Γιατί ο Τραμπ είναι ο πρώτος πρόεδρος που αποδέχεται πρόσκληση της Βόρειας Κορέας

Απλά και μόνο αποδεχόμενος να δει τον Κιμ Γιονγκ Ουν, ο Ντόναλντ Τραμπ θα δώσει στη δυναστεία του αυτό που πάντα επιθυμούσε – το κύρος μιας ισότιμης συνάντησης με τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών.

Για το λόγο αυτό, οι συνομιλίες αποτελούν μεγάλο στοίχημα για τον Τραμπ, υποβάλλοντάς τον σε μεγάλη πίεση προκειμένου να επιτύχει μια σημαντική πρόοδο προς την κατεύθυνση του αμερικανικού στόχου που είναι η διάλυση του πυρηνικού οπλοστασίου της Βόρειας Κορέας.

Ακριβώς αυτή η δυσκολία της συγκεκριμένης αποστολής είναι ο λόγος για τον οποίο οι προκάτοχοι του Τραμπ υποχώρησαν από μια τέτοια αναμέτρηση. Καθώς μια συνάντηση με τον πρόεδρο των ΗΠΑ σημαίνει πολλά για τη Βόρεια Κορέα, η αμερικανική θέση ήταν πάντα ότι μια τέτοια έπρεπε να γίνει όταν θα υπήρχε μια συμφωνία στο τραπέζι –και θα φέρει συγκεκριμένο αποτέλεσμα.

Ο Λευκός Οίκος είναι πεπεισμένος ότι οι επιπτώσεις από τη στρατηγική των αυστηρών κυρώσεων που έχει εφαρμόσει, έχουν αποδυναμώσει τη Βόρεια Κορέα, η οποία είναι απεγνωσμένη να διαπραγματευτεί.

Αλλά η απειρία του Τραμπ και η προθυμία του να ρισκάρει ένα από τα δυνατότερα χαρτιά του –το κύρος μιας προεδρικής συνάντησης- είναι ένας λόγος για τον οποίο ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν ότι ο Τραμπ μπορεί να πέσει σε παγίδα.

Οι εξελίξεις στη Βόρεια Κορέα υπογραμμίζουν ένα πράγμα: ο Τραμπ δεν είναι σαν τους προκατόχους του και λίγο τον ενδιαφέρει η ορθότητα στην εξωτερική πολιτική.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Τραμπ αποφάσισε να δράσει εντελώς αντίθετα με τον Μπιλ Κλίντον και τον Μπαράκ Ομπάμα. Αποδεχόμενος την πρόσκληση, εισέρχεται σε επικίνδυνο διπλωματικό έδαφος, εάν η συνάντηση προχωρήσει.

Το ερώτημα είναι εάν θα ανταμειφθεί η τόλμη του Τραμπ ή εάν θα παραδώσει ένα από τα καλύτερα διαπραγματευτικά χαρτιά της Ουάσινγκτον και θα επιστρέψει από τις συνομιλίες του με τον Κιμ με κάτι λιγότερο από τον πολυπόθητο στόχο των Αμερικανών για τον τερματισμό του πυρηνικού προγράμματος της Βόρειας Κορέας.

Η σοκαριστική του κίνηση συνάδει με την επιμονή του να αποτελεί μια διαταραγμένη παγκόσμια δύναμη και δείχνει χαρακτηριστική σιγουριά ότι μόνο ο ίδιος μπορεί να επιλύσει μία από τις πιο δύσκολες διαμάχες στον κόσμο.

Μία αισιόδοξη άποψη είναι ότι η νέα προσέγγιση και η προθυμία του Τραμπ να δώσει στην Πιονγκγιανγκ αυτό που θέλει τόσο γρήγορα, είναι ακριβώς το είδος της ανορθόδοξης προσέγγισης που μπορεί να τινάξει τη διπλωματία της Βόρειας Κορέας στον αέρα.

Πριν από τον Τραμπ, ο μόνος πρόεδρος που βρέθηκε πολύ κοντά στο να πραγματοποιήσει μια συνάντηση με Βορειοκορεάτη ηγέτη, ήταν ο Μπιλ Κλίντον, που σκεφτόνταν το ενδεχόμενο να επισκεφτεί την Πιονγκγιανγκ για να ολοκληρώσει μια πυραυλική συμφωνία στα τέλη της θητείας του το 2000. Ωστόσο, προτού αποδεχτεί αμέσως την πρόσκληση, έστειλε την υπουργό Εξωτερικών Albright σε διερευνητική αποστολή. Μετά την επίσκεψη, ωστόσο, έγινε ξεκάθαρο ότι οι δύο χώρες βρίσκονταν πολύ μακριά στις λεπτομέρειες της πυραυλικής συμφωνίας, έτσι ώστε να δικαιολογείται η μεγάλη αναγνώριση μιας επίσημης συνάντησης του Κιμ με τον Κλίντον.

Η διακυβέρνηση του Μπους έκανε προσπάθειες για να συνεχίσει τη διπλωματία του Κλίντον. Η ανακάλυψη, ωστόσο, του προγράμματος εμπλουτισμένου ουρανίου της Βόρειας Κορέας, πάγωσε εκ νέου τις προσπάθειες και τις σχέσεις των δύο χωρών.

Ο επόμενος πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, ήρθε στην εξουσία διαμηνύοντας ότι θα μιλούσε απευθείας με τους εχθρούς της Αμερικής. Ωστόσο, αποφάσισε ότι θα ήταν λάθος να υποκύψει στις προκλήσεις της Βόρειας Κορέας, υποστηρίζοντας ότι ο Κιμ ακολουθούσε το ίδιο μοτίβο με τον πατέρα και τον παππού του.

Trump isn't the first US President to get a North Korean invite. But he's the first to accept.

Analysis by Stephen Collinson, CNN