Απόδραση από την κόλαση: Πώς Βορειοκορεάτισσες σκλάβες του σεξ γλίτωσαν από κυκλώματα τράφικινγκ

Για πέντε χρόνια η Λι παρέμεινε φυλακισμένη με άλλες κοπέλες σε ένα μικρό διαμέρισμα στη βορειοανατολική Κίνα. Ο άνθρωπος που εμπιστεύτηκε για να τη βοηθήσει να περάσει τα σύνορα της Βόρειας Κορέας -ένας αδίστακτος διακινητής ψυχών- την πούλησε σε ένα «διαδικτυακό πορνείο».

Ο «εργοδότης» της τής επέτρεπε να βγει από το διαμέρισμα μόλις μια φορά κάθε έξι μήνες… Και ακόμα και τότε, κάθε προσπάθεια της Λι να αποδράσει έπεφτε στο κενό…

Η ιστορία της Λι (πρόκειται για ψευδώνυμο για να προστατευτεί η ταυτότητά της) δεν διαφέρει πολύ από αυτές χιλιάδων άλλων γυναικών και κοριτσιών από τη Βόρεια Κορέα.

Οι γυναίκες αυτές είτε πέφτουν θύματα απαγωγής, είτε εξαπατώνται από κυκλώματα σωματεμπορίας, όπως εξηγεί έκθεση της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης Korea Future Initiative (KFI) που εδρεύει στο Λονδίνο.

Εργάζονται με τη βία στην κινεζική «βιομηχανία» του σεξ -μια «επιχείρηση» με κέρδη δισεκατομμυρίων ευρώ.

Μια από τις πολλές «επιχειρήσεις» στην πόλη / Πηγή: Julie Zaugg / CNNi

Ορισμένες είναι σκλάβες, άλλες πωλούνται σε καταπιεστικούς συζύγους ή υποχρεώνονται να βγάζουν τα ρούχα τους μπροστά από διαδικτυακές κάμερες.

Τέτοια «μαγαζιά» έχουν στηθεί και σε πόλεις που βρίσκονται κοντά στα σύνορα της Κίνας με τη Βόρεια Κορέα.

Όπως γράφει το CNNi, που τονίζει ότι δεν κατάφερε να διασταυρώσει τα στοιχεία της έρευνας, οι Βορειοκορεάτισσες που έχουν απεμπολήσει κινδυνεύουν να απελαθούν από την Κίνα εάν συλληφθούν από τις Αρχές. Στη Βόρεια Κορέα, θα βρεθούν αντιμέτωπες με σκληρές ποινές και βασανιστήρια.

«Αχτίδα» ελπίδας

Για πρώτη φορά μετά από χρόνια, η Λι έβλεπε μια… αχτίδα φωτός. Συνομιλούσε με έναν άνδρα που δεν ήταν… πελάτης της διαδικτυακής επιχείρησης σεξ στην οποία εργαζόταν.

Ήταν ένας πάστορας από τη Νότια Κορέα και, προς μεγάλη της έκπληξη, υποσχέθηκε να τη σώσει.

«Μην ανησυχείς, θα σε σώσουμε» έγραψε ο άνδρας.

Ο πάστορας Chun Ki-Won, / Πηγή:CΝΝi Julie Zaugg

Η Λι του χαμογέλασε αδύναμα και βούρκωσε. «Ευχαριστώ. Φοβάμαι» πληκτρολόγησε.

Η απόδραση από τη Βόρεια Κορέα

Δεν υπάρχουν επίσημα στατιστικά που να δείχνουν ακριβώς πόσοι Βορεοκορεάτες έχουν εγκαταλείψει την πατρίδα τους, που έχει πληθυσμό περίπου 25 εκατομμυρίων ανθρώπων.

Η Νότια Κορέα υποστηρίζει ότι έχει υποδεχτεί περί τους 32.000 ανθρώπους από το 1998.

Μόνο πέρσι παρείχε φιλοξενία σε 1.137 Βορειοκορεάτες που εγκατέλειψαν την πατρίδα τους -το 85% αυτών γυναίκες.

«Είναι πολύ πιο εύκολο για αυτές να ξεφύγουν, επειδή δεν έχουν δηλωθεί ως εργάτες κάποιου εργοστασίου ή εταιρείας. Σε αυτή την περίπτωση, η απουσία τους θα γινόταν αμέσως αντιληπτή» λέει ο Yeo Sang Yoon, της ΜΚΟ Database Center for North Korean Humanity Rights, και συνεχίζει:

«Εκείνες είναι υπεύθυνες για το νοικοκυριό και είναι πιο εύκολο να ξεγλιστρήσουν χωρίς να γίνουν αντιληπτές».

Η Λι, μιλώντας για τα παιδικά της χρόνια, διηγείται: «Είχαμε αρκετό φαγητό… Είχαμε ρύζι και σιτάρι αποθηκευμένο στο γκαράζ».

Αισθανόταν, όμως, καταπιεσμένη. Οι γονείς της ήταν πάρα πολύ αυστηροί. «Έπρεπε να έχω επιστρέψει στο σπίτι πριν από τη δύση του ηλίου και δεν μου επέτρεψαν να σπουδάσω ιατρική».

Και κάποια μέρα, μετά από έντονο καυγά μαζί τους, αποφάσισε να περάσει τα σύνορα με την Κίνα και να αναζητήσει την τύχη της εκεί…

Κατάφερε να βρει έναν άνδρα, ο οποίος της υποσχέθηκε ότι θα τη βοηθήσει να περάσει τα σύνορα. Όπως της είπε, είχε τη δυνατότητα να της βρει δουλειά σε ένα εστιατόριο…

Ψέματα…Η Λι πέρασε τον ποταμό Τούμεν με άλλες οκτώ κοπέλες και μόλις έφτασε στην Κίνα, οδηγήθηκε σε ένα διαμέρισμα του 4ου ορόφου σε πολυκατοικία που βρισκόταν στην πόλη Γιάντζι.

Μόλις μπήκε μέσα στο χώρο, κατάλαβε πως δεν η δουλειά που την περίμενε δεν είχε καμία σχέση με την εστίαση.

Ο διακινητής είχε πουλήσει τη Λι έναντι 4.500 δολαρίων στον ιδιοκτήτη ενός chatroom διαδικτυακού σεξ.

«Όταν το έμαθα, αισθάνθηκα τεράστια ντροπή» είπε η ίδια, και συμπλήρωσε:

«Άρχισα να κλαίω και ζήτησα να φύγω. Το αφεντικό, όμως, μού είπε πως είχε πληρώσει πολλά χρήματα για εμένα και τώρα είχα μεγάλο οικονομικό χρέος απέναντί του».

Κορεατικές ΜΚΟ υπολογίζουν ότι το 70-80% των γυναικών από τη Βόρεια Κορέα που φτάνουν στην Κίνα είναι θύματα διακινητών και αγοράζονται για 890 έως 4.500 δολάρια, ανάλογα με την ηλικία και την ομορφιά τους. Ορισμένες αγοράζονται από Κινέζους αγρότες για νύφες ενώ άλλες υποχρεώνονται να κάνουν στριπτίζ και να συνομιλούν με τους πελάτες των chatrooms.

«Θέλω να τονίσω ότι η κινεζική κυβέρνηση δίνει προσέχει ιδιαίτερα τα δικαιώματα των ξένων πολιτών και πολεμά τα κυκλώματα σωματεμπορίας» είπε εκπρόσωπος της κινεζικής κυβέρνησης, μιλώντας στο CNNi.

Η ζωή στην Κίνα

Η Λι βρήκε άλλες δύο κοπέλες από τη Βόρεια Κορέα στην «επιχείρηση» όταν έφτασε εκεί. Μια 27χρονη, που είχε πολύ καλή σχέση με το αφεντικό, και μια 19χρονη.

«Νομίζω ότι η μεγαλύτερη κοπέλα ήταν τα “μάτια” του αφεντικού» είπε η Λι.

Η άλλη κοπέλα, η 19χρονη Kwang Ha-Yoon, ήταν φυλακισμένη ήδη δύο χρόνια όταν τη γνώρισε η Λι.

«Οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν πολύ μικρή και μεγάλωσα με τη μητέρα και τους παππούδες μου. Δεν είχαμε ποτέ αρκετό φαγητό. Έφυγα από τη Βόρεια Κορέα για να μαζέψω χρήματα και να τα στείλω στην οικογένειά μου. Και η μαμά μου και η γιαγιά μου είχαν καρκίνο να χρειάζονταν ιατρική περίθαλψη» είπε η ίδια.

Η Kwang όμως, δεν πήρε ποτέ χρήματα στα χέρια της, παρότι εργαζόταν αρκετές ώρες την ημέρα.

Οι κοπέλες έμπαιναν στο chatroom και Νοτιοκορεάτες πλήρωναν αδρά για να τις δουν να προχωρούν σε σεξουαλικές πράξεις… Η πιο σημαντική δουλειά των δύο κοριτσιών ήταν να κρατούν τους πελάτες μέσα στο chatroom όσο το δυνατόν περισσότερη ώρα.

Στη Νότια Κορέα, όπου η πορνεία είναι παράνομη, τα περιθώρια κερδών από τέτοιου είδους «επιχειρήσεων» είναι σημαντικά.

«Ορισμένοι ήθελαν απλώς να μιλήσουν. Η πλειοψηφία, όμως, ήθελε πολλά περισσότερα…» λέει η Λι, και συμπληρώνει:

«Μου ζητούσαν να πάρω κάποια συγκεκριμένη πόζα, να βγάλω τα ρούχα μου ή να αγγίξω το σώμα μου με αισθησιακό τρόπο. Έπρεπε να κάνω όλα όσα μου ζητούσαν. (…). Ήθελα να πεθάνω 1.000 θανάτους αλλά δεν μπορούσα ούτε να αυτοκτονήσω γιατί το αφεντικό παρακολουθούσε συνεχώς».

Ο εργοδότης-δεσμοφύλακας κοιμόταν στον ίδιο χώρο με τις κοπέλες για να είναι σίγουρος ότι δεν θα δραπετεύσουν και κλείδωνε τις πόρτες. «Κάθε έξι μήνες, πηγαίναμε βόλτα στο πάρκο» διηγείται η Kwang, συνεχίζοντας: «Στις εξόδους αυτές καθόταν πάντα δίπλα μας ώστε να μην μπορούμε να μιλήσουμε σε κανέναν».

«Ένας από τους πελάτες μου κατάλαβε ότι καταγόμουν από τη Βόρεια Κορέα και ότι με κρατούσαν αιχμάλωτη» λέει η Λι.

Παρότι οι περισσότεροι Νοτιοκορεάτες πελάτες καταλάβαιναν ότι η Λι ήταν από τη Βόρεια Κορέα, επέλεγαν να μη μιλήσουν.

Ο 28χρονος αυτός πελάτης, όμως, ήταν διαφορετικός. Την άφησε να πάρει τον έλεγχο του υπολογιστή του και να του στείλει μηνύματα, που δεν μπορούσε να δει το αφεντικό της.

Φρόντισε, επίσης, να της δώσει το τηλέφωνο ενός πάστορα από τη Νότια Κορέα.

Οι δύο Βορειοκορεάτισσες / CNNi /Julie Zaugg

Ο Chun Ki-Won, ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων, βοηθάει συστηματικά γυναίκες από τη Βόρεια Κορέα, που έχουν πέσει θύματα εγκληματικών ομάδων στην Κίνα.

Τον Σεπτέμβριο του 2018, η Λι επικοινώνησε με τον Chun μέσω της υπηρεσίας KakaoTalk, μιας υπηρεσίας ανταλλαγής μηνυμάτων.

«Γεια. Θέλω να πάω στη Νότια Κορέα. Μπορείς να με βοηθήσεις;» έγραψε η Λι.

Τις επόμενες εβδομάδες, η Λι συνομίλησε αρκετές φορές με τον πάστορα και του εξήγησε με λεπτομέρειες τον εφιάλτη που ζούσε καθημερινά.

Τον Οκτώβριο, ο πάστορας ήταν έτοιμος να δράσει: θα έστελνε μια ομάδα διάσωσης να βοηθήσει τις δύο νεαρές κοπέλες να βγουν από το διαμέρισμα. Στις 26 Οκτωβρίου, όταν το… αφεντικό έλειπε από το σπίτι, τα δύο κορίτσια μετέτρεψαν τα σεντόνια τους σε αυτοσχέδιο σκοινί και βγήκαν από το παράθυρο. Στη συνέχεια μπήκαν στο αυτοκίνητο των ανθρώπων που είχαν έρθει για να τις παραλάβουν και εξαφανίστηκαν.

Η επιχείρηση διάσωσης πήρε μόλις μερικά λεπτά…

Το ταξίδι προς το νότο

Κορεάτες πάστορες έχουν δημιουργήσει ένα δίκτυο που βοηθά τις γυναίκες αυτές να ταξιδέψουν προς τη Νότια Κορέα.

Με τη βοήθεια του δικτύου αυτού, οι δύο κοπέλες ταξίδεψαν στην Κίνα χρησιμοποιώντας ψεύτικα διαβατήρια και στη συνέχεια πέρασαν τα σύνορα…Το CNNi δεν αποκαλύπτει τον τελικό προορισμό τους, για λόγους ασφαλείας.

«Περπατήσαμε πέντε ώρες μέσα στη ζούγκλα πριν φτάσουμε σε έναν δρόμο όπου περίμενε ένα αυτοκίνητο…» είπε η Kwang. Μερικές ώρες αργότερα συνάντησαν και τον Chun, τον άνθρωπο που τους έσωσε τη ζωή.

«Έβαλα τα κλάματα μόλις τον είδα… Για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό αισθανόμουν ασφαλής» ανέφερε η Kwang.

Οι δύο κοπέλες με τον πάστορα / Πηγή: CNNi /Julie Zaugg

Η Λι έχει σκεφτεί τα πάντα για τη νέα της ζωή πριν καν ζητήσει άσυλο… «Θέλω να σπουδάσω αγγλική και κινεζική φιλολογία και να γίνω, ίσως, δασκάλα» λέει.

Η Kwang, που παράτησε το σχολείο σε ηλικία μόλις 12 ετών, ελπίζει τώρα να καταφέρει να το τελειώσει.

«Δεν είχα ποτέ την πολυτέλεια να σκεφτώ τι θα κάνω με τη ζωή μου…».

These North Korean defectors were sold into China as cybersex slaves. Then they escaped, by Julie Zaugg, CNN

PHOTO 1 / 6

Photo 1/6

Photo 2/6

Photo 3/6

Photo 4/6

Photo 5/6

Photo 6/6