Μόναχο: «Τίτλοι τέλους» για την ανέγερση ιδιόκτητου ελληνικού σχολείου

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της ελληνικής έκδοσης της Deutsche Welle, είχε προηγηθεί η αδιέξοδη «διαμάχη» μεταξύ Ελλάδας και δήμου Μονάχου, για περίπου 20 χρόνια, σχετικά με το ζήτημα.

«Η δυσμενής εξέλιξη οφείλεται σε μια σειρά παραγόντων, με τις ευθύνες να βαραίνουν καταρχήν και τις δυο πλευρές αλλά και τη ζυγαριά όμως να γέρνει εν τέλει σε βάρος της Ελλάδας. Η προφανής αδιαφορία που επέδειξαν την τελευταία δεκαετία όλες ανεξαιρέτως οι ελληνικές κυβερνήσεις σε συνάρτηση με την οικονομική κρίση, που αναμφίβολα έπαιξε σημαντικό ρόλο, οδήγησαν στο να χαθεί όχι μόνο το οικόπεδο αλλά και το όνειρο ενός ιδιόκτητου σχολείου», σημειώνει το δημοσίευμα.

«Χάθηκε ένα όραμα», επισήμανε στη Deutsche Welle ένας Έλληνας του Μονάχου που έχει βαθιά γνώση του θέματος.

Τέλη Ιουλίου του 2016, ο δήμος Μονάχου αποφάσισε να επιστραφεί στην κατοχή του το οικόπεδο το οποίο είχε παραχωρήσει το 2001 έναντι μικρού τιμήματος στο ελληνικό Δημόσιο, προκειμένου να οικοδομηθεί το ελληνικό σχολείο.

Η ιστορία της ανέγερσης του ελληνικού σχολείου στο Μόναχο ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2001, όταν αγοράστηκε από το ελληνικό δημόσιο ακίνητο έκτασης 15.000 τ.μ., έναντι ποσού 2.454.201,04 ευρώ.

Η πρώτη οικοδομική άδεια εκδόθηκε τον Αύγουστο του 2008 και από τον Νοέμβριο του 2011 είχε ληφθεί απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της πόλης να αξιώσει ο δήμος Μονάχου την επιστροφή του οικοπέδου.

Όπως αναφέρει η DW, «δεδομένου ότι η σχετική προθεσμία των τεσσάρων χρόνων (σ.σ. από το 2008) δεν τηρήθηκε από την ελληνική πλευρά, ο δήμος του Μονάχου και για να καλύψει τις δικές του αυξημένες ανάγκες σε σχολική στέγη, ενεργοποίησε τη ρήτρα επιστροφής (!) που προέβλεπε η συμφωνία του 2001 και έτσι από το 2013 αξίωνε πλέον επίσημα την επιστροφή του οικοπέδου».

«Η ελληνική πλευρά αφυπνίστηκε και ξεκίνησε τις εργασίες στο οικόπεδο που ωστόσο περιορίστηκαν στα θεμέλια. Εξωδικαστικός συμβιβασμός του 2015 οδήγησε σε νέες προθεσμίες που ωστόσο - και παρά τις σαφείς προειδοποιήσεις των δικαστών για κίνδυνο απώλειας του οικοπέδου - δεν τηρήθηκαν και πάλι από την ελληνική πλευρά», σημειώνει το δημοσίευμα.

Μέχρι τις 30 Ιουνίου 2016, θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί ο κλειστός δομικός σκελετός του κτιρίου. Όμως, η σχετική πραγματογνωμοσύνη του δήμου Μονάχου, στις αρχές Ιουλίου του 2016, διαπίστωσε ότι έχει ολοκληρωθεί κατά 85% ο πρώτος όροφος και κατά συνέπεια, εφ' όσον δεν είχε ολοκληρωθεί όλος ο σκελετός, η ολομέλεια του δημοτικού συμβουλίου επικύρωσε την απόφαση της δημοτικής επιτροπής για επιστροφή και μεταβίβαση της κυριότητας του οικοπέδου (μαζί με το κτίριο) στο δήμο Μονάχου.

Οι δικαστικές διαμάχες που ακολούθησαν, οδήγησαν τελικά την άνοιξη του 2019 σε μια συμβιβαστική λύση: η Ελλάδα αποσύρθηκε οριστικά έναντι αντιτίμου από τη διεκδίκηση του οικοπέδου το οποίο παραμένει στο δήμο του Μονάχου και η γερμανική πλευρά ανέλαβε να χτίσει σε αυτό ένα γερμανικό γυμνάσιο καθώς και ένα ελληνικό σχολείο που θα στεγάζει 500 συνολικά Ελληνόπουλα, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Κώστα Συμεωνίδη, για την DW.

«Ουσιαστικά η ελληνική πλευρά μένει χωρίς οικόπεδο και μισθώνει μακροχρόνια το σχολικό κτίριο που θα χτίσει ο δήμος του Μονάχου ενώ θα μπορούσε να λειτουργεί ήδη τη δική της σχολική μονάδα, η οποία θα είχε μεγαλύτερη χωρητικότητα και θα μπορούσε να στεγάζει μεγαλύτερο αριθμό Ελλήνων μαθητών. Στην ιδιόκτητη μονάδα προβλεπόταν να μεταφερθούν έξι από τα επτά ελληνικά σχολεία που λειτουργούν σήμερα στο Μόναχο και τα οποία σύμφωνα με πληροφορίες του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων στοιχίζουν στο ελληνικό δημόσιο 200.000 ευρώ το μήνα. Εν μέρει πάντως επιδοτούνται από το κρατίδιο της Βαυαρίας».

«Τραγική ειρωνεία: η κατεδάφιση του σκελετού του υπό ανέγερση νέου ελληνικού σχολείου συμπίπτει χρονικά με μια μεγάλη γιορτή για την ελληνόγλωσσα εκπαίδευση: ο ελληνισμός του Μονάχου γιορτάζει φέτος τα 50 χρόνια λειτουργίας του πρώτου ελληνικού σχολείου της πόλης, το 1969», καταλήγει το δημοσίευμα της DW.