Πώς σχολιάζει ο γερμανικός Τύπος τις εξελίξεις στην Καταλονία
Προχωρώντας σε μια πρώτη αποτίμηση των εξελίξεων στην Καταλονία, οι Γερμανοί σχολιαστές εκτιμούν ότι η ανοιχτή πλέον σύγκρουση Καταλονίας και κεντρικής κυβέρνησης δεν μπορεί να έχει αίσιο τέλος.
Ειδικότερα, η Frankfurter Rundschau σχολιάζει: «Τη μάχη αυτή δεν μπορεί να την κερδίσει κανείς. Οι αυτονομιστές μπορούν να διακηρύξουν την ανεξαρτησία της Καταλονίας, αλλά ελλείψει στήριξης δεν μπορούν να την αποκτήσουν. Ο Ραχόι μπορεί να τους αναγκάσει να συμμορφωθούν στις συνταγματικές επιταγές. Με αυτό τον τρόπο όμως δεν θα κερδίσει τη στήριξή τους για την Ισπανία. Η Καταλονία θα παραμείνει ένα πολιτικό πεδίο μαχών χωρίς νικητή».
Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η Münchner Merkur:
Όπως και στους πολέμους όπου το πρώτο θύμα είναι πάντα η αλήθεια, έτσι και στην ανοιχτή αυτή πλέον σύγκρουση μεταξύ της ισπανικής κυβέρνησης και των αυτονομιστών στην Καταλονία η πολιτική σύνεση πνέει τα λοίσθια. Με την απόφαση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας στη Βαρκελώνη για τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους από τη μία, και την ενεργοποίηση του Άρθρου 155 εκ μέρους της κυβέρνησης Ραχόι από την άλλη πλευρά, ξεκινά πλέον ένα νέο κεφάλαιο στην ισπανική ιστορία. Υπάρχουν φόβοι ότι δεν θα έχει Happy End. Χωρίς έξωθεν βοήθεια δεν διαφαίνεται η προοπτική ειρηνικής διεξόδου […]. Αυτό θα πρέπει να το αντιληφθούν τώρα οι Ευρωπαίοι.
«Μπορεί η ΕΕ να εγγυηθεί την ενότητα»; Τη στάση των Ευρωπαίων στηλιτεύει η Nürnberger Nachrichten. Συγκρίνοντας τη σύγκρουση Πουτζντεμόν - Ραχόι με την μετωπική δυο τρένων, η εφημερίδα σχολιάζει, όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό πρακτορείο, ότι «μέχρι στιγμής η ΕΕ προσπάθησε να μην εμπλακεί. Αυτό όμως μπορεί να αποδειχθεί ολέθριο λάθος. Διότι από μόνοι τους δεν πρόκειται να τα βρουν».
Η Rhein-Neckar-Zeitung γράφει: «Με μεγάλη καθυστέρηση ΕΕ και ΗΠΑ παίρνουν θέση και αρνούνται να αναγνωρίσουν την […] Καταλονία. Είναι ένα πρώτο σημαντικό βήμα. Ένα δεύτερο θα ήταν να μεσολαβήσουν μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών. Μόνοι τους δεν πρόκειται να τα βρουν. Χρειάζονται έξωθεν βοήθεια. Ερώτηση κρίσεως: γιατί υπάρχει η Ευρώπη, αν όχι για να εγγυάται την ενότητα;»