Γερμανικό Πρακτορείο: Επιδιόρθωση ή επανίδρυση της Ευρώπης;

Το Γερμανικό Πρακτορείο ξεκινά με αναφορά στην παρουσίαση των μεταρρυθμιστικών προτάσεων του Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν για το μέλλον της Ευρώπης στους ομολόγους του τον περασμένο Σεπτέμβριο, τοποθέτηση που σε μερικούς Ευρωπαίους ηγέτες προκάλεσε δυσαρέσκεια και την απορία αν χρειάζεται περισσότερη Ευρώπη ή πόση Ευρώπη είναι απαραίτητη ειδικά στην παρούσα συγκυρία.

Σύμφωνα με το dpa ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ ανέλαβε την υποχρέωση να προετοιμάσει και να παρουσιάσει έως την έναρξη της επικείμενης Συνόδου αυτής της εβδομάδας, έναν οδικό χάρτη για διορθωτικές παρεμβάσεις, που θα μπορούσαν να συγκεντρώσουν τη συναίνεση των κρατών - μελών, σχέδιο που η Καγκελάριος θα συζητήσει με τους ομολόγους της το πρωί της Παρασκευής.

«Συνυπολογίζοντας και αυτό το ζήτημα, μαζί με τα άλλα μεγάλα θέματα που θα απασχολήσουν σε περιορισμένα χρονικά πλαίσια τη Σύνοδο, όπως οι σχέσεις με την Τουρκία, τα ζητήματα του κυβερνοχώρου, η Β. Κορέα και το Brexit, παρατηρεί κανείς ότι στο διάστημα που μεσολάβησε από τη συνάντηση στο Ταλίν το κέντρο βάρους στην ΕΕ έχει μετακινηθεί προς την κατεύθυνση της ανάσχεσης ταχύτητας» εκτιμά το Γερμανικό Πρακτορείο.

Αυτό δεν οφείλεται μόνον στις αυστηρές προειδοποιήσεις του FDP προς την Καγκελάριο, διά στόματος του Προέδρου του Κρίστιαν Λίντνερ να μην επιτρέψει σε καμία περίπτωση φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις στην Ευρώπη προ του σχηματισμού κυβέρνησης στη Γερμανία. Την περασμένη Κυριακή το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε στις εκλογές στην Αυστρία, με τον πιθανότατα μελλοντικό Καγκελάριό της Σεμπάστιαν Κουρτς να ταυτίζεται μεν ξεκάθαρα με την Ευρώπη, αλλά να τάσσεται υπέρ μιας Ευρώπης απαλλαγμένης περιττών βαρών και της διατήρησης μίας σειράς αρμοδιοτήτων στα εθνικά κράτη.

Ως προς αυτό, βρίσκεται πλησιέστερα στους γείτονές του, την Ουγγαρία, την Πολωνία, την Τσεχία και τη Σλοβακία, δηλαδή ακριβώς αυτά τα νεότερα κράτη – μέλη της ΕΕ στα ανατολικά, που μάλλον τρομάζουν από τα σχέδια Μακρόν: περισσότερη κοινή άμυνα, κοινή πολιτική προστασία, μία ευρωπαϊκή υπηρεσία ασύλου, ένας φόρος για χρηματοοικονομικές συναλλαγές, περισσότερη προστασία του κλίματος, μία αγροτική μεταρρύθμιση, και φυσικά μία εμβάθυνση της οικονομικής και νομισματικής ένωσης.

Όπως παρατηρεί το dpa, αφενός για όλα τα παραπάνω δεν υπάρχει η θέληση να συμφωνηθεί η μεταβίβαση εξουσίας από τις Βρυξέλλες προς τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ενώ η εστίαση Μακρόν σε μία μαχητική νομισματική ένωση προκαλεί ανησυχία σε όσους δεν ανήκουν στο ευρώ, μεταξύ των οποίων η Πολωνία και η Ουγγαρία. Και αυτό γιατί φοβούνται, όχι αδικαιολόγητα, ότι θα περιθωριοποιηθούν. Όπως είπε άλλωστε ο Μακρόν: «Η αντίληψη ότι όποιος θα ήθελε το ελάχιστο δυνατό, θα μπορεί να εμποδίζει τους άλλους αποτελεί μία πλάνη», που σημαίνει ότι οι πρόθυμοι θα προχωρούν γρήγορα μόνοι τους.

«Ο Πρόεδρος του Συμβουλίου, Τουσκ, καθοδηγεί τα πράγματα προς την αντίθετη κατεύθυνση, αντιμετωπίζοντας ως καθήκον του να συμπεριλάβει το σύνολο των 28 κρατών – μελών της ΕΕ και να τα φέρει σε έναν κοινό παρανομαστή ως προς τις μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις. Για το λόγο αυτό επικεντρώνεται σε πολιτικά σχέδια που είναι σε μεγάλο βαθμό αποδεκτά από όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ και θεωρούνται ότι κινούνται κοντά στους πολίτες: περισσότερη ασφάλεια, λιγότερη μετανάστευση και κάπως περισσότερη σταθερότητα και ασφάλεια έναντι των κρίσεων για το ευρώ, πχ μέσω της "ολοκλήρωσης της τραπεζικής ένωσης" και μέσω ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου».

Αυτό είναι κάτι που φαίνεται να ταιριάζει και στους σκεπτικιστές, αλλά και σε ρεαλιστές πολιτικούς όπως η γερμανίδα Καγκελάριος, η οποία τάσσεται σταθερά υπέρ της Ευρώπης και παράλληλα δεν έχει τίποτα εναντίον των διαφορετικών ταχυτήτων – αλλά επιδεικνύει πολύ λιγότερη φιλοδοξία αναφορικά με τις μεταρρυθμίσεις από ό, τι ο Πρόεδρος Μακρόν.

Η διαμάχη για την κατεύθυνση που θα κινηθεί η Ευρώπη μόλις ξεκίνησε, σημειώνει το Γερμανικό Πρακτορείο.