Ημέρα κατά της βίας των γυναικών: Η σεξουαλική παρενόχληση δεν είναι «προνόμιο» του Χόλιγουντ

H αποκάλυψη του συγκεκριμένου σκανδάλου, άνοιξε τις… πύλες της κολάσεως για τον Αμερικανό παραγωγό, αφού διάσημες ηθοποιοί η μία μετά την άλλη αποκαλύπτουν ότι υπήρξαν θύματά του, αλλά και για εκείνους, μακριά από τον καλλιτεχνικό χώρο, που μιμήθηκαν τη συμπεριφορά του και παρενόχλησαν σεξουαλικά ανθρώπους, εκατομμύρια εκ των οποίων μοιράστηκαν δημόσια τις ιστορίες τους κάτω από το hashtag #metoo.

Εντυπωσιακή ήταν η ανταπόκριση που είχε το αίτημα του CNNi στους αναγνώστες του, να στείλουν τις προσωπικές τους ιστορίες, αποδεικνύοντας το αυτονόητο: η σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας δεν είναι «προνόμιο» μόνο του Χόλιγουντ. Οι περισσότερες ιστορίες αφορούν γυναίκες, αν και- όπως αποδεικνύεται- από τη λίστα των θυμάτων δεν απουσιάζει το ανδρικό φύλο, ενώ όλες οι περιπτώσεις είχαν κοινό παρονομαστή: ένας ευάλωτος στόχος, ένας ισχυρός δράστης, ο φόβος των αντιποίνων και μάρτυρες που δεν αντέδρασαν.

Όσο για τις επιπτώσεις, κι αυτές ήταν κοινές σε πολλές περιπτώσεις και συνοψίζονται σε χαμένες ευκαιρίες επαγγελματικής εξέλιξης, χαμένες θέσεις εργασίας, εμπόδια στην εκπαίδευση, μείωση της αυτοεκτίμησης, ενοχή για το ότι «επέτρεψαν» να τους συμβεί ή για το ότι δεν μίλησαν ανοιχτά για αυτό.

Πηγή:REUTERS/Lucy Nicholson

Αυτή τη φορά, ο αντίκτυπος των αποκαλύψεων, με το hashtag #metoo να κατακλύζει τα Social media, αφήνει ελπίδες ότι τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν, σε ότι αφορά την «κουλτούρα» του βιασμού και της σεξουαλικής παρενόχλησης. Αυτό τουλάχιστον εύχονται οι γυναίκες που διηγήθηκαν στο CNNi την δική τους περιπέτεια.

«Έκανα ό,τι μου ζητούσε»

Έκανε την πρακτική της άσκηση στο πλευρό ενός διακεκριμένου θεραπευτή. Κολακεύθηκε από το ενδιαφέρον που της έδειξε, δεδομένου ότι εκείνος ήταν πολύ ελκυστικός, ενώ η ίδια ήταν ανασφαλής και με λίγα κιλά παραπάνω. Έτσι, δεν άργησε να ανταποκριθεί θετικά στα μηνύματα που της έστελνε, ζητώντας της να βγουν ραντεβού. Όταν βρέθηκαν οι δυο τους στο αυτοκίνητό του, εκείνος της ζήτησε να του δείξει το στήθος της.

Πηγή:CNNi

«Αγχωμένη, και έχοντας σχεδόν παραλύσει από τον φόβο, έκανα ό,τι μου ζητούσε», θυμάται και συνεχίζει: «Οι άνθρωποι θεωρούν ότι είναι εύκολο να πεις όχι, να μην ενδώσεις ή να μην ανταποκριθείς. Όμως, όταν μπροστά σου έχεις έναν άνθρωπο που μπορεί να καθορίσει το μέλλον του, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά».

Η παρενόχλησή της συνεχίστηκε, καθώς εκείνος της ζητούσε να του στέλνει φωτογραφίες διαφόρων σημείων του σώματός της. Λίγο καιρό μετά, ακόμη ένας εργαζόμενος στην κλινική άρχισε να της στέλνει μηνύματα. Εκείνη απέρριψε και τους δύο, όμως αυτό που ακολούθησε την εξάντλησε ψυχολογικά, με την ίδια να υποφέρει από κατάθλιψη, να έχει αυτοκτονικές τάσεις και συχνά να καταρρέει, τόσο στο σπίτι, όσο και στη σχολή της.

Μετά από πολλές περιπέτειες, κατάφερε να μετατεθεί σε ένα άλλο πρόγραμμα, αλλά χρειάστηκε να αλλάξει εντελώς πορεία στην καριέρα της. Όμως ακόμη, εξακολουθεί να κατηγορεί τον εαυτό της που επέτρεψε να συμβεί όλο αυτό, ενώ χρειάζεται ακόμη πολλή δουλειά για να κλείσει το τραύμα στην ψυχή της.

«Χρειαζόμουν τη δουλειά»

Διανύοντας τους πρώτους μήνες σε ένα νέο εργασιακό περιβάλλον, η πρωταγωνίστρια αυτής της ιστορίας, αποδέχθηκε με ενθουσιασμό την πρόσκληση να ταξιδέψει για ένα συνέδριο. Το γεγονός ότι μαζί της θα ταξίδευαν 4 άνδρες συνάδελφοι, μεταξύ των οποίων και ο διευθυντής της, της προκαλούσε εκνευρισμό, καθώς θεωρούσε πως η ίδια δεν «χωρούσε» στην παρέα.

Πηγή:CNNi

Αρχικά πίστεψε πως διαψεύστηκε, καθώς οι συνάδελφοί της την συμπεριέλαβαν σε μια ομαδική συζήτηση με ανταλλαγή μηνυμάτων, γεγονός που της επέτρεπε να βλέπει όλα τα σχόλια που έκαναν για τις γυναίκες που βρίσκονταν στο συνέδριο και τα οποία ήταν υποτιμητικά και σεξιστικά. Τα άλλοτε περιφρονητικά και άλλοτε με σεξουαλικό υπονοούμενο σχόλια συνεχίστηκαν, μέχρι που κάποια στιγμή είδε και το όνομά της να αναφέρεται σε αυτά.

Ένιωσε αμήχανα, όμως το μοιράστηκε με δυο γυναίκες συναδέλφους της, αναζητώντας αλληλεγγύη, αλλά εκείνες τη συμβούλευσαν να το αντιμετωπίσει με χιούμορ και να μην είναι τόσο «σφιγμένη». Έτσι, εκείνη σιώπησε, ενώ οι άνδρες συνάδελφοί της διατηρούν ως και σήμερα τις υψηλόβαθμες θέσεις τους στην εταιρεία.

«Αισθάνομαι ακόμη άσχημα και ο λόγος είναι η 7χρονη κόρη μου. Προσπαθώ να της διδάξω ότι πρέπει να υψώνει το ανάστημά της για ό,τι θεωρεί σωστό, όμως όταν χρειάστηκε εγώ δεν το έκανα», λέει.

«Έπρεπε να προσποιούμαι κάθε μέρα ότι δεν συνέβη τίποτα»

Πηγή:CNNi

Διένυε την τρίτη δεκαετία της ζωής της και ήταν μία από τις λίγες Αφροαμερικανές, που εργαζόταν σε μια εταιρεία τεχνολογίας, τη δεκαετία του 1980. Κάποια στιγμή ο διευθυντής της της ζήτησε να κάνει υπερωρίες, προκειμένου να ολοκληρωθεί ένα έργο που είχε αναλάβει. Όμως όταν έμειναν μόνοι στην αίθουσα συσκέψεων, εκείνος της όρμησε.

«Προσπάθησε να βάλει το χέρι του μέσα από το σακάκι μου κι εγώ τινάχτηκα», περιγράφει αποκαλύπτοντας πως αμέσως της "ξύπνησαν" οι μνήμες από την κακοποίησή της όταν ήταν παιδί. Καθώς εκείνη πάλευε να ξεφύγει από τα χέρια του, εκείνος ενθουσιαζόταν πιο πολύ, ενώ προσπαθούσε με τη βία να τη φιλήσει. Εκείνη κατάφερε να του ξεφύγει και έφυγε τρέχοντας από την αίθουσα.

Την επόμενη μέρα εκείνος επιχείρησε να της ζητήσει συγνώμη, ενώ η ίδια φρόντισε να μη μένει ποτέ μόνη στον ίδιο χώρο μαζί του. «Μπορούσα να διακρίνω τον φόβο στα μάτια του», λέει, όμως παραδέχεται πως και η ίδια ήταν φοβισμένη, καθώς πίστευε πως αν μιλούσε για αυτό που είχε συμβεί θα τελείωνε και η καριέρα της.

Συνέχισε να δουλεύει για δύο χρόνια μαζί του, πριν καταφέρει να μετατεθεί σε τμήμα υπό άλλη διεύθυνση.

«Τα πόδια σου μου αποσπούν την προσοχή»

Πηγή:Πηγή:CNNi

Μια νεαρή κοπέλα που παρακολουθούσε μαθήματα σε σχολή ραβίνων, είναι η πρωταγωνίστρια της ιστορίας που ακολουθεί. Έχοντας βιώσει μια σειρά από διακρίσεις, με συμπεριφορές που την διαχώριζαν από τους άνδρες συμμαθητές της, γνώριζε ότι η «επιβίωσή» της σε αυτόν τον ανδροκρατούμενο χώρο θα ήταν δύσκολη.

Όταν ήρθε η ώρα για την πρακτική της εξάσκηση σε μια συναγωγή, φόρεσε την ειδική ενδυμασία για την μεγάλη εβραϊκή γιορτή που ήταν σε εξέλιξη, το Γιομ Κιπούρ, όμως ο επικεφαλής ραβίνος, την έκανε στην άκρη. «Θα ζητήσω να σου δώσουν πιο μακριά ενδυμασία για το Γιομ Κιπούρ, γιατί τα πόδια σου πραγματικά που αποσπούν την προσοχή και τώρα πρέπει να απευθυνθώ στο εκκλησίασμα», της είπε καθώς την έσπρωχνε. «Η φωνή του μου προκαλούσε αηδία. Δεν ήταν κάτι που μου είπε για να με ενημερώσει ότι θα φροντίσει να έχω άλλη ενδυμασία… το είπε καθαρά γιατί ήθελε να ξέρω ότι κοιτάζει τα πόδια μου», λέει.

«Όλοι ήξεραν, αλλά κανείς δεν με προειδοποίησε»

Πηγή:CNNi

Μια νεαρή κοπέλα, χωρίς πανεπιστημιακή μόρφωση, κατάφερε να ανελιχθεί επαγγελματικά στην εταιρεία που εργαζόταν και όλα πήγαιναν καλά μέχρι τη στιγμή που «κέντρισε» το ενδιαφέρον του διευθυντή της.

«Ήταν η εποχή που θα παίρναμε το δώρο Χριστουγέννων, με ενημέρωσε πως θα μου έδινε το μισό ποσό και το άλλο μισό θα το έπαιρνα μόνο εφόσον πηγαίναμε για ποτό οι δυο μας, μόνοι. Εγώ δέχθηκα… ήμουν άφραγκη, ζούσα μόνη μου και υπολόγιζα πολύ σε αυτό το μπόνους. Καθώς με πήγαινε σπίτι, μου κρατούσε συνεχώς το χέρι. Μετά μου ζήτησε να τον αγκαλιάσω, ενώ καθώς έβγαινα από το αυτοκίνητο, έβαλε το χέρι του κάτω από τη φούστα μου», θυμάται.

Η πρωταγωνίστρια αυτής της ιστορίας, εκμυστηρεύθηκε το συμβάν σε μια συνάδελφό της, για να ανακαλύψει ότι και εκείνη ήταν θύμα του. Έκανε αναφορά στη διεύθυνση της εταιρείας και στη συνέχεια παραιτήθηκε.

Το σκάνδαλο Γουάινστιν της έφερε στο μυαλό ξανά αυτή την τραυματική εμπειρία, ενώ δεν κρύβει την ανησυχία της για τις γυναίκες που εργάζονται ακόμη στην προηγούμενη δουλειά της.

«Νιώθω ένοχη. Μπορεί εγώ να έφυγα, όμως νιώθω ότι επέτρεψα με τη σιωπή μου αυτή η συμπεριφορά να επαναληφθεί σε άλλες γυναίκες», λέει.

«Όλες οι γυναίκες διηγούνταν διαφορετικές εκδοχές της ίδιας ιστορίας»

Πηγή:CNNi

Μόλις ένα μήνα μετά την πρόσληψή της σε ένα μεγάλο δικηγορικό γραφείο, έγινε αποδέκτης ανάρμοστων σχολίων από έναν από τους δικηγόρους.

Η γυναίκα, περίπου 40 ετών, μιλά για σεξουαλικά υπονοούμενα, αλλά και για προσπάθειες να την αγγίξει. Όμως ένα πρωί, μια… συνηθισμένη συζήτηση για το τι θα πάρουν για πρωινό, πήρε μια περίεργη τροπή, με αφορμή ένα ανάρμοστο σχόλιο για ένα αλλαντικό. Εκείνη, απευθύνθηκε στον διευθυντή, που ήταν παρών, ζητώντας του να κάνει τον δικηγόρο να σταματήσει τέτοιου είδους ανάρμοστα σχόλια, όμως εκείνος την αγνόησε.

Τότε αποφάσισε να απευθυνθεί στη διεύθυνση προσωπικού, όπου πήρε την απάντηση πως πρόκειται για έναν συνεργάτη που εργάζεται για χρόνια στο γραφείο και δεν θα μπορούσε να έχει κάνει αυτά που εκείνη του καταλόγιζε.

Όμως, μιλώντας με γυναίκες συναδέλφους, διαπίστωσε ότι τρεις από αυτές είχαν παρόμοια περιστατικά να διηγηθούν κι έτσι αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να του υποβάλλουν μήνυση.

Στο δικαστήριο δικαιώθηκαν, με αποτέλεσμα το δικηγορικό γραφείο να κλείσει λίγους μήνες αργότερα.

«Πρέπει να “παλεύω” με αυτό για την υπόλοιπη ζωή μου»

Εκείνη αεροσυνοδός, εκείνος κυβερνήτης, τον οποίο θεωρούσε φίλο της. Όμως πιστεύει πως, όταν κάποια στιγμή εκείνη είχε χάσει τις αισθήσεις της, εκείνος την βίασε.

«Το επόμενο πρωί ξύπνησα γυμνή στο κρεβάτι του, είχα μελανιές σε όλο μου το σώμα. Δεν μπορούσα ούτε να καθίσω, γιατί πονούσε ο κόλπος μου. Αιμορραγούσα, είχα μελανιές στο στήθος, στους γλουτούς…», λέει περιγράφοντας την εμπειρία της. «Τον ρώτησα τι έγινε το προηγούμενο βράδυ, εγώ δεν θυμόμουν τίποτα. Τον ρώτησα πώς βρεθήκαμε στο ξενοδοχείο, για να λάβω την ειρωνική απάντησή του, ότι “ένα κι ένα κάνουν δύο”».

Φωτογράφισε το χτυπημένο σώμα της κι έκανε καταγγελία στην αστυνομία. Υποβλήθηκε σε εξετάσεις, που έδειξαν ότι είχε υποστεί λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος κατά την σεξουαλική επίθεση. Όμως εκείνος επέμενε ότι επρόκειτο για συναινετικό σεξ κι έτσι όλα κύλησαν σαν να μην είχε συμβεί τίποτα.

«Τώρα εγώ θα παλεύω με αυτό για ολόκληρη τη ζωή μου», λέει το θύμα.

The survival stories that powered #MeToo, By Emanuella Grinberg, Jessica Ravitz and Christina Zdanowicz