Ο κόσμος ενός τυφλού φωτογράφου (pics & vid)

Ο Eckert συνήθιζε να ζωγραφίζει με γραφίτη και να δημιουργεί ξυλογραφίες και αφού τις ολοκλήρωνε, ζητούσε από τη σύζυγό του να του περιγράψει το τελικό αποτέλεσμα. Όμως, από ένα σημείο και έπειτα η όλη διαδικασία άρχισε «να τρελαίνει τη γυναίκα του» και για το λόγο αυτό αποφάσισε να στραφεί στο χώρο της φωτογραφίας.

«Όταν ξεκίνησα δεν υπήρχαν οι κάμερες και ο εξοπλισμός που έχουμε σήμερα. Πήγαινα και αγόραζα δύο φιλμ και έκανα διάφορες ερωτήσεις στον υπάλληλο. Με αυτόν τον τρόπο έμαθα τα βασικά για τη φωτογραφία».

Δύο δεκαετίες αφού έχασε εντελώς την όρασή του λόγω αμφιβληστροειδίτιδας -μίας εκφυλιστικής ασθένειας των ματιών- ο Eckert είχε πετύχει ήδη μία αξιοσημείωτη καριέρα ως αυτοδίδακτος φωτογράφος. Οι εκπληκτικές και ιδιαίτερες φωτογραφίες του, του έδωσαν ευκαιρίες όπως η συνεργασία με το περιοδικό Playboy και την Volkswagen.

«Τη δουλειά μου και γενικότερα το κίνημα της “τυφλής φωτογράφισης” τα αντιμετωπίζω ως μία επέκταση του εμπρεσιονισμού διότι πολλοί από τους εκφραστές του είχαν προβλήματα με την όρασή τους και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο κατάφεραν να παρουσιάσουν πράγματα με έναν διαφορετικό τρόπο. Η “τυφλή φωτογράφιση” είναι το επόμενο βήμα».

Τα πάντα βρίσκονται στο μυαλό

Στα πρώτα του βήματα ο Eckert επισκέπτονταν διάφορα μέρη τη νύχτα, έχοντας μαζί του για προστασία το σκύλο οδηγό του, Uzu. Ξεκίνησε φωτογραφίζοντας αγάλματα.

«Το να φωτογραφίζεις αγάλματα δεν είναι τόσο δίκαιο διότι η τέχνη βρίσκεται ήδη εκεί. Αυτό που έψαχνα ήταν ένας τρόπος να δείξω στον κόσμο πως είναι η τύφλωση» διηγείται ο ίδιος.

Αυτός ο στόχος του Eckert τον οδήγησε στην απόκτηση μίας ιδιαίτερης αισθητικής στις φωτογραφίες του, στις οποίες κυριαρχούν φανταστικές φιγούρες και αρκετές καλλιτεχνικές, γεμάτες χρώμα, θολές γραμμές. Ο Pete με τη βοήθεια της ακοής και της αφής καταφέρνει να απεικονίσει τα πρόσωπα που θέλει.

«Δημιουργώ τις εικόνες που θέλω και κρατώ στη μνήμη μου πάρα πολλές πληροφορίες» αναφέρει ο Eckert, ο οποίος υποστηρίζει πως μπορεί να συγκρατήσει στο μυαλό του έως και 100 εικόνες.

«Όπως και η νυχτερίδα, χρησιμοποιώ τη φωνή μου ώστε να εντοπίσω το μοντέλο μου. Όταν βρίσκομαι στο στούντιό μου, ρυθμίζω το φως και υπολογίζω τη δουλειά που έχω κάνει ώσπου να νιώσω ότι είναι αυτή που έχω και στο μυαλό μου. Οι άνθρωποι με ρωτάνε πώς γίνεται να γνωρίζω πότε το κατάφερα. Τη στιγμή που έχω χτίσει την εικόνα στο νου μου, ξέρω πως θα είναι και το τελικό αποτέλεσμά της».

Πολλές από τις φωτογραφίες του Eckert έχουν τραβηχτεί στο στούντιο που στεγάζεται στο σπίτι του, αν και οι πιο εντυπωσιακές, στις οποίες παρατηρούμε φιγούρες σα φαντάσματα, έχουν αποθανατιστεί σε εξωτερικούς χώρους. Τρανταχτό παράδειγμα των ιδιαίτερων φωτογραφιών του αποτελεί η συλλογή “Bus Series”, στην οποία επιχείρησε να καταγράψει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι τυφλοί και οι ανάπηροι άνθρωποι στα μέσα μαζικής μεταφοράς.

«Φτάνεις σε ένα σημείο που αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι τον “ηχητικό χαρακτήρα” ενός αντικειμένου. Σκεφτείτε την ταμπέλα του STOP για παράδειγμα, η οποία με τον αέρα αρχίζει και δονείται και δημιουργεί μία εικόνα που ταλαντεύεται. Στην αρχή μπορεί να μην ακούς κάτι, αλλά λίγο αργότερα μένει ο απόηχος του στύλου που τρίζει» περιγράφει ο Pete Eckert.

«Συνήθως ακούω τέτοιους ήχους και στη συνέχεια αγγίζω το εκάστοτε αντικείμενο ώστε να αντιληφθώ τι είναι. Κάπως έτσι αρχίζω και δημιουργώ μία δική μου γλώσσα».

«Είναι σα να μαθαίνει ένα μωρό να βλέπει. Όταν γεννιέται δεν μπορεί να δει καθαρά. Στην όλη διαδικασία εκμάθησης, αρχίζει να συνδέει λέξεις με αντικείμενα και έτσι ξεκινά να αντιλαμβάνεται τον πραγματικό κόσμο».

Ένας κόσμος με τη δική του ματιά

Οι εικόνες του Eckert δεν αποτελούν απλά μία προσπάθεια να εκφράσει το πώς είναι να είσαι τυφλός. Πολλές από αυτές έχουν τραβηχτεί με σκοπό να αποδώσει αυτό που το μυαλό του «βλέπει», προσφέροντας μία ευκαιρία στο κοινό να γνωρίσει το δικό του κόσμο.

Ο Pete ισχυρίζεται ότι είναι σε θέση να δει το «φως» που προέρχεται από τα δικά του οστά, κάτι που συγκρίνει με την αίσθηση «φανταστικών άκρων» που βιώνουν μερικοί από όσους έχουν ακρωτηριασμένο κάποιο μέλος του σώματός τους. Ο ίδιος αποδίδει αυτό το φαινόμενο στη συνεχή προσπάθειά του να αντιληφθεί πλήρως τον κόσμο γύρω του.

Πληροφορίες από CNNi / Life through the lens of a blind photographer
Φωτογραφίες από peteeckert.com