Die Welt: Ο κίνδυνος για την ευρωζώνη δεν έχει παρέλθει εκτιμούν οικονομολόγοι

Στη Συνάντηση των οικονομολόγων συζητήθηκαν «Τα σχέδια έκτακτης ανάγκης για μία πιθανή κατάρρευση της ευρωζώνης» γράφει η γερμανική εφημερίδα και προσθέτει: «Το ευρώ μπορεί, παρά τη θετική ανάπτυξη, ανά πάσα στιγμή να “ξανασκοντάψει”. Και για να μπορούν να αντιδράσουν σε ενδεχόμενες προθέσεις μεμονωμένων χωρών να βγουν από την ευρωζώνη, κορυφαίοι οικονομολόγοι επεξεργάζονται τώρα μία στρατηγική εξόδου από το ευρώ».

Στόχος της συνάντησης στρογγυλής τράπεζας που οργάνωσε το πανεπιστήμιο ESMT και το ινστιτουτο Μαξ Πλανκ παρουσία ονομαστών οικονομολόγων, ήταν να αναπτύξει ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης σε περίπτωση κατάρρευσης της ευρωζώνης.

«Γερμανοί και ξένοι οικονομολόγοι συζήτησαν για το κόστος και τις συνέπειες μιας ενδεχόμενης κατάρρευσης της ευρωζώνης καθώς και για μεταρρυθμίσεις που θα μπορούσαν να διευκολύνουν μια έξοδο (κράτους- μέλους από την ευρωζώνη)» τονίζει η «Die Welt» και προσθέτει: «Σύμφωνα με απόψεις οικονομολόγων τρία είναι τα πιθανά σενάρια σε περιπτώσεις εξόδου κράτους- μέλους από την ευρωζώνη: α) να εξέλθει αυτό χωρίς τη συγκατάθεση των υπολοίπων, β) να αποχωρήσει με τη συναίνεση των υπολοίπων και γ) να εξαναγκαστεί σε έξοδο. Για κανένα απ’ αυτά τα σενάρια δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή νομικό πλαίσιο», δηλώνει ο Κλέμενς Φουέστ, επικεφαλής του Ινστιτούτου Ifo του Μονάχου. Ναι μεν υπάρχει η ρήτρα εξόδου του άρθρου 50 της συνθήκης της Ε.Ε., ωστόσο αυτή συνδέεται και με έξοδο από την Ε.Ε. “Στην παρούσα φάση δεν υπάρχει στην ατζέντα θέμα εξόδου χώρας, γι’ αυτό και ο καιρός είναι κατάλληλος να γίνει συζήτηση για μία ρήτρα εξόδου από την ευρωζώνη”, δηλώνει ο Φουεστ.

Μια τέτοια ρήτρα θα μπορούσε να εισαχθεί στις συνθήκες στο πλαίσιο των μεταρρυθμιστικών διαδικασιών της Ε.Ε. Ο Φουεστ δε θα σύστηνε στην παρούσα φάση σε καμία χώρα έξοδο από τη νομισματική Ένωση. Σύμφωνα με τον Γερμανό Οικονομολόγο, τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα από την εισαγωγή τέτοιων κανόνων περί εξόδου θα ήταν η μείωση της ανασφάλειας και των διενέξεων μεταξύ των κρατών καθώς και η προστασία κρατών από τον κίνδυνο να μετατραπεί η ευρωζώνη σε αναδιανεμητική ένωση. Ωστόσο, υποστηρίζει ότι με την πρόβλεψη μιας ρύθμισης για έξοδο κράτους- μέλους από την ευρωζώνη θα βοηθούνταν και πιο αδύναμα κράτη- κατονομάζοντας την Ιταλία- που θα μπορούσαν με το δικό τους νόμισμα να ξαναγίνουν ανταγωνιστικά.

Οι οικονομολόγοι συμφώνησαν σε κάθε περίπτωση ότι η όποια έξοδος κράτους- μέλους από την ευρωζώνη θα είχε σημαντικό κόστος για τη Γερμανία. Επιπλέον, ιστορικοί της οικονομίας επισήμαναν ότι η όποια πιθανότητα κατάρρευσης της ευρωζώνης δε θα πρέπει σε καμία περίπτωση να αντιμετωπίζεται “ελαφρά τη καρδία”. Η ιστορία έχει αποδείξει, όπως είπαν, ότι η κατάρρευση μιας νομισματικής Ένωσης είχε συχνά ως επακόλουθο σημαντικές αναταράξεις. “Η διάλυση της νομισματικής Ένωσης θα οδηγούσε λογικά και σε διάλυση της τελωνειακής ένωσης”, ανέφερε ο Άλμπερτ Ριτσλ, ιστορικός της οικονομίας στο London School of Economics.