Μετανάστες «κολλημένοι» στα σύνορα γιορτάζουν τα Χριστούγεννα περιμένοντας το «αμερικανικό όνειρο»
Βρίσκονται πολλά χιλιόμετρα μακριά από τις πατρίδες τους και ακόμα δεν έχουν φτάσει στον προορισμό τους. Ονειρεύονται να πάνε στις ΗΠΑ, ωστόσο είναι «κολλημένοι» στην Τιχουάνα, στα σύνορα με το Μεξικό. Παρόλα αυτά, έστω και υπό αυτές τις συνθήκες, γιορτάζουν τα Χριστούγεννα, τηρώντας τα έθιμα της πατρίδας τους όσο αυτό είναι εφικτό.
Η Orbelina Orellana είναι μία από τους χιλιάδες ανθρώπους που βρίσκονται στο καραβάνι μεταναστών που ξεκίνησε από την Κεντρική Αμερική με κατεύθυνση τις ΗΠΑ. Από τον Νοέμβριο βρίσκεται στην Τιχουάνα, ελπίζοντας τη νέα χρονιά να περάσει στη γειτονική χώρα.
Για την παραμονή των Χριστουγέννων, η Orellana μαζί με τρεις ακόμα γυναίκες, έφτιαξαν 2.000 πιάτα από το παραδοσιακό φαγητό της Ονδούρας tamales, σε έναν άδειο χωματόδρομο, ακριβώς δίπλα από τον παλιό υπαίθριο συναυλιακό χώρο, που στεγάζει πάνω από 1.200 ανθρώπους του καραβανιού.
«Για εμάς, Χριστούγεννα σημαίνει tamales. Είναι κάτι παραπάνω από φαγητό, είναι οικογένεια, σπίτι, αγάπη, είμαστε εμείς», λέει στη Guardian, ανακατεύοντας ένα τεράστιο καζάνι φαγητού με μια μεγάλη ξύλινη κουτάλα. Την ίδια ώρα ακούγεται παραδοσιακή μουσική από ένα κινητό, πάνω σε κάτι μπανανόφλουδες, τις οποίες στη συνέχεια θα χρησιμοποιήσουν για να τυλίξουν το παραδοσιακό πιάτο από καλαμπόκι.
«Θέλαμε η νέα μας οικογένεια του καραβανιού να μπορέσει να γιορτάσει τα έθιμά μας. Αλλά το να βρισκόμαστε εδώ είναι δύσκολο. Ξέρω ότι ο γιος μου και οι δύο μου κόρες λυπούνται. Υπενθυμίζω συνεχώς στον εαυτό μου ότι βρίσκομαι εδώ για το δικό τους μέλλον», προσθέτει η 26χρονη, τα παιδιά της οποίας βρίσκονται στην Ονδούρα.
Σε όλη την πόλη εθελοντές και οργανώσεις κάνουν επίσης ό,τι είναι δυνατό για να μπουν σε γιορτινό κλίμα. Το Σάββατο, μπροστά από το κέντρο μεταναστών, 25 μάγειρες μαγείρεψαν Χριστουγεννιάτικη παέγια σε ξύλινους φούρνους, γεγονός για το οποίος είχαν προετοιμαστεί εδώ και τρεις εβδομάδες, παραγγέλνοντας ένα ειδικά για το σκοπό, τεράστιο σκεύος.
Ηλικιωμένοι άντρες καθισμένοι γύρω από ψηλά τραπέζια παίζουν χαρτιά ακούγοντας μουσική, ενώ τα παιδιά παίζουν ποδόσφαιρο σε αυτοσχέδιο τέρμα.
Την προηγούμενη μέρα, εκκλησιαστικές οργανώσεις από το Σαν Ντιέγκο τέλεσαν λειτουργία στο στρατόπεδο, μοιράστηκε φαγητό, ενώ οι μετανάστες δέχτηκαν και τις φροντίδες κουρέων και αισθητικών.
Για τους περισσότερους, είναι τα πρώτα Χριστούγεννα μακριά από τις πατρίδες και τους αγαπημένους τους. «Συνήθως έχουμε 20 μέλη της οικογένειας στο σπίτι μας για τα Χριστούγεννα και η πόρτα μας είναι ανοιχτή για τους φίλους», λέει η 40χρονη María Reye, που ταξίδεψε με τις τέσσερις κόρες και την εγγονή της από την Ονδούρα και περιμένει να αιτηθεί άσυλο στις ΗΠΑ. «Λέω ότι είμαι καλά, γιατί δεν έχω άλλη επιλογή… Πίστευα ότι θα ήμουν στις ΗΠΑ τώρα. Δεν ξέρω τι θα γίνει στη συνέχεια», συμπληρώνει η ίδια