Αμέλια Έρχαρτ: Εντοπίστηκε βίντεο που ίσως αποκαλύψει στοιχεία για την εξαφάνισή της
Η Αμέλια Έρχαρτ, η πρώτη γυναίκα που διέσχισε μόνη της τον Ατλαντικό Ωκεανό, εξαφανίστηκε πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό, κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς της να κάνει τον γύρο της γης.
Εδώ και οκτώ δεκαετίες, η εξαφάνισή της πυροδοτεί πλήθος θεωριών, με επικρατέστερη εκείνη που θέλει το αεροσκάφος της να ξέμεινε από καύσιμα και να συνετρίβη στον ωκεανό.
Όμως, σύμφωνα με δημοσίευμα του Fox News, οι ερευνητές του International Group for Historic Aircraft Recovery (ΤIGHAR) ανατρέπουν τη μέχρι στιγμής αφήγηση της ιστορίας, στηριζόμενοι σε ένα φιλμ 16mm που εντοπίστηκε πρόσφατα.
«Δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι [η Έρχαρτ] ξέμεινε από καύσιμα, ενώ υπάρχουν άφθονα στοιχεία από πολλές πηγές ότι δεν ισχύει αυτό», είπε ο εκτελεστικός διευθυντής της TIGHAR, Ρίτσαρντ Γκιλέσπι.
Η Έρχαρτ το 1932 έγινε η πρώτη γυναίκα που διέσχισε μόνη της τον Ατλαντικό ωκεανό, αλλά πέντε χρόνια αργότερα, στις 2 Ιουλίου του 1937 τα ίχνη της 39χρονης πιλότου και του πλοηγού της Φρεντ Νούναν χάθηκαν κοντά στις νήσους Νουκουμάνο του Ειρηνικού ωκεανού, ενώ επιχειρούσαν να κάνουν τον γύρο του κόσμου με αεροπλάνο.
Tο φιλμ καταγράφει τον ανεφοδιασμό του αεροσκάφους Lockheed 10-Ε Electra της Έρχαρτ στη Νέα Γουϊνέα προτού ξεκινήσει για δοκιμαστική πτήση την 1η Ιουλίου 1937, ένα 24ωρο πριν το μοιραίο ταξίδι. Στο αεροσκάφος είχε γίνει επισκευή στο Μαϊάμι κι είχε προστεθεί ένα μπάλωμα από αλουμίνιο στην άτρακτό του.
Πολλοί έσπευσαν να συμπεράνουν ότι ένα κομμάτι μετάλλου, που εκβράστηκε στη νήσο Νικουμαρόρο του δυτικού Ειρηνικού το 1991, ήταν το μεταλλικό μπάλωμα που είχε χρησιμοποιηθεί στο αεροπλάνο της Έρχαρτ. Στο ίδιο αυτό νησί, που λεγόταν παλαιότερα νήσος Γκάρνερ, είχαν βρεθεί το 1940 ανθρώπινα οστά, που πιστεύεται ότι ανήκαν στην Αμερικανίδα πιλότο.
Το μπάλωμα έχει διαστάσεις 48 επί 58 εκ. και φέρει τρύπες με πριτσίνια σε πέντε παράλληλες γραμμές. H TIGHAR πιστεύει ότι το νέο φιλμ μπορεί να βοηθήσει στη λύση του μυστηρίου, αφού διακρίνεται το μπάλωμα «από μια απόσταση πολύ πιο κοντινή απ’ ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη φωτογραφία στο παρελθόν».
«Από τη σκοπιά της ιατροδικαστικής απεικόνισης είναι σαν να πιάσαμε το λόττο», λέει ο ειδικός της TIGHAR, Τζεφ Γκλίκμαν.
Στην TIGHAR ελπίζουν τώρα ότι με την ψηφιακή μεταφορά του φιλμ θα καταστεί δυνατή μια πλήρης ανάλυση σε υψηλή ευκρίνεια του υλικού, ώστε να γίνει σύγκριση του «μπαλώματος» με εκείνο που βρέθηκε στο Νικουμαρόρο και να δοθούν οριστικές απαντήσεις.