FOCUS

Στα άδυτα του καρναβαλικού εργαστηρίου στην Πάτρα

Στέφανος Νικήτας

Τετάρτη, 22 Φεβρουαρίου 2017 13:10

Στα άδυτα του καρναβαλικού εργαστηρίου στην Πάτρα — Dimitris Kotsifakis

Χορός, μουσική κέφι ξεφάντωμα χαμόγελα, άρματα, χρώματα, αυτές είναι οι λέξεις και τα συναισθήματα που έρχονται στο μυαλό οποιουδήποτε σκεφτεί τις λέξεις Πατρινό καρναβάλι.

Όμως για να φτάσουμε εκεί προηγείται το κομμάτι της δημιουργίας και δουλειάς η οποία κάθε χρόνο γίνεται μέσα στο καρναβαλικό εργαστήριο της Πάτρας. Δημιουργία που απαιτεί χρόνο, προσπάθεια και μεράκι από τους ανθρώπους του εργαστηρίου με τα γνωστά όμορφα αποτελέσματα που απολαμβάνουμε σε κάθε παρέλαση.

Ο φωτογράφος Δημήτρης Κοτσιφάκης βρέθηκε στη Πάτρα και φωτογράφισε τους καλλιτέχνες-τεχνίτες που κατασκευάζουν τα άρματα.

«Βλέποντας κάθε χρόνο τα άρματα στη παρέλαση στη Πάτρα πάντα είχα την περιέργεια να μάθω περισσότερα για αυτά: από τι είναι κατασκευασμένα, πώς ξεκινά αυτή η διαδρομή από το εργαστήρι μέχρι την παρέλαση και εν τέλει που καταλήγει .Η φωτογράφηση αυτή για μένα ήταν ιδιαίτερη διότι ήθελα από καιρό να μπορέσω να δω από κοντά πως δημιουργούνται τα άρματα για μια καρναβαλική παρέλαση. Έτσι, όταν οριστικοποιήθηκε η επίσκεψη μου στο καρναβαλικό εργαστήρι της Πάτρας για τις 2 Φεβρουαρίου, το συναίσθημα της ανυπομονησίας με κυρίευσε μέχρι να δω από κοντά αυτόν τον χώρο και να γνωρίσω τη διαδικασία κατασκευής των αρμάτων η οποία αποτελούσε μυστήριο από τα παιδικά μου χρόνια», λέει στο CNN Greece.

Τι είναι το πρώτο πράγμα που βλέπει κανείς πηγαίνοντας στο εργαστήριο ρωτάω: «Ερχόμενος κάποιος στο εργαστήρι το πρώτο που αντικρίζει είναι το υπόστεγο με τα αποθηκευμένα άρματα από τις παλαιότερες παρελάσεις -ένα θέαμα μελαγχολικό όσο και αντιφατικό. Και αυτό γιατί ο επισκέπτης βλέπει κατευθείαν την κατάληξη των άλλοτε φανταχτερών και πολύχρωμων αρμάτων ενώ αυτό που θα περίμενε να δει ξεκινώντας το θεωρητικό ταξίδι στη πορεία ενός άρματος θα ήταν η γέννηση».

«Συνεχίζοντας προς το εσωτερικό του εργαστηρίου, ο επισκέπτης μπορεί να δει αρκετά δωμάτια διαφόρων μεγεθών σε καθένα από τα οποία πραγματοποιείται και μια διαφορετική φάση της δημιουργικής αλυσίδας .Η κεντρική σάλα που είναι και ο χώρος συναρμολόγησης είναι ένα τεράστιο δωμάτιο στο οποίο ουσιαστικά ξεκινά η δημιουργία και κατασκευή ενός άρματος»

Πώς όμως δημιουργείται ένα άρμα, αναρωτιέμαι: «Εδώ η ομάδα του καρναβαλικού εργαστηρίου ξεκινά το ταξίδι της δημιουργίας ενός άρματος κατασκευάζοντας τον κορμό του ο οποίος είναι από σίδερο. Ακολούθως ο κορμός θα ντυθεί από φελιζόλ το οποίο έρχεται σε μεγάλα τετράγωνα κομμάτια που με τέχνη και μεράκι σμιλεύουν οι άνθρωποι του εργαστηρίου με σκοπό να δώσουν σε αυτήν την άμορφη μάζα ζωή», εξηγεί και προσθέτει :«Αφού αποκτήσουν σχήμα τα άρματα οδηγούνται ένα - ένα στα υπόλοιπα δωμάτια του εργαστηρίου όπου εκεί θα συνεχιστούν οι εργασίες προκειμένου η επιφάνεια του άρματος να γίνει όσο το δυνατόν πιο λεία ώστε να οδηγηθεί στο τελικό στάδιο της βαφής και από εκεί στον χώρο αποθήκευσης των νέων αρμάτων για το φετινό καρναβάλι».

«Φωτογραφίζοντας στο καρναβαλικό εργαστήρι της Πάτρας παρατήρησα μια αντίθεση: από τη μια η αισιόδοξη και γεμάτη δημιουργία πλευρά του εργαστηρίου και από την άλλη η νοσταλγική πλευρά του εξωτερικού αποθηκευτικού χώρου. Αυτό που θέλησα να αποτυπώσω ήταν αφενός τα διάφορα στάδια συναρμολόγησης των αρμάτων τα οποία θεωρώ πως αποτελούν μια μοναδική και άκρως ενδιαφέρουσα διαδικασία που αξίζει κάποιος να γνωρίσει, και αφετέρου με σεβασμό να παρουσιάσω την εικόνα των παροπλισμένων αρμάτων».

Την αναπάντεχη αυτή αντίθεση ήρθε να αντικαταστήσει με αισιοδοξία ένα μήνυμα που ανακάλυψα γραμμένο πάνω σε ένα από τα παλαιότερα άρματα:

«Αυτός ο βασιλιάς καρνάβαλος δημιουργήθηκε με μεράκι από 17/01/2014 έως 28/02/2014 από μια ομάδα ατόμων που απέδειξε πως τα πάντα είναι ικανά όταν υπάρχει θέληση, ταλέντο, αγάπη».

«Ολοκληρώνοντας θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ανθρώπους του καρναβαλικού εργαστηρίου της Πάτρας οι οποίοι με υποδέχτηκαν με ευγένεια και με ξενάγησαν στους χώρους εργασίας τους. Μια εργασία απαιτητική και δύσκολη που θα έπρεπε να χαρακτηρίζεται ως τέχνη. Ήταν για μένα μια πολύ όμορφη επίσκεψη που τη χάρηκα ιδιαιτέρως».