ΚΟΣΜΟΣ

Όρμπαν - Σαλβίνι: Το πολιτικό «φλερτ» δύο ακραίων απειλεί την Ευρώπη

REUTERS/Massimo Pinca

Aντάλλαξαν φιλοφρονήσεις, μίλησαν για το όσα τους ενώνουν κι υποσχέθηκαν να συναντηθούν ξανά σύντομα: Θα νόμιζε κανείς πως επρόκειτο για το ευτυχές τέλος ενός πρώτου ραντεβού, αν οι εμπλεκόμενοι δεν ονομάζονταν Όρμπαν και Σαλβίνι.

Το πρώτο τους ραντεβού έλαβε χώρα την περασμένη Τρίτη στο Μιλάνο. Εκεί, ο Ούγγρος ηγέτης, ορκισμένος θιασώτης της σκληρής αντιμεταναστευτικής πολιτικής, έπλεξε το εγκώμιο στον αντιπρόεδρο της ιταλικής κυβέρνησης και αρχηγό της ακροδεξιάς Λέγκας, αποκαλώντας τον «ήρωα» – επειδή απαγόρευσε σε ομάδα διασωθέντων αιτούντων άσυλο να πατήσουν ιταλικό έδαφος, παγιδεύοντάς τους σε σκάφος.

Από την πλευρά του, ο Ματέο Σαλβίνι εξέφρασε την ελπίδα πως αυτή ήταν η πρώτη από τις πολλές συναντήσεις με τον Όρμπαν, στην κοινή αποστολή τους να αλλάξουν τη μοίρα της Ευρώπης.

Ίσως ήταν άλλο ένα ανώδυνο ‘bromance’, αν οι πολιτικοί «εραστές» δεν ήταν δύο ακροδεξιές ηγετικές φιγούρες της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής. Πολλοί φοβούνται δε, πως το πολιτικό αυτό «φλερτ» ίσως αποδειχτεί Δούρειος Ίππος για την Ευρωπαϊκή Ένωση που κατά τ’άλλα ανησυχεί μήπως το Brexit αποδειχτεί ολέθριο για την ύπαρξή της.

Χαμόγελα, αβρότητες και εκατέρωθεν φιλοφρονήσεις: Η συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στο Μιλάνο, έφερε σε δύσκολη θέση τους «Πεντάστερους» που, σε μία προσπάθεια να κρατήσουν αποστάσεις, τόνισε πως επρόκειτο για «ραντεβού πολιτικό, όχι θεσμικό ή κυβερνητικό» - REUTERS/Massimo Pinca

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι σκληροπυρηνικοί υπέρ Brexit κατηγορούν τους Ευρωπαίους ηγέτες πως υπονομεύουν την επιτυχή αποχώρηση της Βρετανίας από το ευρωπαϊκό μπλοκ, ώστε ενδεχόμενη πανωλεθρία να αποτρέψει άλλες χώρες από ανάλογες «αποσχιστικές» σκέψεις…

Κι όλα αυτά, ενώ οι ακροδεξιές ομάδες της Γηραιάς Ηπείρου φιλοδοξούν να εξαργυρώσουν πολιτικά, στις επικείμενες ευρωεκλογές, την όλη πολιτική ανασφάλεια και πόλωση στην Γηραιά Ήπειρο – ευκαιρία που δίνεται μία στα πέντε χρόνια και εξασφαλίζει τεράστια τοπική επιρροή.

Με την παραφιλολογία ενδεχόμενου γαλλικού “Frexit” ή ολλανδικού “Nexit” να έχει ξεθωριάσει, η Ευρωπαϊκή Ένωση απειλείται εκ των έσω, εκτιμούν κάποιοι.

«Πιστεύω πως για πρώτη φορά ίσως είμαστε σε θέση να εξασφαλίσουμε την πλειοψηφία στις επόμενες ευρωεκλογές. Και αν δεν το καταφέρουμε, θεωρώ πως θα έχουμε μειοψηφία αρκετά ισχυρή, ώστε να τους εμποδίσουμε να συνεχίσουν αυτό που κάνουν τώρα», εκτιμά ο Ζερό Ριβιέρ του γαλλικού Εθνικού Μετώπου.

H «τέλεια καταιγίδα»

Η ανεπάρκεια και η ολιγωρία των κομμάτων που απαρτίζουν αυτή τη στιγμή το ευρωπαϊκό κατεστημένο, συνάσπισαν ακόμη περισσότερο όσους αυτοπροβάλλονται ως ενάντιοι της τρέχουσας ευρωπαϊκής πολιτικής. Και η εκκολαπτόμενη σχέση των Όρμπαν-Σαλβίνι υποδεικνύει πως η λαϊκή λαχτάρα για αλλαγή διογκώνεται.

Στο παρελθόν, τα διάφορα αντισυστημικά κόμματα που κατήγγειλαν την πολιτική των Ευρωπαίων αποδείχτηκε πως βρίσκονταν και τα ίδια σε κόντρα και μεταξύ τους. Τρανό παράδειγμα η Ουγγαρία και Ιταλία που, την τελευταία διετία συγκρούστηκαν πλείστες φορές. Με την Ιταλία, ως χώρα του ευρωπαϊκού νότου που σήκωνε το μεγάλο μεταναστευτικό «φορτίο» να πιέζει την Ουγγαρία να αναλάβει τις ευθύνες που της αντιστοιχούσαν και την Ουγγαρία, άτυπη επικεφαλής της αντιμεταναστευτικής «ομάδας του Βίζεγκραντ», να παραμένει ανυποχώρητη, αρνούμενη να δεχτεί αιτούντες άσυλο, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού Προγράμματος Μετεγκατάστασης.

Κάπως έτσι λοιπόν, η συνεργασία κομμάτων με ιδεολογική συγγένεια, η κόπωση και απάθεια του Ευρωπαίου ψηφοφόρου αλλά και το ευρωπαϊκό εκλογικό σύστημα μπορεί να αποδειχτούν η «τέλεια καταιγίδα» όπως λένε οι αγγλοσάξονες, ο επικίνδυνος συνδυασμός δηλαδή που ίσως παραδώσει τα ηνία της Ευρώπης στο λαϊκισμό.

«Τα ευρωσκεπτικιστικά κόμματα τα πηγαίνουν στις ευρωπαϊκές απ’ό,τι στις εθνικές εκλογές κι αυτό γιατί οι ψηφοφόροι θεωρούν πως οι ευρωεκλογές είναι λιγότερο σημαντικές από τις εθνικές», εξηγεί στο CNN o Ντόρου Φραντέσκου, ειδικός ευρωπαϊκών υποθέσεων.

Επιπλέον, οι ευρωσκεπτικιστές έχουν την τάση να επενδύουν στις ευρωεκλογές για τον προφανή λόγο πως ο κύριος στόχος τους είναι να αμφισβητούν την υφιστάμενη ευρωπαϊκή πολιτική.

Το σύστημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εν τω μεταξύ, ευνοεί τα κόμματα του πολιτικού «περιθωρίου». Αντί να κερδίσουν τις περισσότερες έδρες, οι υποψήφιοι χρειάζεται απλώς να περάσουν ένα χαμηλό όριο στη λαϊκή ψήφο. Πρακτικά, αυτό σημαίνει πως το γαλλικό Εθνικό Μέτωπο έχει πολύ μεγαλύτερη εκπροσώπηση στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο απ’ό,τι στο γαλλικό – με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την χάραξη πανευρωπαϊκής πολιτικής.

Ο Φραντέσκου, αν και αμφιβάλλει για το ότι τα ακροδεξιά κόμματα θα καταφέρουν να κερδίσουν τον έλεγχο του ευρωκοινοβουλίου, παρόλα αυτά παραδέχεται πως αυτό δε σημαίνει πως δεν θα ενισχύσουν την επιρροή τους. Όπως λέει, η παραμικρή αύξηση στις έδρες, συνεπάγεται σημαντική διαφορά μακροπρόθεσμα.

«Δεν χρειάζεται να κερδίσεις την πλειοψηφία στο ευρωκοινοβούλιο για να ασκείς επιρροή στη χάραξη ευρωπαϊκής πολιτικής. Χρειάζεσαι απλώς μία ισχυρή μειοψηφία», εξηγεί και διερωτάται με νόημα: «Οι ευρωεκλογές δεν είναι το τέλος αλλά η αρχή. Το ερώτημα είναι αν θα μπορέσουν να συνεννοηθούν στη συνέχεια. Θα καταφέρουν να αποσπάσουν εξίσου καλά αποτελέσματα στις εθνικές εκλογές; Θα μπορέσουν να επηρεάσουν την εθνική πολιτική, ώστε να ασκήσουν πίεση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο – που είναι το έτερο βασικό νομοθετικό σώμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης;»

Ο παράγοντας Μπάνον

Τα κέντρα που φιλοδοξούν να ταράξουν τα νερά στις Βρυξέλλες, βασίζουν τις ελπίδες τους στον Στιβ Μπάνον, πρώην επικεφαλής στρατηγικής του Αμερικανού προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ.

Ο πρώην διευθυντής του ακροδεξιού Breitbart και πρώην επικεφαλής στρατηγικού σχεδιασμού του Τραμπ, που απομακρύνθηκε από τον Λευκό Οίκο τον Αύγουστο του 2017, είχε κατηγορηθεί για «διαρροές» και «υπονόμευση» του ίδιου του προέδρου - REUTERS/Jonathan Bachman/File Photo

Ο Μπάνον έχει πραγματοποιήσει πολλές επισκέψεις στην Ευρώπη, σε μία προσπάθεια να χαλυβδώσει και συνασπίσει τα κόμματα των άκρων αλλά, κυρίως, για να το «Κίνημα», τη σύσταση, δηλαδή, ενός ιδρύματος, μίας «υπερομάδας» - ομπρέλας των Ευρωπαίων αντισυστημικών που θα κληθούν να αποκαθηλώσουν το ευρωπαϊκό καθεστώς.

«Όλοι συμφωνούν πως ο ερχόμενος Μάιος είναι υψίστης σημασίας, πως αυτή θα είναι η πρώτη πραγματική ηπειρωτική αντιπαράθεση μεταξύ λαϊκιστών και του ‘κόμματος του Νταβός», τόνισε τον περασμένο Ιούλιο ο Μπάνον, αναφερόμενος στο Νταβός ως σύμβολο της φιλελεύθερης ελίτ του κόσμου.

Ο Σαλβίνι έδωσε μία αντίστοιχη ιδέα για τη δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής «Υπερλέγκας» στα πρότυπα εκείνης του Μπάνον που θα ενώνει όλους τους λαϊκιστές. Ο εκπρόσωπος τους Σαλβίνι αποκάλυψε στο CNN πως ο υπουργός είχε συνάντηση με τον Μπάνον, μετά από αίτηση του Αμερικανού, για την «ανταλλαγή απόψεων».

Στην αντίπερα όχθη, ωστόσο, οι φιλοευρωπαϊστές επιμένουν πως δεν νιώθουν να απειλούνται από τον Μπάνον ενώ αναλόγως «ακίνδυνο» θεωρούν κάποιοι αναλυτές τον άλλοτε στενό συνεργάτη του Τραμπ.

«Πρόκειται για ένα περίπλοκο πρόβλημα σε ένα κατακερματισμένο ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό. Πολλά από τα κόμματα της άκρας δεξιάς ή των λαϊκιστών μπορεί να έχουν προβλήματα με την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά πολλοί από αυτούς έχουν προβλήματα κυρίως μεταξύ τους», διευκρινίζει ο Αλεξάντερ Κλάρκσον, λέκτορας στο τμήμα Ευρωπαϊκών και Διεθνών σπουδών στο King’s College του Λονδίνου ενώ ο Έλμαρ Μπροκ, ευρωβουλευτής του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU) κι εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) για τις εξωτερικές υποθέσεις εκτιμά πως: «ο κ. Μπάνον είναι πολύ χρήσιμος σε εμάς γιατί μπορούμε εύκολα να εξηγήσουμε στους λαούς μας πως ο σκοπός όλων είναι να αποδυναμωθεί η Ευρώπη, έτσι ώστε να απωλέσει κάθε ρόλο στη διεθνή πολιτική σκηνή και να ενισχυθεί η κυριαρχία της Ουάσινγκτον, του Πεκίνου και της Μόσχας».

A Hungarian-Italian bromance could become Europe's Trojan horse, by Angela Dewan, Erin McLaughlin και Antonia Mortensen, CNN

ΔΗΜΟΦΙΛΗ

× Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης