Γιορτή της μητέρας 2019: Τα παιδιά στην Ινδονησία που μεγαλώνουν σε ένα «χωριό χωρίς μητέρες»

Η Έλι Σουσιαουάτι ήταν 11 χρονών όταν η μητέρα της την άφησε στην φροντίδα της γιαγιάς της. Οι γονείς της είχαν μόλις χωρίσει και για να φροντίσει για τα παιδιά της, η Μάρσια έφυγε για να δουλέψει ως οικιακή βοηθός στη Σαουδική Αραβία.

Η δημοσιογράφος του BBC Ρεμπέκα Χένσκι, που πήγε και συνάντησε τα παιδιά αυτά που έμειναν πίσω, γράφει ότι όταν συνάντησε την Έλι, η οποία τώρα πηγαίνει στην τελευταία τάξη του σχολείου, η μικρή της αφηγήθηκε πόσο δυστυχισμένη ήταν όταν έφυγε η μητέρα της. «Όταν βλέπω φίλους με τους γονείς τους στο σχολείο αισθάνομαι πολύ στενάχωρα. Λαχταράω να επιστρέψει η μητέρα μου στο σπίτι», είπε.

Στο χωριό της Έλι, το Ουανασάμπα, στο ανατολικό Λομπόκ, είναι αποδεκτό να φεύγουν οι μητέρες στο εξωτερικό για να εργαστούν ώστε να προσφέρουν στα παιδιά τους μια καλύτερη ζωή.

Οι περισσότεροι άνδρες εργάζονται ως αγρότες ή εργάτες, κερδίζοντας μόνον ένα ποσοστό αυτού που βγάζουν οι γυναίκες ως οικιακοί βοηθοί ή νταντάδες στο εξωτερικό.

Όταν οι μητέρες φεύγουν, διευρυμένες οικογένειες και οι πατέρες αναλαμβάνουν την φροντίδα των παιδιών -και όλοι προσέχουν επίσης τα παιδιά των άλλων.

Οι γυναίκες άρχισαν να φεύγουν για να εργαστούν στο εξωτερικό από αυτή την περιοχή της Ινδονησίας τη δεκαετία του 1980.

Ελλείψει νομικής προστασίας, αυτές είναι ευάλωτες σε κακοποιήσεις. Υπάρχουν ιστορίες για κάποιους που γύρισαν πίσω σε φέρετρα. Άλλοι είχαν ξυλοκοπηθεί τόσο άσχημα από τους εργοδότες τους που είχαν υποστεί σοβαρούς τραυματισμούς, ενώ ορισμένοι είχαν γυρίσει πίσω χωρίς να έχουν πληρωθεί.

Ορισμένες φορές μάλιστα κάποιες μητέρες επιστρέφουν και με άλλα παιδιά, τα οποία έχουν αποκτήσει είτε από σεξουαλικές σχέσεις διά της βίας ή συναινετικές, προσθέτει η Χένσκι στο ρεπορτάζ της αυτό, που δημοσιεύεται την Ημέρα της Μητέρας.