Μακρόν: Οι πληγές που άνοιξαν στην Ευρώπη από την ελληνική κρίση είναι βαθιές

Ο δημοσιογράφος της βρετανικής εφημερίδας Guardian Emmanuel Carrere πέρασε μία εβδομάδα ακολουθώντας τον Γάλλο πρόεδρο και το επιτελείο του και στο σημερινό του άρθρο προσπαθεί να δώσει απάντηση στο παραπάνω ερώτημα.

Έτσι, ο Carrere επισκέφτηκε μαζί με τον Εμανουέλ Μακρόν την Αθήνα, αλλά και το Σεντ Μάρτιν και περιγράφει ορισμένα ενδιαφέροντα στιγμιότυπα που έζησε δίπλα του στο ταξίδι αυτό.

Όπως παρατηρεί ο δημοσιογράφος, που πετούσε με το αεροπλάνο του προέδρου, ο στενός κύκλος του Μακρόν αποτελείται από νέους ανθρώπους, οι οποίοι στην ηλικία των 30 ετών, έχουν θέσεις εργασίας που κανονικά θα έπρεπε να είχαν αν είχαν φτάσει τα 50, -αν όχι και καθόλου-, και οι οποίοι χωρίς να σταματούν ποτέ να έχουν τον απόλυτο έλεγχο, έχουν υιοθετήσει το άμεσο και απλό στιλ του αφεντικού τους.

Παρόλα αυτά, όσο άμεσος και απλός και να είναι, το 'αφεντικό' δεν ξεχνά ποτέ την ιστορική διάσταση του ρόλου του, και είναι σε αυτό το πλαίσιο που αποφασίζει να κάνει την πρώτη του επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα, σημειώνει ο Carrere και συνεχίζει:

Αυτό που διακυβεύεται και αυτό που κατά τη γνώμη μου κάνει το ταξίδι πρόκληση, είναι ότι ο πρόεδρος πρέπει να πει στους Έλληνες αυτά που θέλουν να ακούσουν –δηλαδή ότι τα λεγόμενά του θα μεταφερθούν στη Γερμανία- ενώ παράλληλα να μην πει οτιδήποτε που να διακινδυνεύσει τη σχέση του με την Άγκελα Μέρκελ.

Όταν ο δημοσιογράφος του το επισημαίνει, ο Μακρόν δεν απαντά στην ερώτηση, ωστόσο δεν μασάει τα λόγια του: «Η ελληνική κρίση ήταν μια ευρωπαϊκή κρίση, μια ευρωπαϊκή αποτυχία ακόμα. Αντί να τιμωρήσουμε τους ηγέτες για τα ψέματά τους, τιμωρήσαμε τον λαό της Ελλάδας, του οποίου το μόνο λάθος ήταν ότι να ακούσει αυτά τα ψέματα. Οι πληγές που άνοιξαν στην Ευρώπη από αυτή την κρίση είναι βαθιές και γι’αυτό πρέπει να πάω στην Αθήνα: να επιστρέψω στην πηγή, να μιλήσω για δημοκρατία».

Πηγή: Reuters

Πράγματι, η ομιλία για τη δημοκρατία είναι αυτό που έκανε στην Πνύκα, τον λόφο στο κέντρο της Αθήνας, όπου στην αρχαιότητα το συνέδριο των πολιτών σήκωνε τα χέρια του για να ψηφίσει τους νόμους και τον προϋπολογισμό της πόλης. Από εκεί μπορείτε να δείτε την Ακρόπολη και στο απογευματινό φως, ήταν μια σκηνή εκπληκτικής ομορφιάς. Σχεδόν 60 χρόνια νωρίτερα, ο André Malraux, ένας σπουδαίος συγγραφέας και υπουργός πολιτισμού υπό τον στρατηγό de Gaulle, έδωσε στην Πνύκα μία από τις αξέχαστες και νεφελώδεις ομιλίες του που ήταν το σήμα κατατεθέν του και δεν μπορεί κανείς παρά να αισθανθεί ότι ο Μακρόν σκοπεύει να υιοθετήσει αυτή την παράδοση - αυτή των οραματιστών και όχι των διαχειριστών, των φιλοσόφων και όχι των γραφειοκρατών, λέει ο Carrere και συνεχίζει:

Ξεκίνησε σπάζοντας τον πάγο με έναν ιδιαίτερα αποτελεσματικό τρόπο, ξεκινώντας την ομιλία του στα ελληνικά, την οποία έμαθε ακουστικά. Και, μιλώντας σαν κάποιος που ξέρει μόνο ένα «πασάλειμμα» νεοελληνικών, μπορώ να σας πω ότι δεν ήταν κακή. Στη συνέχεια, ξεκίνησε να μιλάει για το αγαπημένο του θέμα: την Ευρώπη και την κυριαρχία των ευρωπαϊκών λαών, την οποία δεν θέλει να αφήσει, όπως είπε, στην αλαζονική φυλή που είναι γνωστή ως κυρίαρχοι – αυτούς τους δεξιούς λαϊκιστές που θέλουν να κλείσουν τα σύνορα και να φέρουν την απομόνωση.

Μετά από μισή ώρα ωραίας ρητορικής, έρχεται η κορύφωση, όπου χρησιμοποιεί μια μεταφορά από τη φιλοσοφία για να εξηγήσει την εποχή που ζούμε, θέλοντας να δείξει ότι η φιλοσοφία δεν μπορεί να συμβαδίσει με τα γεγονότα.

Δεν μίλησε σαν κάποιος στον οποίο είχαν δώσει το προσχέδιο από κάποιον λογογράφο, αλλά σαν κάποιος που ξέρει για τι πράγμα μιλάει.

Αργότερα εκείνο το βράδυ είπα στον Μακρόν ότι μου άρεσε πραγματικά η ομιλία του και με κοίταξε με απέραντη ευγνωμοσύνη, σαν η γνώμη αυτή να ήταν η πιο σημαντική για εκείνον. Τότε του είπα, χωρίς να θέλω να τον πληγώσω, ότι μου άρεσε πολύ και η ομιλία που έδωσε ο οικοδεσπότης του, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας. Μέσα σε μια στιγμή, τα γαλάζια μάτια του συννέφιασαν και γύρισε μακριά: τον καλούσαν άλλα, πιο σημαντικά θέματα, καταλήγει ο δημοσιογράφος.