Ανάλυση CNNi: Ψυχροπολεμική αντιπαράθεση με φόντο τη Βενεζουέλα;

Με την πρώτη ματιά, η ιστορία φαίνεται να έχει όλα τα απαραίτητα «συστατικά» κατασκοπευτικού θρίλερ. Τις περασμένες μέρες, η φημολογία για Ρώσους μισθοφόρους, μαζικές αποστολές χρυσού και «σκοτεινά» σχέδια δολοφονίας έχει πάρει φωτιά.

Και ο ίδιος ο Μαδούρο, όμως, έχει υιοθετήσει τον ρόλο ενός άλλου Φιντέλ Κάστρο σε αυτό το δράμα. Σε συνέντευξή του στο κρατικό ρωσικό πρακτορείο RIA-Novosti, ο Μαδούρο υπαινίχθηκε ότι οι ΗΠΑ σχεδιάζουν τη δολοφονία του.

«Χωρίς αμφιβολία, ο Ντόναλντ Τραμπ έχει δώσει εντολή για τη δολοφονία μου. Έχει πει στην κυβέρνηση της Κολομβίας, στη μαφία της Κολομβίας να με σκοτώσουν» δήλωσε χαρακτηριστικά ο ίδιος.

Η δήλωσή του αυτή θύμισε έντονα τις αποτυχημένες απόπειρες της CIA να δολοφονήσει τον Φιντέλ Κάστρο ενώ παράλληλα η κρίση στη Βενεζουέλα έχει έντονο… άρωμα από την «Κρίση των Πυραύλων της Κούβας».

Στα τέλη της περσινής χρονιάς, ρωσικά βομβαρδιστικά που έχουν τη δυνατότητα να μεταφέρουν πυρηνικά όπλα ταξίδεψαν στη Βενεζουέλα, σηματοδοτώντας ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δεν διστάζει να… παίξει στη «γειτονιά» των ΗΠΑ.

Μήπως λοιπόν οι ΗΠΑ και οι Ρωσία σκέφτονται να χρησιμοποιήσουν τη Βενεζουέλα ως «αρένα» για την επόμενη διαμάχη τους, όπως άλλωστε έκαναν για μεγάλο χρονικό διάστημα και στη Συρία;

Όπως γράφει στην ανάλυσή του το CNNi, μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο ότι οι συνομωσίες για δολοφονία του Μαδούρο είναι κατάλοιπο της παλιάς διαμάχης της ΕΣΣΔ και των ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική.

Αυτό φαίνεται, άλλωστε, και από τη γλώσσα που χρησιμοποίησε ο Μαδούρο κατά τη διάρκεια των καταγγελιών του. Υπάρχει, όμως, μια ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στο παρελθόν και το σήμερα: η Ρωσία δεν στηρίζει την κυβέρνησή του για να διαδώσει την μαρξιστική θεωρία.

Η Μόσχα βλέπει, όμως, τη Βενεζουέλα ως μέρος μιας επιχειρηματικής ευκαιρίας.

Η ελεγχόμενη από τη ρωσική κυβέρνηση πετρελαϊκή εταιρεία Rosneft αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς υποστηρικτές του Μαδούρο. Τόσο η εταιρεία όσο και η ρωσική κυβέρνηση έχουν δώσει δισεκατομμύρια στη χρεοκοπημένη Βενεζουέλα.
Τα χρέη αυτά καλύπτονται από την κρατική πετρελαϊκή PDVSA της Βενεζουέλας, η οποία στέλνει τακτικά φορτία πετρελαίου.

Σε μελέτη της που δημοσιεύτηκε πέρσι, η αναλύτρια Julia Gurganus σχολίασε πως η Βενεζουέλα «βασίζεται στην Rosneft για προπληρωμές μελλοντικών παραδόσεων πετρελαίου, με στόχο να καταφέρει να ανταποκριθεί στις οικονομικές της υποχρεώσεις….».

Εκτός από το γεγονός ότι ο Μαδούρο αποτελεί πλέον για τη Ρωσία ένα σημαντικό οικονομικό «στοίχημα», υπάρχουν και γεωπολιτικοί λόγοι που κάνουν το Κρεμλίνο να επιθυμεί τη διατήρησή του στην εξουσία. Τις περασμένες ημέρες, η ρωσική κρατική τηλεόραση παρουσιάζε την κατάσταση στη Βενεζουέλα ως αμερικανορωσική αντιπαράθεση, συγκρίνοντας ορισμένες φορές τον Γκουαϊδό και την αντιπολίτευση της Βενεζουέλας με την Ουκρανική Επανάσταση του 2014 ή και την Αραβική Άνοιξη, που μεταξύ άλλων αποκαθήλωσε και τον ηγέτη της Λιβύης Μουαμάρ Καντάφι.

Η ρητορική αυτή αντικατοπτρίζει άλλωστε την ρωσική κυβερνητική πολιτική, καθώς το Κρεμλίνο τακτικά κατηγορεί την Ουάσινγκτον ότι προσπαθεί να υποκινήσει επαναστάσεις ή να αποσταθεροποιήσει χώρες, ώστε να εξαφανίσει από τον «χάρτη» τους πολιτικούς της αντιπάλους.

Όπως εξηγεί στο CNNi o Andrew Weiss, αντιπρόεδρος σπουδών στο Carnegie Endowment for International Peace, τέτοιου είδους «επαναστάσεις» αποτελούν νευραλγικό ζήτημα για το Κρεμλίνο από την εποχή του Τζορτς Μπους.

«Υπάρχουν άνθρωποι μέσα στη ρωσική κυβέρνηση που δημιουργούν σενάρια συνωμοσίας ή βλέπουν σημάδια πως οι ΗΠΑ, υπό τη “σημαία” της Δημοκρατίας, “εξαφανίζουν” καθεστώτα που δεν συμπαθούν» λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι η Ρωσία πιθανότητα να προσπαθεί να κάνει τις ΗΠΑ να πιστέψουν πως η επιρροή της στη Λατινική Αμερική είναι μεγαλύτερη απ’ ότι είναι στην πραγματικότητα.

«Είναι ένα παιχνίδι… Ένας τρόπος να πουν ότι μπορούμε να προκαλέσουμε προβλήματα στη γειτονιά της Αμερικής» είπε ο Weiss.

Και παρότι η Βενεζουέλα βρίσκεται πολύ μακριά από τα ρωσικά σύνορα και η Μόσχα δεν διατηρεί πλέον στρατιωτικές βάσεις στο δυτικό ημισφαίριο, οι θεωρίες συνομωσίας δεν καταλαγιάζουν…

Για παράδειγμα, ο Μαδούρο δεν έβαλε τέλος στη φημολογία για ενίσχυση της προσωπικής του φρουράς από Ρώσους μισθοφόρους. «Ουδέν σχόλιο» απάντησε ο ίδιος ερωτηθείς σχετικά.

Δεν θα ήταν η πρώτη φορά που η Ρωσία στέλνει παραστρατιωτικές δυνάμεις σε φίλες χώρες, παρότι ποτέ δεν έχει παραδεχτεί επίσημα την ύπαρξη τέτοιων οργανώσεων.

Ωστόσο, η απόκρυψή τους έγινε πολύ πιο δύσκολη μετά από τον θάνατο μισθοφόρων κατά τη διάρκεια αμερικανικών βομβαρδισμών στη Συρία.

«Δεν νομίζω ότι έχει γίνει κάποιο αίτημα για προστασία από τη Ρωσία» είπε ο Konstantin Kosachev, Ρώσος γερουσιαστής και επικεφαλής της επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων.

Μάλιστα, συμπλήρωσε πως ο στρατός είναι με το μέρος του Μαδούρο και πως ο ίδιος εξέφρασε την πεποίθηση πως είναι καλά προστατευμένος. Παρά τις διαψεύσεις του, όμως, η φημολογία παραμένει.

Venezuela crisis: Putin's new Cold War on America's doorstep?

Analysis by Nathan Hodge, CNN