Ο πύρινος εφιάλτης στον Πύργο Γκρένφελ

Ο φωτογράφος του Reuters Toby Melville που βρέθηκε στο σημείο λίγα λεπτά αφότου ο πύργος Γκρένφελ είχε τυλιχθεί στις φλόγες θυμάται «σαν χθες» τη στιγμή που τράβηξε το συγκεκριμένο καρέ.

«Το τηλέφωνο χτύπησε γύρω στις 3:30 τα ξημερώματα. Τι έγινε;, ρώτησα σχεδόν μηχανικά καθώς κοιμόμουν. Άκουσα τη φωνή ενός συνεργάτη μου, ο οποίος μου τηλεφωνεί τέτοιες ώρες μόνο όταν συμβαίνει κάποιο έκτακτο γεγονός. Δεν είναι τρομοκρατικό χτύπημα, μου απάντησε, προκαλώντας μου ένα αίσθημα ανακούφισης. Ντύθηκα, πήρα τον εξοπλισμό μου-κάμερες, φορητούς υπολογιστές και τηλέφωνα-και μπήκα στο αυτοκίνητο.

Το σκοτάδι ήταν ακόμη πυκνό όταν πλησίαζα στο σημείο, γύρω στις 4 το πρωί. Σοκαρίστηκα όταν είδα τον πύργο στις φλόγες. Πρέπει να υπάρχουν πολλοί άνθρωποι παγιδευμένοι, σκέφτηκα. Η φωτιά ξέσπασε γύρω στις 1 τα ξημερώματα, τη χειρότερη δυνατή στιγμή, καθώς οι περισσότεροι ένοικοι είχαν επιστρέψει στο σπίτι τους και είχαν πέσει για ύπνο.

Ένιωθα ότι ο χρόνος μετράει αντίστροφα καθώς έψαχνα ένα μέρος να παρκάρω το αυτοκίνητό μου όσο πιο κοντά γινόταν για να φτάσω με τα πόδια στο φλεγόμενο κτίριο. Τότε τράβηξα τις πρώτες μου φωτογραφίες, οι οποίες δεν ήταν και οι καλύτερες και ο συνεργάτης μου χρειάστηκε να τις επεξεργαστεί από το σπίτι του.

Καθώς πλησίαζα στον φλεγόμενο πύργο, σκέφτηκα να κατευθυνθώ προς τα γειτονικά συγκροτήματα κατοικιών, πριν αποκλειστούν και αυτά από τις αρμόδιες αρχές. Από το μυαλό μου δεν έφευγε η σκέψη ότι αν το κτίριο ήταν καιγόταν για περίπου ένα τρίωρο, δεν θα αργούσε και να καταρρεύσει, γι’ αυτό και θεώρησα ότι δεν ήταν και πολύ “σοφό” από μέρους μου να πλησιάσω πολύ κοντά. Έτσι κατευθύνθηκα προς τον υπερυψωμένο αυτοκινητόδρομο, μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά. Ήδη είχε απαγορευθεί η κυκλοφορία σε αυτόν, όμως την ησυχία διατάρασσαν οι ήχοι σειρήνων και των μικρών εκρήξεων που γίνονταν στον Πύργο Γκρένφελ, ενώ γύρω μου υπήρχε μια “βροχή” από στάχτες».