφεται από τη φόρμουλα: ανθρώπινη ηλικία = 16 λογάριθμος ηλικίας σκύλου + 31.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Τρέι Άϊντεκερ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Σάντα Κρουζ, οι οποίοι μελέτησαν 105 «Λαμπραντόρ Ριτρίβερ» και έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κυτταρικής βιολογίας Cell Systems, βασίζουν τη νέα μέθοδο στις λεγόμενες επιγενετικές αλλαγές που συμβαίνουν στο DNA, δηλαδή στις χημικές τροποποιήσεις στο γονιδίωμα που δεν μεταβάλλουν την αλληλουχία του DNA, αλλά μπορούν να ενεργοποιήσουν ή να αδρανοποιήσουν κάποια γονίδια.

Τα σκυλιά, κατά το πρώτο έτος της ζωής τους, εμφανίζουν ταχύτερες και άρα περισσότερες επιγενετικές αλλαγές στο γονιδίωμα τους από ό,τι οι άνθρωποι, πράγμα που δείχνει ότι γερνάνε με πιο γρήγορο ρυθμό. Καθώς όμως περνάνε τα χρόνια, επιβραδύνεται ο ρυθμός γήρανσης των σκύλων, σε σχέση με τον αντίστοιχο ρυθμό των ανθρώπων.

Πάντως άλλοι επιστήμονες επεσήμαναν ότι είναι δύσκολο να «μεταφραστούν» απόλυτα τα χρόνια των σκύλων σε ανθρώπινα, καθώς, πέρα από τις βιολογικές αλλαγές στο «επιγενετικό ρολόι», υπεισέρχονται θέματα ορμονικά και συμπεριφοράς. Έτσι, ένα σκύλος ενός έτους, που υποτίθεται ότι είναι 30 χρόνων (αν ήταν άνθρωπος), στην πραγματικότητα συμπεριφέρεται μάλλον ως έφηβος.