Ημέρα του Παιδιού: Η βία που δέχονται τα παιδιά παγκοσμίως (infographic)

Η βία κατά των παιδιών -κάποια ακόμη και ηλικίας ενός έτους- είναι διαδεδομένη σε σπίτια, σχολεία και κοινότητες, αποκαλύπτει νέα έκθεση της UNICEF με ανησυχητικά δεδομένα.

Βία κατά των μικρών παιδιών στα σπίτια τους

Τα τρία τέταρτα των παιδιών 2 έως 4 ετών στον κόσμο - περίπου 300 εκατομμύρια - αντιμετωπίζουν ψυχολογική πίεση και/ή σωματική τιμωρία από τους κηδεμόνες τους στο σπίτι.

Περίπου τα 6 στα 10 παιδιά ηλικίας ενός έτους σε 30 χώρες για τις οποίες υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία υποβάλλονται σε πειθαρχία δια της βίας σε τακτική βάση. Σχεδόν το ένα τέταρτο των παιδιών ηλικίας ενός έτους τραντάζονται σωματικά ως τιμωρία και σχεδόν το 1 στα 10 δέχεται χαστούκια στο πρόσωπο, το κεφάλι ή τα αυτιά.

Παγκοσμίως, το 1 στα 4 παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών - 176 εκατομμύρια - ζουν με μητέρα που υφίσταται βία από το σύντροφό της.

Σεξουαλική βία κατά των κοριτσιών και των αγοριών

Παγκοσμίως, περίπου 15 εκατομμύρια κορίτσια ηλικίας 15 έως 19 ετών έχουν εξαναγκαστεί σε σεξουαλική επαφή ή σε άλλου είδους σεξουαλικές πράξεις κατά τη διάρκεια της ζωής τους.

Μόνο το 1% των εφήβων κοριτσιών που βίωσαν σεξουαλική βία ανέφεραν ότι αναζήτησαν επαγγελματική βοήθεια.

Στις 28 χώρες, όπου υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, το 90% των εφήβων κοριτσιών που είχαν εξαναγκαστεί σε σεξουαλική επαφή, κατά μέσο όρο, δήλωσαν ότι ο δράστης του πρώτου συμβάντος ήταν γνωστός τους. Στοιχεία από έξι χώρες αποκαλύπτουν ότι φίλοι, συμμαθητές και συνεργάτες συγκαταλέγονται στους πιο συχνά αναφερόμενους δράστες σεξουαλικής βίας εναντίον εφήβων αγοριών.

Βίαιοι θάνατοι μεταξύ εφήβων

Σε παγκόσμιο επίπεδο, κάθε 7 λεπτά ένας έφηβος χάνει τη ζωή του από πράξη βίας.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι μη ισπανόφωνοι μαύροι ηλικίας 10 έως 19 ετών, είναι σχεδόν 19 φορές πιο πιθανό να δολοφονηθούν από τους μη ισπανόφωνους λευκούς της ίδιας ηλικίας. Εάν το ποσοστό ανθρωποκτονιών μεταξύ μη ισπανόφωνων μαύρων εφήβων ισχύσει αντίστοιχα σε εθνικό επίπεδο, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα περιλαμβάνονταν μέσα στις δέκα χώρες με το υψηλότερο ποσοστό θανάτων στον κόσμο.

Το 2015, ο κίνδυνος να πέσει θύμα ανθρωποκτονίας ένας μη ισπανόφωνος μαύρος έφηβος στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ίδιος με τον κίνδυνο να σκοτωθεί ένας έφηβος που ζει στο σπαρασσόμενο από τον πόλεμο Νότιο Σουδάν λόγω της γενικότερης βίας.

Η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική είναι οι μόνες περιοχές στις οποίες έχουν αυξηθεί τα ποσοστά ανθρωποκτονίας μεταξύ των εφήβων. Σχεδόν το ήμισυ όλων των ανθρωποκτονιών μεταξύ εφήβων παγκοσμίως έλαβαν χώρα στην περιοχή αυτή το 2015.

Βία στα σχολεία

Το ήμισυ του πληθυσμού των παιδιών σχολικής ηλικίας - 732 εκατομμύρια - ζει σε χώρες όπου η σωματική τιμωρία στο σχολείο δεν απαγορεύεται πλήρως.

Τα τρία τέταρτα των καταγεγραμμένων περιστατικών πυροβολισμών σε σχολικό περιβάλλον που πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία 25 χρόνια συνέβησαν στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η UNICEF δίνει προτεραιότητα στις προσπάθειες για τον τερματισμό της βίας, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης των κυβερνητικών προσπαθειών για τη βελτίωση των υπηρεσιών για τα παιδιά που πλήττονται από τη βία, την ανάπτυξη πολιτικών και νομοθεσιών που προστατεύουν τα παιδιά, και βοηθώντας τις κοινότητες, τους γονείς και τα παιδιά να αποτρέψουν τη βία μέσω πρακτικών προγραμμάτων, όπως σχολές γονέων και δράσεις κατά της ενδοοικογενειακής βίας.

Για να μπει ένα τέλος στη βία κατά των παιδιών, η UNICEF ζητεί από τις κυβερνήσεις να αναλάβουν επειγόντως δράση και να υποστηρίξουν τις κατευθυντήριες γραμμές της INSPIRE*, οι οποίες έχουν συμφωνηθεί και προωθηθεί από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, τη UNICEF και την Παγκόσμια Συνεργασία για τον Τερματισμό της Βίας κατά των Παιδιών, οι οποίες συμπεριλαμβάνουν:

• Υιοθέτηση συντονισμένων εθνικών σχεδίων δράσης για την εξάλειψη της βίας κατά των παιδιών - με ενσωμάτωση των συστημάτων εκπαίδευσης, κοινωνικής πρόνοιας, δικαιοσύνης και υγείας, καθώς και των κοινοτήτων και των ίδιων των παιδιών.
• Μεταβάλλοντας τη συμπεριφορά των ενηλίκων και αντιμετωπίζοντας τους παράγοντες που συμβάλλουν στη βία κατά των παιδιών, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων, των κοινωνικών και πολιτιστικών κανόνων που επιτρέπουν τη βία, των ανεπαρκών πολιτικών και νομοθεσιών, των ανεπαρκών υπηρεσιών για τα θύματα και των περιορισμένων επενδύσεων σε αποτελεσματικά συστήματα πρόληψης και αντίδρασης στη βία.
• Εστίαση των εθνικών πολιτικών για την ελαχιστοποίηση της βίαιης συμπεριφοράς, τη μείωση των ανισοτήτων και τον περιορισμό της πρόσβασης σε πυροβόλα και άλλα όπλα.
• Δημιουργία συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας και κατάρτιση κοινωνικών λειτουργών για την παροχή παραπεμπτικών, συμβουλευτικής καθώς και θεραπευτικές υπηρεσίες σε παιδιά που έχουν βιώσει φαινόμενα βίας.
• Εκπαίδευση των παιδιών, των γονέων, των δασκάλων και των μελών των κοινοτήτων, ώστε να αναγνωρίζουν τη βία σε όλες τις μορφές της και να ενθαρρύνονται να μιλήσουν και να καταγγέλλουν τα περιστατικά βίας με ασφάλεια.
• Συλλογή καλύτερων αναλυτικών στοιχείων σχετικά με τη βία κατά των παιδιών και παρακολούθηση της προόδου μέσω ισχυρής παρακολούθησης και αξιολόγησης.