Το «Πορνείο της Κόλασης»: Εκεί όπου δύο αδελφές δολοφόνησαν δεκάδες γυναίκες, άνδρες και έμβρυα
Από τη δεκαετία του 1950 έως τα μέσα της δεκαετίας του 1960, η Delfina και η María de Jesús González διηύθυναν το «Rancho El Ángel», γνωστό και ως το «Πορνείο της Κόλασης» στο οποίο σημειώθηκαν τουλάχιστον 91 δολοφονίες.
Μάλιστα, οι αδελφές γράφτηκαν στο βιβλίο Guinness ως η «πιο παραγωγική συνεργασία δολοφόνων».
Οι δύο γυναίκες γεννήθηκαν σε μία φτωχή οικογένεια και ο πατέρας τους, Isidro Torres, ήταν ένας αυταρχικός και βίαιος άνδρας. Την εποχή του προέδρου του Μεξικού Porfirio Diaz, διετέλεσε μέλος της αγροφυλακής. Συχνά ο Isidro έχανε τον έλεγχο και τη ψυχραιμία του, λόγω της εξουσίας που του είχε δοθεί. Όταν μάλιστα έβλεπε τις κόρες του να μην ευπρεπώς ντυμένες και βαμμένες, τις κλείδωνε στο κρατητήριο για να τους «δώσει ένα μάθημα». Μετά από μία δολοφονία που διέπραξε, ο Torres απέκτησε πολλούς εχθρούς στην περιοχή και έτσι η σύζυγός του και οι κόρες του μετακόμισαν στο Γκουαναχουάτο.
Θέλοντας να ξεφύγουν από τη φτώχεια που έζησαν στα παιδικά τους χρόνια, όταν οι δύο αδελφές μεγάλωσαν αποφάσισαν να ανοίξουν ένα μπαρ και έναν οίκο ανοχής, το γνωστό ως «Πορνείο της Κόλασης». Η Delfina και η María de Jesús González έμειναν γνωστές στην «πιάτσα» ως «Las Poquianchis», ένα παρατσούκλι που… μισούσαν.
Τον Ιανουάριο του 1964 η Catalina Ortega, μια κοπέλα που είχε εξαναγκαστεί σε εργασία από τις δύο αδελφές, κατάφερε να δραπετεύσει από το «Πορνείο της Κόλασης» και απευθύνθηκε στις Αρχές. Η πρωτοφανής φρίκη που ζούσαν οι κοπέλες, μερικές εκ των οποίων ανήλικες και παρθένες προς πώληση, στη «δούλεψη» των «Las Poquianchis», είχε προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις στο Μεξικό.
Οι δύο αδελφές έψαχναν στην επαρχία να βρουν τα ομορφότερα κορίτσια που θα «δούλευαν» για εκείνες. Τους προσέφεραν δήθεν δουλειές ως οικιακές βοηθούς ή σερβιτόρες. Πολλά ήταν αυτά που τις ακολούθησαν, κάνοντας όνειρα για μία καλύτερη ζωή στην πόλη. Οι δύο γυναίκες, φημολογείται ότι είχαν τέτοιες διασυνδέσεις, που πολλές φορές απλά απήγαγαν τα κορίτσια που ήθελαν.
Οι κοπέλες που πήγαιναν με σκοπό την επαγγελματική τους αποκατάσταση ρίχνονταν με βία στα ναρκωτικά και αναγκάζονταν να ικανοποιούν τις νοσηρές επιθυμίες των πελατών τους. Αν οι κοπέλες αρρώσταιναν, «ασχήμαιναν» από την κακομεταχείριση και τους αλλεπάλληλους βιασμούς ή σταματούσαν να ευχαριστούν τους πελάτες, απλά… τις σκότωναν.
Οι αστυνομικοί στον οίκο ανοχής των δύο αδελφών ανακάλυψαν τα απομεινάρια τουλάχιστον 91 πτωμάτων, 80 γυναικών, 11 ανδρών και αρκετών εμβρύων.
Οι έρευνες αποκάλυψαν ότι οι αδελφές σκότωσαν επίσης και πλούσιους πελάτες τους. Όταν τους ζητήθηκε να δώσουν μία εξήγηση για τους θανάτους, μία από τις δύο δήλωσε: «Το φαγητό δεν τους καθόταν καλά».
Το 1964, οι αδελφές González καταδικάστηκαν σε 40 χρόνια φυλάκισης. Η Delfina πέθανε στη φυλακή και η María εξαφανίστηκε μετά την αποφυλάκισή της.
Το 2002, εργάτες που πραγματοποιούσαν κατασκευαστικές εργασίες στην περιοχή, κοντά στο «Πορνείο της Κόλασης», βρήκαν μέρη 20 διαφορετικών ανθρώπινων σκελετών. Σύμφωνα με τις Αρχές, είναι πιθανό να θάφτηκαν στην περιοχή την περίοδο δράσης των «Las Poquianchis» και να είναι θύματα τους.