Οι Ισπανοί συντηρητικοί ελπίζουν στο δεξί χέρι του Ραχόι
Έχει γραφτεί για αυτήν ότι είναι η ισχυρότερη γυναίκα στη χώρα της, έχει χαρακτηριστεί ως η Μέρκελ της Ισπανίας στον εγχώριο και γερμανικό Τύπο, ενώ τα διεθνή Μέσα την έχουν χρήσει ατύπως διάδοχο του Μαριάνο Ραχόι, καθώς φαντάζει ως η ιδανική υποψήφια για την ηγεσία του κλυδωνιζόμενου από σκάνδαλα διαφθοράς Λαϊκού Κόμματος.
Η, από το 2011 αντιπρόεδρος και εκπρόσωπος της απερχόμενης ισπανικής κυβέρνησης, Σοράγια Σάενθ ντε Σανταμαρία (Soraya Sáenz de Santamaría) είναι γεννημένη το 1971 και φαντάζει η ιδανική διάδοχος του Ραχόι.
Αυτό συμβαίνει όχι τόσο για την κυβερνητική της εμπειρία, όσο για την υπερδεκαετή κομματική και κοινοβουλευτική της παρουσία στα πιο κρίσιμα ζητήματα της ισπανικής πολιτικής.
Η δεξιά του κυρίου
Το 2000-2003, η δικηγόρος από το Βαγιαδολίδ θήτευσε ως σύμβουλος στην αντιπροεδρία της κυβέρνησης, δηλαδή στο πλευρό του αντιπροέδρου του Χοσέ Μαρία Αθνάρ (José María Aznar), που δεν ήταν άλλος από τον Μαριάνο Ραχόι.
Η Σανταμαρία εξελέγη το 2004 βουλευτής με το Λαϊκό Κόμμα στο προπύργιο της Μαδρίτης, αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα επικεφαλής του τομέα περιφερειακής πολιτικής του κόμματος.
Κατά τη διάρκεια της βουλευτικής της θητείας πέρασε από την επιτροπή για τη συνταγματική αναθεώρηση και την επιτροπή για τη μεταρρύθμιση του καθεστώτος αυτονομίας των περιφερειών.
Επί δέκα χρόνια και πλέον χρόνια, η Σοράγια ντε Σανταμαρία ανδρώθηκε πολιτικά στον σκληρό πυρήνα της συντηρητικής εξουσίας ως το δεξί χέρι του Μαριάνο Ραχόι.
Η Generation X της ισπανικής πολιτικής
Ο απερχόμενος πρωθυπουργός από τη Γαλικία είναι ο τελευταίος της μεταπολεμικής γενιάς που διεκδικεί κεντρικό ρόλο στην πολιτική σκηνή, τη στιγμή που οι ηγέτες των μεγαλύτερων κομμάτων της αντιπολίτευσης είναι όλοι γεννημένοι την δεκαετία του ’70.
Η θέση των Ciudadanos ότι δεν πρόκειται να στηρίξουν κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Ραχόι ερμηνεύθηκε διττά από τους πολιτικούς αναλυτές της Ισπανίας, καθώς αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο συνεργασίας των φιλελεύθερων με το Λαϊκό Κόμμα υπό νέα ηγεσία.
Μετά και τα τελευταία αποτελέσματα, η Ισπανία ζει μια τεραστίων διαστάσεων πολιτική αλλαγή, αποτέλεσμα της μνημονιακής περιπέτειας της χώρας τα τελευταία χρόνια. Κανείς δεν είναι σε θέση να κάνει ασφαλείς προβλέψεις για τους άγνωστες παράγοντες της επόμενης ημέρας, πέραν από την κοινή διαπίστωση ότι ο δικομματισμός υπέστη δεινή ήττα και πως τα ζητήματα της διαφθοράς, της κοινωνικής αδικίας και των οικονομικών ανισοτήτων είναι αυτά που ορίζουν την πολιτική συνείδηση των Ισπανών πολιτών.
Οι τρεις αρχηγοί και η μία δελφίνος των τεσσάρων μεγαλύτερων κομμάτων της Ισπανίας στο τηλεοπτικό ντιμπέιτ που διεξήχθη στις 7 Δεκεμβρίου 2015. Όλοι τους γεννημένοι τη δεκαετία του '70 - Πηγή: REUTERS/Sergio Perez
Ο πόλεμος για την ισπανική διαδοχή
Τον τελευταίο μήνα, η Σανταμαρία εμφανίστηκε δημόσια ως η ντε φάκτο εκπρόσωπος του Λαϊκού Κόμματος στην προεκλογική εκστρατεία, λαμβάνοντας μέρος σε πληθώρα τηλεοπτικών σόου. Κανένας δεν παρέλειψε να σχολιάσει τις προεκλογικές αφίσες με το πρόσωπό της κάτω από αυτές του Ραχόι, στους δρόμους των ισπανικών πόλεων.
Στις 7 Δεκεμβρίου, ήταν αυτή που πήρε μέρος αντί του συντηρητικού ηγέτη στο τηλεοπτικό ντιμπέιτ με τους αρχηγούς των Σοσιαλιστών, των Podemos και των Ciudadanos, τον 43χρονο Πέδρο Σάντσεθ (Pedro Sánchez), τον 37 χρονο Πάμπλο Ιγκλέσιας (Pablo Iglesias) και τον 36χρονο Αλμπέρ Ριβέρα (Albert Rivera), αντίστοιχα, σε μία πρωτοφανή για δυτικοευρωπαϊκά δεδομένα πολιτική ανανέωση.
Ο Πάμπλο Ιγκλέσιας έκανε τότε λόγο για «επιχείρηση Μενίνα», παρομοιάζοντας με αυτόν τον τρόπο την πολιτικό του Λαϊκού Κόμματος με τις κυρίες επί των τιμών της βασιλικής αυλής (Meninas).
Αν επαναληφθούν τα παραπάνω σενάρια, η Σοράγια ντε Σανταμαρία ενδέχεται να είναι η πρώτη γυναίκα ένοικος στο πρωθυπουργικό μέγαρο La Moncloa και το ιδανικό άλλοθι για τη συνέχιση της λιτότητας με άλλα μέσα.
Φωτογραφία από τους δρόμους της Μαδρίτης, στις 10 Δεκεμβρίου 2015, όπου δεσπόζουν οι αφίσες του Μαριάνο Ραχόι και της Σοράγια ντε Σανταμαρία. Η ευρωπαϊκή λιτότητα έχει πάντα δύο όψεις – Πηγή: REUTERS/Andrea Comas