Ο 72χρονος «Μόγλης της Ισπανίας» θέλει να εγκαταλείψει τον πολιτισμό και να επιστρέψει σπίτι του

Ο 72χρονος πλέον, σήμερα, Μάρκους εγκαταλείφθηκε από τον πατέρα του όταν ήταν μόλις επτά ετών. Έζησε πλάι σε άγρια ζώα στην ισπανική οροσειρά Sierra Morena, για 12 περίπου χρόνια.

Η μητέρα του πέθανε όταν ήταν τριών ετών και ο πατέρας του τον εγκατέλειψε για άλλη γυναίκα, στέλνοντάς τον στα βουνά για να γίνει βοσκός. Ο ηλικιωμένος που τον πήρε κοντά του πέθανε, αφήνοντάς τον μόνο στον κόσμο. Του είχε μάθει, όμως, πως να ανάβει φωτιά και να φτιάχνει εργαλεία.

Στην ηλικία των 19 ετών βρέθηκε να τρέχει μισόγυμνος και ξυπόλητος, ενώ επικοινωνούσε με κραυγές.

Κατάφερε να επιστρέψει στον πολιτισμό, ωστόσο, όπως διηγείται ο ίδιος στην El Pais, είναι απογοητευμένος από την κοινωνία και τους ανθρώπους, ενώ παρ’ ότι πέρασαν τόσα χρόνια, δεν κατάφερε ποτέ να επανενταχθεί πλήρως.

Ισχυρίζεται πως εξαπατήθηκε και κακοποιήθηκε, τον εκμεταλλεύτηκαν στις δουλειές που έκανε και δεν του έχει μείνει πλέον τίποτα.

Ο γνωστός και ως «Μόγλης της Ισπανίας», διηγείται πως οι πιο χαρούμενες ημέρες του ήταν όταν ζούσε στις σπηλιές με τις νυχτερίδες, τα φίδια και τα ελάφια, -τις φωνές των οποίων μπορεί μέχρι και σήμερα να μιμηθεί.

Επέζησε τρώγοντας μούρα και λαχανικά που έβρισκε, μέχρι που τον υιοθέτησε μια λύκαινα. «Αφού τάιζε τα μικρά της, μου πετούσε ένα κομμάτι κρέας. Δεν ήθελα να το αγγίξω στην αρχή γιατί φοβόμουν ότι θα μου επιτεθεί, αλλά το έσπρωχνε το κρέας με την μύτη της προς την πλευρά μου», είχε πει ο ίδιος σε συνέντευξή του στο BBC, το 2013.

«Το πήρα, το έφαγα και εκεί που νόμιζα πως με δαγκώσει, άρχισε να με γλύφει με τη γλώσσα της. Μετά από αυτό ήμουν μέλος της οικογένειας». Σύμφωνα με όσα έχει πει ο ίδιος, είχε ως συντροφιά του ένα φίδι που τον ακολουθούσε όπου πήγαινε, καθώς και άλλα άγρια ζώα.

Το να επιστρέψει στον πολιτισμό, όπως διηγείται, ήταν το πιο δύσκολο πράγμα που έκανε ποτέ. Αρχικά, έζησε σε ένα ορφανοτροφείο, όπου έμαθε να περπατάει σωστά και να τρώει σε τραπέζι. Πέρασε δύσκολα, ώσπου να μάθει να φέρεται ως άνθρωπος και όλα γύρω του στην αρχή τον τρόμαζαν.

Προσπάθησε να επιστρέψει πίσω, στην οικογένεια που είχε αφήσει στην άγρια φύση, όμως πλέον τα «αδέρφια» του, οι λύκοι, δεν τον δεχόντουσαν. Όπως λέει στην ισπανική εφημερίδα: «Όταν καλώ (σσ. με κραυγές) τους λύκους, μου απαντούν, αλλά δεν με πλησιάζουν. Μυρίζω όπως οι άνθρωποι. Φοράω κολόνια».

Το 2010, γυρίστηκε η ταινία “Among Wolves”, βασισμένη στη ζωή του και έγιναν πολλές έρευνες για τη ζωή του αλλά και τις μοναδικές του ικανότητες να επικοινωνεί με τα ζώα.

Σήμερα, ζει σε ένα μικρό σπίτι, σε ένα χωριό κοντά στην πόλη Ορένσε. Δίπλα του έχει την περιβαλλοντική οργάνωση Amigos das Arbores που τον στηρίζει και γείτονες που, όπως λέει, τον κοροϊδεύουν, επειδή δεν ασχολείται με την πολιτική ή το ποδόσφαιρο...