Μόνο ένας στους πέντε ανθρώπους θα ήθελε να είναι αθάνατος

Εκτός από το 21% που δήλωσε πολύ πιθανό έως σίγουρο ότι θα αποδεχόταν την προσφορά της αθανασίας, ένα ακόμη 30% είπε ότι υπάρχει μια πιθανότητα να εξέταζε μια τέτοια δυνατότητα να ζήσει για πάντα. Αλλά σχεδόν οι μισοί (44%) δήλωσαν ξεκάθαρα ότι «πρέπει να αποδεχθούμε τη φυσική διάρκεια της ζωής», συνεπώς προτιμούν να πεθάνουν.

Βεβαίως, προς το παρόν, πρόκειται για ένα υποθετικό σενάριο, καθώς η επιστήμη δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει τους ανθρώπους… μαθουσάλες, πολύ περισσότερο αθάνατους. Όμως διαφαίνονται ελπίδες ότι στο όχι μακρινό μέλλον θα είναι δυνατή μια παράταση της ζωής με φαρμακευτικές ή γονιδιακές παρεμβάσεις. Φυσικά, δεν λείπουν οι οραματιστές που δηλώνουν βέβαιοι πως η επίτευξη της πολύ μεγάλης μακροζωίας ή και της αθανασίας είναι απλώς θέμα χρόνου.

Το 58% των ερωτηθέντων συμφώνησαν ότι «η επιμήκυνση του προσδόκιμου της ζωής είναι καλό πράγμα». Ήδη, κατά τα τελευταία 200 χρόνια, η μέση διάρκεια της ανθρώπινης ζωής έχει περίπου διπλασιασθεί στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες λόγω διαδοχικών βελτιώσεων στο επίπεδο της διατροφής, της δημόσιας υγείας και της εκπαίδευσης.

Οι επιστήμονες όμως διαφωνούν κατά πόσο οι άνθρωποι έχουν σχεδόν «πιάσει ταβάνι» ή υπάρχουν και άλλα περιθώρια να μακρύνει από μόνη της η διάρκεια του βίου, χωρίς παρεμβάσεις επί τούτου. Από την άλλη, ενώ οι άνθρωποι τείνουν να ζουν ολοένα περισσότερο, τα χρόνια ζωής με σχετικά καλή υγεία δεν έχουν διαχρονικά αυξηθεί στον ίδιο βαθμό που έχει αυξηθεί η διάρκεια της ζωής.

Η ίδια έρευνα («New Scientist Asks the Public») αποκαλύπτει ότι τέσσερα πράγματα είναι αυτά που οι άνθρωποι πιστεύουν ότι θα έχουν τη μεγαλύτερη επίπτωση στην κοινωνία και στην ανθρώπινη ζωή: η γενετική μηχανική, η τεχνητή νοημοσύνη, η κλιματική αλλαγή και ο καρκίνος.

Επιπλέον, η πλειονότητα των ερωτηθέντων εμφανίσθηκε αισιόδοξη ότι τα πλεονεκτήματα και τα οφέλη των νέων τεχνολογιών θα είναι μεγαλύτερα από τα μειονεκτήματα και τους κινδύνους. Το 53% δηλώνουν υπέρ της γενετικής μηχανικής/βιοτεχνολογίας (κυρίως ως ελπίδα για νέες θεραπείες ασθενειών). Για την τεχνητή νοημοσύνη το 30% «ψηφίζουν» υπέρ, το 24% κατά και οι υπόλοιποι δεν είναι βέβαιοι.

Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι θέμα χρόνου να νικηθεί ο καρκίνος, ενώ το 69% τάσσεται υπέρ των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων, με το σκεπτικό κυρίως ότι θα βοηθήσουν στη διατροφή της ανθρωπότητας.

Από όλα τα θέματα, την μεγαλύτερη απαισιοδοξία για το μέλλον προκαλεί η κλιματική αλλαγή, με τα δύο τρίτα των ερωτηθέντων να τη θεωρούν απειλή για τον ανθρώπινο πολιτισμό. Η έρευνα δείχνει επίσης ότι το κοινό (τουλάχιστον το βρετανικό) υποστηρίζει σε μεγάλο βαθμό τη νομιμοποίηση της ευθανασίας, την απαγόρευση των πειραμάτων σε ζώα και τον υποχρεωτικό (όχι προαιρετικό) εμβολιασμό των παιδιών.

Μοιρασμένη εμφανίζεται η κοινή γνώμη στο κατά πόσο θα πρέπει να «αναστηθεί» μέσω γενετικής μηχανικής κάποιο εξαφανισμένο πια είδος ζώου, π.χ. το μαμούθ (το ένα τρίτο είναι υπέρ και το ένα τρίτο κατά). Ακόμη, φόβοι εκφράζονται κατά πλειοψηφία για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (λόγω διασποράς ψευδών ειδήσεων, του ρόλου των «τρολ», της εθιστικής επίδρασης στους νέους κ.α.), για τα drones και για τα εγκεφαλικά εμφυτεύματα, ενώ αντίθετα θετική είναι η άποψη των περισσοτέρων για την εικονική/επαυξημένη πραγματικότητα.