Σφαγή στο Κολουμπάιν: το μακελειό που ενέπνευσε τον μακελάρη του Τέξας στοιχειώνει ξανά

Ο Παγουρτζής φώναζε "Γιού Χου" κάθε φορά που πυροβολούσε έναν μαθητή κατά τη διάρκεια της αιματηρής επίθεσής του στο Λύκειο της Σάντα Φε, την περασμένη Παρασκευή. Αυτό το ενθουσιώδες επιφώνημα ακούστηκε τουλάχιστον οκτώ φορές.

Ο ανήλικος μακελάρης δολοφόνησε οκτώ μαθητές, δύο καθηγητές και τραυμάτισε άλλα 13 άτομα και σύμφωνα με μαρτυρίες τραγουδούσε το "Another one bites the dust" των Queen (σε ελεύθερη μετάφραση "ακόμη ένας στο χώμα") ενώ τρομοκρατούσε τους μαθητές και τους καθηγητές που είχε βάλει στόχο.

Η σφαγή στο λύκειο Κολουμπάιν στο φιλήσυχο Κολοράντο των ΗΠΑ ήταν σοκαριστική. Οι δράστες, οι τελειόφοιτοι μαθητές Έρικ Χάρρις και Ντάϊλαν Κλέμπολντ, δολοφόνησαν 12 μαθητές και έναν δάσκαλο προτού αυτοκτονήσουν.

Όμως δεν ήταν μόνο το αιματοκύλισμα που σόκαρε. Εκτός από τους πυροβολισμούς, η πολύπλοκη και εξαιρετικά προγραμματισμένη επίθεση αφορούσε βόμβα πυρκαγιάς για την εκτροπή των πυροσβεστών, δεξαμενές προπανίου που μετατράπηκαν σε βόμβες που τοποθετήθηκαν στην καφετέρια, 99 εκρηκτικές συσκευές και βόμβες αυτοκινήτου.

Αν και τα ακριβή κίνητρά τους παραμένουν ασαφή, τα προσωπικά ημερολόγια των δραστών αποδεικνύουν ότι επιθυμούσαν οι ενέργειές τους να ανταγωνιστούν την Βομβιστική επίθεση της Οκλαχόμα Σίτι και άλλα θανατηφόρα συμβάντα στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1990.

Η επίθεση έχει αναφερθεί από την USA Today ως "αυτοκτονική επίθεση που σχεδιάστηκε ως μεγάλη-αν και κακώς εφαρμοσμένη-τρομοκρατική βομβιστική επίθεση". Η σφαγή έχει αναφερθεί ως "η πιο θανατηφόρα ένοπλη επίθεση σε λύκειο στην ιστορία των ΗΠΑ".

Το μακελειό στο Κόλουμπαιν προκάλεσε συζήτηση για τους νόμους ελέγχου των όπλων, τις κλίκες στο λύκειο, τις υποκουλτούρες, και τον εκφοβισμό.

Επιπλέον έφερε στο προσκήνιο το θέμα της ασφάλειας των σχολείων με πολιτικές μηδενικής ανοχής, έναν ηθικό πανικό σχετικά με τη goth κουλτούρα, τον πολιτισμό των όπλων, τους κοινωνικά απομονωμένους (παρόλο που οι δράστες δεν ήταν περιθωριοποιημένοι), τη χρήση φαρμακευτικών αντικαταθλιπτικών από εφήβους, την εφηβική χρήση του Διαδικτύου, και τη βία σε video games.

Θανάσιμο παιχνίδι

Η σφαγή που αποτέλεσε σύμφωνα με τελευταία δημοσιεύματα έμπνευση για τον Παγουρτζή έδωσε κίνητρο σε δύο κινηματογραφιστές να καταδυθούν στον ψυχισμό μιας σκοτεινής εφηβείας.

Το ντοκιμαντέρ του Μάικλ Μουρ "Ακήρυκτος πόλεμος" και η ταινίας του Γκας βαν Σαντ "Elephant" αποπειράθηκαν να ρίξουν φως στον ψυχισμό των έφηβων που σκοτώνουν για σκορ στην πίστα μιας ζωής που σπέρνει θάνατο.

Η ιστορία των Χάρις (18) και Κλέμπολντ (17) που εισέβαλαν στο σχολείο τους ντυμένοι με μαύρες καμπαρτίνες και οπλισμένοι με καραμπίνες, πιστόλια και βόμβες σκορπίζοντας τον θάνατο αφού ρωτούσαν πρώτα τους συμμαθητές τους γιατί θα έπρεπε να τους χαρίσουν τη ζωή έγινε παιχνίδι.

"Εμπνευσμένο" από το μακελειό το video game που ακόμη και σήμερα πολλοί αναζητούν για να το "κατεβάσουν" στο διαδίκτυο βάζει τους παίκτες στο ρόλο των δυο δολοφόνων καθώς "εξαρτάται τελικά από τον παίκτη" πόσοι άνθρωποι θα δολοφονηθούν από τους Χάρις και Κλέμπολντ στο σχολείο που βάφτηκε κόκκινο. Κάθε φορά που ένας παίκτης δολοφονεί κάποιον μαθητή ένα πλαίσιο επιβραβεύει την επιτυχία του αναγράφοντας: "Ακόμη μια νίκη για τη Μαφία των Καμπαρντίνων!".

Ο δημιουργός του παιχνιδιού είπε σε συνέντευξη μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ότι θέλησε να δημιουργήσει κάτι ώστε "να προωθήσει έναν πραγματικό διάλογο σχετικά με το θέμα της χρήσης όπλων σε σχολεία". Για αυτόν οι δύο δολοφόνοι-πρότυπα για τον Παγουρτζή ήταν "πολύ στοχαστικοί, ευαίσθητοι και ευφυείς νεαροί άνδρες".

Ο ίδιος, συνομήλικος με τους δράστες, ένιωθε το ίδιο ανένταχτος με τους δολοφόνους και αποκάλυψε ότι δεχόταν συχνά επιθέσεις εκφοβισμού από τους νταήδες των μεγαλύτερων τάξεων.

Η σφαγή στο Κόλουμπαιν συνέβη ανήμερα των γενεθλίων του Αδόλφου Χίτλερ αλλά μέχρι σήμερα ελάχιστοι είναι πρόθυμοι να μιλήσουν για τον "ελέφαντα στο δωμάτιο".

"Δεν υποτίθεται ότι η Αμερική είναι η γη των ελεύθερων ανθρώπων; Γιατί, λοιπόν, εφόσον είμαι ελεύθερος, δε μπορώ να στερήσω από έναν ανόητο τα πράγματά του, αν τα αφήνει στη μπροστινή θέση στο φορτηγάκι, να φαίνονται ξεκάθαρα, στη μέση του πουθενά, μέρα-νύχτα; Φυσική επιλογή. Ο ηλίθιος θα έπρεπε να πυροβοληθεί" έγραφε στο ημερολόγιο του ο Χάρρις, εγκέφαλος της επίθεσης που έγινε ένας αντιήρωας για σκοτεινούς καιρούς εκεί όπου η Άγρια Δύση ζει και βασιλεύει φορώντας sneakers.