«Θέλω πίσω το πρόσωπό μου»: Ξέφυγε από την ιταλική μαφία και κατεβαίνει υποψήφια στις εκλογές

«Για λόγους ασφαλείας, σας παρακαλούμε να μην τραβήξετε φωτογραφίες και βίντεο», λέει μία γυναίκα στο μικρόφωνο.

Υποψήφια είναι η 51 ετών Piera Aiello. Η ζωή της είναι σε κίνδυνο από την εποχή που έγινε μάρτυρας της δολοφονίας του συζύγου της από δύο άντρες της ιταλικής μαφίας. Η Aiello έχει θέσει υποψηφιότητα με το Κίνημα των Πέντε Αστέρων για τις βουλευτικές εκλογές της Ιταλίας, που θα γίνουν την Κυριακή.

Το Κίνημα των Πέντε Αστέρων, που εμφανίστηκε στην πολιτική σκηνή της χώρας το 2013 και επιλέγει κυρίως άτομα που δεν έχουν πολιτικό παρελθόν, είναι το πιο δημοφιλές κόμμα της Ιταλίας, όπως αναφέρει ο Guardian, αλλά είναι σχεδόν αδύνατο να λάβει τις απαραίτητες ψήφους που απαιτούνται για την αυτοδυναμία και αρνείται να συνεργαστεί με οποιοδήποτε άλλο κόμμα.

Στην Σικελία, τα μηνύματα που στέλνει κατά της διαφθοράς και οι προτάσεις του για την ενίσχυση της νομοθεσίας κατά των πολιτικών που συνεργάζονται με μέλη της μαφίας, είναι ιδιαίτερα δημοφιλή, όπως και η ίδια η Aiello όμως. Αλλά η καμπάνια της είναι πολύ διαφορετική σε σχέση με αυτές που διεξάγουν οι άλλοι υποψήφιοι. Είναι μία καμπάνια χωρίς… πρόσωπο.

Η 51χρονη δεν μπορεί να δείξει το πρόσωπό της δημόσια, δεν μπορεί να φωτογραφηθεί και δεν μπορεί να διοργανώσει εύκολα εκδηλώσεις προώθησης της υποψηφιότητάς της. Συχνά φορά ένα βέλο για να καλύψει τα χαρακτηριστικά του προσώπου της.

«Οι άνθρωποι με κοιτάζουν λες και είμαι κάποιο είδος εξωγήινου», λέει η γυναίκα που έχει γίνει διάσημη στην Ιταλία ως «η απρόσωπη υποψήφια».

Παρά τις προσπάθειες των Αρχών να περιορίσουν την επιρροή που ασκεί η Κόζα Νόστα στη Σικελία και η Καμόρα στη Νάπολη, το οργανωμένο έγκλημα παραμένει ένα από τα άλυτα προβλήματα της Ιταλίας. Η μαφία της Καλαβρίας, γνωστή ως Ντρανγκέτα, πιστεύεται πως ηγείται της διακίνησης κοκαΐνης στην Ευρώπη.

«Ο στόχος της καμπάνιας μου; Η προστασία ανθρώπων όπως εγώ, ώστε όσοι αποφασίσουν να επαναστατήσουν κατά της μαφίας να μην χρειάζεται να ζουν σαν φαντάσματα», λέει η Aiello απευθυνόμενη στο κοινό της στο Salemi.

Η απίστευτη ιστορία της

Η ίδια γεννήθηκε στη Partanna, μία πόλη της επικράτειας του Trapani. Σε ηλικία 14 ετών συνάντησε ένα αγόρι, τον Nicolo. Ήταν γιός του νονού της σικελικής μαφίας, Vito Atria, αλλά η νεαρή τότε Aiello το αγνοούσε.

Το έμαθε όταν μία μέρα ο Vito Atria την απείλησε πως αν δεν παντρευτεί τον γιό του θα σκοτώσει όλη της την οικογένεια. Και το έκανε. Παντρεύτηκε έναν άνθρωπο που δεν αγαπούσε και αναγκάστηκε να ζήσει μέσα σε έναν κόσμο που απεχθανόταν.

«Έπαιρνα αντισυλληπτικά γιατί δεν ήθελα να κάνω παιδιά μαζί του. Όταν το έμαθε με χτύπησε», εξομολογείται η 51χρονη στον Guardian.

Ένα πρωί, στις 18 Νοεμβρίου του 1985, ο πεθερός της δολοφονήθηκε. Ο σύζυγός της ορκίστηκε να εκδικηθεί για τη δολοφονία του πατέρα του. Μιλούσε γι’ αυτό πολύ, μέχρι που ο αρχηγός της αντίπαλης μαφιόζικης ομάδας αποφάσισε να σκοτώσει και αυτόν.

«Είχαμε μία πιτσαρία στην Partanna», λέει η υποψήφια βουλευτής. «Δύο άντρες μπήκαν στο δωμάτιο ένα απόγευμα. Είχαν όπλα. Είδαν τον σύζυγό μου κατά πρόσωπο και πυροβόλησαν. Έπεσε μπροστά μου, γεμάτος αίματα. Τους ήξερα. Ήταν δύο δολοφόνοι της μαφίας που γνωρίζονταν με τον άντρα μου από τότε που ήταν παιδιά. Δεν άντεχα τον σύζυγό μου, αλλά ήταν ακόμη παιδί. Ήταν μόλις 27 ετών όταν έπεσε στα χέρια μου, γαζωμένος από σφαίρες».

Η Aiello δεν ήθελε να συνεχίσει να ζει τη ζωή την οποία της είχαν επιβάλει. Την επόμενη μέρα έτρεξε στους Καραμπινιέρους, που τη συμβούλευσαν να πάει στο Παλέρμο, την πρωτεύουσα της Σικελίας, για να μιλήσει στον μόνο άνθρωπο που μπορούσε να εμπιστευτεί, τον δικαστή Paolo Borsellino.

«Ο Borsellino ήταν σαν πατέρας για μένα». «Μου είπε πως η επιλογή μου σήμαινε θυσίες. Με συμβούλευσε να φύγω από τη Σικελία αμέσως και να ξαναφτιάξω τη ζωή μου, με ψεύτικό όνομα, μακριά από το νησί».

Έφυγε το γρηγορότερο δυνατό από τη Σικελία με την τρίχρονη κόρη που είχε αποκτήσει με τον νεκρό πλέον Nicolo. Μερικούς μήνες αργότερα, στις 19 Ιουλίου του 1992, η μαφία δολοφόνησε τον Borsellino βάζοντας μία βόμβα στο αυτοκίνητό του.

Ήταν βαρύ πλήγμα για τη νεαρή μητέρα. Αποφάσισε να καταθέσει στις Αρχές όλα όσα γνώριζε όμως. Μπήκε σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων, κάτι που σήμαινε ότι δεν μπορούσε να ανοίξει τραπεζικό λογαριασμό, δεν μπορούσε να έχει τηλέφωνο και δεν μπορούσε να γράψει το παιδί της στο σχολείο.

«Αποφάσισα να αποκηρύξω τη μαφία και ενώ οι μαφιόζοι ήταν ελεύθεροι, εγώ έπρεπε να ζω σαν φυλακισμένη», αναφέρει. «Δεν ήταν σωστό».

Αφιέρωσε τη ζωή της στον ακτιβισμό, υπερασπίζοντας τα δικαιώματα των μαρτύρων. Μερικοί επιχειρηματίες μετά τις καταθέσεις τους κατά της μαφία έχασαν τις ιδιοκτησίες τους και κατέληξαν στο δρόμο.

«Αποφάσισα να ανορθώσω ανάστημα ώστε όσοι επαναστατούν κατά της μαφίας και της διαφθοράς να επιβραβεύονται από το κράτος και όχι να περιθωριοποιούνται».

«Αποφάσισα να θέσω υποψηφιότητα γιατί εγώ, η Piera Aiello, θέλω πίσω το πρόσωπό μου».