«Θεατρική» επανεμφάνιση για τον Κάρλος το Τσακάλι: «Η επανάσταση είναι η δουλειά μου»
Ο Κάρλος το Τσακάλι, ο διαβόητος τρομοκράτης, επανεμφανίστηκε στις δικαστικές αίθουσες για να κάνει έφεση στην ισόβια ποινή κάθειρξης που του έχει επιβληθεί πέρσι από γαλλικό δικαστήριο. «Είμαι επαγγελματίας επαναστάτης, η επανάσταση είναι η δουλειά μου», είπε ενώπιον του δικαστηρίου, όπως είχε κάνει άλλωστε και το 2017.
Μπαίνοντας στην αίθουσα, ο γνωστός και ως «στυγνός εκτελεστής» Κάρλος, σήκωσε το δεξί του χέρι επαναστατικά και έστειλε ένα φιλί στους δημοσιογράφους που είχαν παραταχθεί στο δικαστήριο για να παρακολουθήσουν τη διαδικασία.
Ερωτώμενος για την εθνικότητά του ο άνθρωπος που κάποτε ήταν το αντικείμενο παγκόσμιου ανθρωποκυνηγητού, δήλωσε πως είναι Βενεζουελάνος και Παλαιστίνιος, ένας κάτοικος του κόσμου.
Ο Ίλιχ Ραμίρεζ Σάντσεζ, όπως είναι το πραγματικό όνομα του τρομοκράτη, καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για μία επίθεση με χειροβομβίδα σε εμπορικό κέντρο Publicis Drugstore των Παρισίων στις 15 Σεπτεμβρίου του 1974, στην οποία σκοτώθηκαν δύο άτομα και ακόμη 34 τραυματίστηκαν. Ακόμη, είναι ο δράστης πίσω από τη δολοφονία δύο Γάλλων αστυνομικών το 1975 και ο «εγκέφαλος» πέντε βομβιστικών επιθέσεων στις οποίες σκοτώθηκαν 11 άτομα και τραυματίστηκαν ακόμη 150, στη δεκαετία του ’80. Για τις κατηγορίες αυτές έχει καταδικαστεί σε δύο φορές ισόβια.
Το 2017, όπως αναφέρει η Independent, στο δικαστήριο είχε επαναλάβει τον αυτό-χαρακτηρισμό «επαγγελματίας επαναστάτης», ενημερώνοντας μάλιστα τους πέντε δικαστές πως «κανένας δεν έχει δολοφονήσει περισσότερους ανθρώπους από μένα στην επανάσταση της Παλαιστίνης».
Το 2013 είχε αποδεχθεί την «πολιτική και υπηρεσιακή ευθύνη» για τις επιθέσεις που είχε εξαπολύσει στην Ευρώπη το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP) μεταξύ 1970 – 1980. «Ήταν πόλεμος. Οι σύντροφοί μας σκοτώνονταν κάθε μέρα… Είμαι ήρωας στην Παλαιστινιακή αντίσταση».
Ο Κάρλος αρνείται την ανάμειξή του στην υπόθεση του 1974 όμως και η δικηγόρος του, Ισαμπέλ Κουτάντ Πεϊρέ, η οποία παντρεύτηκε τον τρομοκράτη το 2001, τόνισε πως οι Αρχές δεν έχουν κανένα στοιχείο εναντίον του.
Σύμφωνα δε με τους «συντρόφους» του Κάρλος, κανείς δεν μπόρεσε να αναγνωρίσει τον άνθρωπο που πέταξε τη χειροβομβίδα και ο μάρτυς που τον κατηγόρησε, σύμφωνα με τους ιδίους, εκφοβίστηκε από τις Αρχές και προχώρησε σε μία «αντιφατική και αναληθή κατάθεση».
Ένας εκ των συνηγόρων του καταδικασθέντα εξέφρασε, πριν από τη νέα του δίκη, την ελπίδα του να αθωωθεί αυτή τη φορά ο πελάτης του. «Ο Ίλιχ Ραμίρεζ Σάντσεζ διατηρεί ακόμη τον χαρακτήρα του, είναι σε εξαιρετική κατάσταση, παρά τα 68 του χρόνια. Θα πολεμήσει, όπως κάνει πάντα, σε κάθε δίκη», είπε.
Οι δικαστικές Αρχές όμως φαίνεται πως θα επιμείνουν στο κατηγορητήριο. Η απόφασή τους είναι πως ο 68χρονος ήταν αυτός που πέταξε τη χειροβομβίδα στο εμπορικό κέντρο το 1974, θέλοντας να ασκήσει πίεση στη γαλλική κυβέρνηση, έτσι ώστε να απελευθερώσει τον Γιατσούκα Φουρούγια, ένα μέλος του PFLP, που συνελήφθη στο αεροδρόμιο Ορλί τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς.
Δύο μέρες πριν από την επίθεση της 15ης Σεπτεμβρίου, Ιάπωνες, μέλη του PFLP, εισέβαλαν σε γαλλική πρεσβεία στην Ολλανδία, πήραν 11 ομήρους και απαίτησαν την απελευθέρωση του Φουρούγια, την πληρωμή λύτρων ύψους ενός εκατομμυρίου δολλαρίων και τη ναύλωση ενός τζετ διαφυγής.
Ο Κάρλος φέρεται να εξαπέλυσε την επίθεση ώστε να εντείνει την πίεση στις γαλλικές Αρχές, ώστε να υπακούσουν στα αιτήματα των δραστών της γαλλικής πρεσβείας. Τελικώς, οι Γάλλοι απελευθέρωσαν τον Φουρούγια δύο μέρες αργότερα, δίνοντας στα μέλη του PFLP 300.000 δολάρια και ένα Boeing 707.
Στην αυτοβιογραφία του για το «Τσακάλι» όμως, ο Γάλλος δημοσιογράφος Τζον Φολλεϊν επεσήμανε πως η αστυνομία της Γαλλίας δεν είχε συνδέσει εξ’ αρχής τον Κάρλος με την επίθεση στο εμπορικό κέντρο καθώς τότε δεν γνώριζε καν την ύπαρξη του τρομοκράτη.
Αργότερα όμως, οι Αρχές ανακάλυψαν πως η χειροβομβίδα που χρησιμοποιήθηκε στη Γαλλία ήταν ίδια με τρεις χειροβομβίδες που άφησαν οι δράστες στην πρεσβεία. Όλες είχαν κλαπεί το 1972 από μία αμερικάνικη στρατιωτική βάση στη Δυτική Γερμανία.
Ακόμη μία απ’ αυτές, σύμφωνα με τα όσα έγιναν γνωστά στην περσινή δίκη, εντοπίστηκε στο σπίτι που διατηρούσε ο Κάρλος στο Παρίσι. Ο ίδιος, όμως, ισχυρίστηκε πως κάποιος είχε βάλει επίτηδες την χειροβομβίδα στο σπίτι του, ενώ η σύζυγός του τόνισε πως «πολλοί άνθρωποι είχαν πρόσβαση σε χειροβομβίδες εκείνη την περίοδο».
Οι κατήγοροι, βέβαια, τόνισαν πως ο ίδιος ο Κάρλος είχε ομολογήσει το έγκλημα. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, είχε πει σε έναν Γερμανό «σύντροφό» του πως είχε κάνει την επίθεση «για να ασκήσει πίεση ώστε να απελευθερωθεί ο Ιάπωνας κρατούμενος». Ακόμη, σε συνέντευξή του σε ιρακινό περιοδικό, ο καταδικασθείς τρομοκράτης, είχε αναλάβει την ευθύνη για την επίθεση.
Ο ίδιος αρνείται πως είχε δώσει την εν λόγω συνέντευξη.
«Τα θύματα περιμένουν τόσο καιρό ο Κάρλος να δικαστεί και να καταδικαστεί. Οι πληγές τους δεν έχουν επουλωθεί», ανέφερε ο δικηγόρος που εκπροσωπεί τις χήρες των θυμάτων και 16 εκ των τραυματιών του 1974.
«Του αρέσει η προσοχή» που λαμβάνει, δήλωσε με κυνισμό η σύζυγος του Κάρλος. «Έχει ήδη καταδικαστεί στη Γαλλία, θα περάσει τις εναπομείνασες μέρες του στη φυλακή, αυτό δεν σημαίνει τίποτα για εκείνον».
Ο Κάρλος παρά το πολεμικό του προφίλ είναι γόνος πλούσιας οικογένειας, που πέρασε τα νεανικά του χρόνια ταξιδεύοντας με την κοσμοπολίτισσα μητέρα του. Ένας δημοσιογράφος του έδωσε το ψευδώνυμο Τσακάλι, επηρεασμένος από τον εντοπισμό του βιβλίου «The Day of a Jackal» του Φρέντρικ Φόρσιθ σε διαμέρισμα που φερόταν να χρησιμοποιούσε στο Λονδίνο.
Μετά από ανθρωποκυνηγητό πολλών ετών, τελικώς συνελήφθη στο Σουδάν το 1994. Έκτοτε περνά τα χρόνια του είτε στη φυλακή είτε στις δικαστικές αίθουσες, όπου άλλοτε δηλώνει θύμα «παρέμβασης ξένων δυνάμεων» και άλλοτε «επαγγελματίας επαναστάτης».