Αμερικανός συγγραφέας για Φρόυντ: Ήταν μισογύνης, μανιακός του σεξ και εθισμένος στην κοκαϊνη

Ο κ. Κρους στο βιβλίο του, 746 σελίδων, παρουσιάζει τον Φρόυντ με τεκμηριωμένα και λεπτομερή επιχειρήματα, ως έναν “έμπορο συναισθημάτων”, και πως ο ίδιος είχε παραδεχτεί στους έμπιστούς του, ότι οι περισσότεροι από τους πελάτες του ήταν πέραν θεραπείας και κυρίως τον ενδιέφεραν ως εργαστηριακά δείγματα.

Όχι μόνο αντιμετώπιζε τους ασθενείς του ως ινδικά χοιρίδια, χειραγωγώντας τα όνειρα και τα συμπτώματά τους για να ταιριάζουν στις θεωρίες του, αλλά πλούτιζε εις βάρος τους, αφού άφηνε το ρολόι να “τρέχει” σε πολύωρες συνεδρίες, για να υποστηρίξει έναν πλούσιο τρόπο ζωής.

Όπως είπε ένας σοκαρισμένος συνάδελφος του, "δεν θα ξεχάσει ποτέ τα ακριβή λόγια της απάντησης του Φρόυντ όταν ρωτήθηκε πώς αισθάνεται για τους ασθενείς του:« Θα μπορούσα να τσακίσω κάθε έναν από αυτούς».

Θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί γιατί ο Φρόυντ δεχόταν πελάτες. Η απάντηση σύμφωνα με τον Κρους, είναι απλή και περικλείεται σε μία λέξη: χρήματα.

Ο Κρους ισχυρίζεται ότι τα προβλήματα του Φρόυντ άρχισαν στην παιδική του ηλικία, όταν η οικογένειά του μετακόμισε σε μια εβραϊκή φτωχογειτονιά στη Βιέννη διαποτίζοντάς τον με την επιθυμία να πάρει αποστάσεις από τις ρίζες του και με μια ακατανίκητη δίψα για πλούτο κι δόξα. Ο Αμερικανός καθηγητής συνάγει το συμπέρασμα ότι όταν έλειπαν οι γονείς του Σίγκμουντ και άφηναν στην επίβλεψή του τα μικρότερα αδέλφια του, εκείνος κακοποιούσε σεξουαλικά τη νεότερη αδελφή του.

Ήταν, λέει, ερωτευμένος με τη μητέρα του, αφού, όπως παραδέχθηκε αργότερα στο φίλο του Βίλχελμ Φλις: «Βρήκα στην περίπτωσή μου το φαινόμενο να είμαι ερωτευμένος με τη μητέρα μου και να ζηλεύω τον πατέρα του και τώρα το θεωρώ ως συμβάν που σημάδεψε την πρώιμη παιδική μου ηλικία».

Ο φίλος του Φρόυντ είπε αργότερα γι’ αυτόν ότι «ο άνθρωπος που διάβαζε τις σκέψεις, ουσιαστικά προέβαλλε τις δικές του σκέψεις στους άλλους».

Καθώς έχασε την περιουσία του στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Φρόυντ δεχόταν μόνο πελάτες που μπορούσαν να τον πληρώσουν σε ανθεκτικό νόμισμα, ενώ έκρυβε τα εισοδήματά του από τις αρχές.

Στα μέσα της δεκαετίας του ‘80, είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όλα πήγαιναν καλύτερα με την κοκαϊνη. Ο ίδιος ήταν δεινός χρήστης, ενώ αξιομνημόνευτη είναι η περίπτωση ενός ασθενούς του στον οποίο είχε συνταγογραφήσει την ουσία, δημιουργώντας του εξάρτηση.

Ο Φρόυντ είχε εμμονή με το σεξ και πίστευε ότι όλα τα αγόρια είναι ερωτευμένα με τις μητέρες τους και θέλουν να δολοφονήσουν τους πατεράδες τους, σύμφωνα με το δικό του Οιδιπόδειο σύμπλεγμα.

Επιπλέον, είχε και μια περίεργη θεωρία ότι οι γυναίκες είναι «μοχθηρά πλάσματα, ο κόλπος των οποίων απειλεί να ευνουχίσει κάθε αρσενικό που θα μπει στο βασίλειό τους». Θεωρούσε δε ότι η κρυφή φιλοδοξία κάθε θηλυκού είναι να αποκτήσει αποκόπτοντας το «πέος που φθονεί».

Το μυαλό του, λέει ο Κρους, αποκαλύπτει «παράλογες και αλλόκοτες ιδέες συνδεδεμένες με μισογυνισμό, λαγνεία και ωμότητα».