Ελπίδες για τον λευκό ρινόκερο του Βορρά: Τεχνητή γονιμοποίηση σε ένα από τα δύο τελευταία θηλυκά

Η Βικτόρια υπεβλήθη σε τεχνητή γονιμοποίηση τον Μάρτιο στον ζωολογικό κήπο του Σαν Ντιέγκο και, αν όλα πάνε καλά κατά την 14μηνη περίοδο της κύησης, το μωρό της αναμένεται να γεννηθεί το καλοκαίρι του 2019.

"Η εγκυμοσύνη αυτή, αποτέλεσμα τεχνητής γονιμοποίησης που έγινε με το σπέρμα ενός λευκού ρινόκερου του Νότου, αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στις προσπάθειες που καταβάλλονται για να αποκτηθούν οι απαιτούμενες επιστημονικές γνώσεις για να καταστεί δυνατή η ανάκτηση γενετικά των λευκών ρινόκερων του Βορρά, ενός υποείδους των λευκών ρινόκερων του Νότου", διευκρινίζουν σε ανακοίνωσή τους αξιωματούχοι του Ινστιτούτου του Σαν Ντιέγκο για την Έρευνα πάνω στη Διατήρηση των ειδών.

"Μόνον δύο λευκοί ρινόκεροι του Βορρά υπάρχουν σήμερα στη γη (δυστυχώς και οι δύο είναι θηλυκοί)", σημειώνουν οι ίδιοι.

Μολονότι μπορούμε να χαρούμε για την εγκυμοσύνη αυτή, ακόμη είναι πολύ νωρίς για να πούμε ότι αυτή θα έχει πράγματι ως αποτέλεσμα τη γέννηση ενός υγιούς ρινόκερου, σύμφωνα με την Μπάρμπαρα Ντάιραν, υπεύθυνη του ινστιτούτου.

Αυτό γιατί η τεχνητή γονιμοποίηση ρινόκερων έχει δοκιμαστεί ελάχιστα σε ζωολογικούς κήπους και μόνον μερικές γεννήσεις έχουν προκύψει ως αποτέλεσμα αυτών στο παρελθόν, σύμφωνα με το ινστιτούτο.

"Υπάρχουν ακόμη πολλές προκλήσεις, αλλά οι ερευνητές είναι αισιόδοξοι ότι ένας μικρός λευκός ρινόκερος του Βορρά θα μπορούσε να γεννηθεί μέσω αυτών των διαδικασιών σε 10 με 15 χρόνια", σύμφωνα με το ινστιτούτο. "Η διαδικασία αυτή θα μπορούσε επίσης να εφαρμοστεί και σε άλλα είδη ρινόκερων όπως οι ρινόκεροι της Σουμάτρας και της Ιάβας".

Ο τελευταίος αρσενικός λευκός ρινόκερος του Βορρά στον κόσμο, ο Σουντάν, πέθανε τον Μάρτιο σε ηλικία 45 ετών σε ζωολογικό κήπο της Κένυας. Όταν γεννήθηκε υπήρχαν ακόμη τουλάχιστον 700 ρινόκεροι του υποείδους του που ζούσαν ελεύθεροι στη φύση.

Ο θάνατός του σημαίνει την εξαφάνιση του υποείδους του, εκτός κι αν οι επιστήμονες, οι οποίοι είχαν προλάβει να πάρουν γενετικό υλικό από αυτόν, καταφέρουν με τεχνικές τεχνητής γονιμοποίησης να επιτευχθεί η σύλληψη "ρινόκερων του σωλήνα", οι οποίοι θα μπορούσαν στη συνέχεια να εμφυτευτούν σε μια "παρένθετη μητέρα" κάποιου άλλου υποείδους, καθώς τα δύο τελευταία θηλυκά των λευκών ρινόκερων του Βορρά είναι υπέργηρα.

Η εξαφάνιση του υποείδους του λευκού ρινόκερου του Βορρά οφείλεται πρωτίστως στη λαθροθηρία τις δεκαετίες του 1970 και του 1980, όταν ο παραδοσιακός τόπος κατοικίας του --Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Τσαντ, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, σημερινό Νότιο Σουδάν-- μαστιζόταν από συγκρούσεις.

Ο τελευταίος πληθυσμός του υποείδους αυτού που ζούσε ελεύθερα στη φύση περιελάμβανε περίπου 20 με 30 λευκούς ρινόκερους του Βορρά στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και χάθηκε στις μάχες που σημειώθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές της πρώτης δεκαετίας του 2000. Το 2008, οι λευκοί ρινόκεροι του Βορρά θεωρούνταν ήδη τυπικά υποείδος που έχει εξαφανιστεί καθώς κανένας δεν ζούσε πλέον ελεύθερος στη φύση.