Πρωτοχρονιά με τους πρόσφυγες στη Ριτσώνα
Η διαδρομή από την Αθήνα μέχρι τη Ριτσώνα είναι περίπου 80 χιλιόμετρα. Στη μέση του πουθενά, στο παλιό στρατόπεδο της Αεροπορίας, οι περίπου 750 πρόσφυγες από τη Συρία θα κάνουν χιονισμένη πρωτοχρονιά, ευτυχώς σε κοντέινερς με θέρμανση, αφού πριν ένα μήνα αντικαταστάθηκαν όλες οι σκηνές. Ωστόσο, οι συνθήκες διαβίωσης – αν και σαφώς βελτιωμένες - απέχουν πολύ από το να τις χαρακτηρίσει κανείς καλές με την εικόνα της λάσπης και των ερειπωμένων κτιρίων να κάνει εντονότερη την εικόνα της εγκατάλειψης.
Τις τελευταίες ημέρες βρίσκεται στη Ριτσώνα μία ομάδα εθελοντών από την Ισπανία που βοηθά όπου μπορεί για να κάνει τη ζωή των ανθρώπων εκεί λίγο πιο άνετη.
“Τώρα η κατάσταση είναι σαφώς βελτιωμένη” μου λέει ο Μουσταφά που έχει κλείσει στο συγκεκριμένο κέντρο εννέα μήνες. “Το πρόβλημα είναι ότι έχουμε συχνά διακοπές νερού και ότι το συσσίτιο δεν τρώγεται.”
Δεν ήταν ο μόνος που μου παραπονέθηκε για το συσσίτιο. Σχεδόν όλα τα σπιτάκια έχουν ένα ηλεκτρικό μάτι για να μπορούν οι άνθρωποι να μαγειρεύουν αλλά πέρα από αυτό, με πρωτοβουλία της Καρολάιν, μιας Αμερικανίδας ακτιβίστριας, έχει στηθεί μια κουζίνα που συντηρείται από εθελοντές και αλληλέγγυους για να παρέχει καθημερινά γεύματα υψηλής διατροφικής αξίας τουλάχιστον στα παιδιά και δύο με τρεις φορές την εβδομάδα σε όλους τους πρόσφυγες.
Με τα χιόνια και τις βροχές των τελευταίων ημερών η Ριτσώνα έχει μετατραπεί σε βάλτο. Πηγή: CNN Greece
Λέω στην Καρολάιν και μερικούς πρόσφυγες που έφτιαχναν πακέτα με τρόφιμα ότι στο επόμενο διάστημα θα καταργηθεί το συσσίτιο και θα αντικατασταθεί με μετρητά.
“Χίλιες φορές καλύτερα αλλά το πρόβλημα εδώ είναι ότι είμαστε απομονωμένοι. Δεν είναι εύκολο να προμηθευόμαστε τρόφιμα” θα μου πει ο Σαμίρ, Παλαιστίνιος στην καταγωγή από τη Συρία.
Οι μέρες των γιορτών και ειδικά η πρωτοχρονιά, κάνουν εντονότερο το αίσθημα της νοσταλγίας και της έλλειψης της οικογενειακής εστίας. “Αυτές τις μέρες που όλοι γιορτάζουν νιώθω πολύ άσχημα” θα μου πει ο Σαλά. “Η μητέρα μου δεν έχει δει την κόρη μου που είναι ήδη ενός έτους. Θέλει να την δει και να παίξει μαζί της. Εύχομαι αυτό που ζούμε να τελειώσει σύντομα, να ξαναβρώ την οικογένειά μου και οι γονείς μου να δουν από κοντά την κόρη μου.”
"Η κόρη μου έχει γίνει ενός έτους και οι γονείς μου δεν την έχουν δει" μας λέει ο Σαλά. Πηγή: CNN Greece
“Σχεδιάζουμε κάτι για την παραμονή της πρωτοχρονιάς, αν βέβαια μας το επιτρέψει και ο καιρός” θα μου πει η Καρολάιν. “Το να οργανώνεις γιορτές, βοηθά αυτούς τους ανθρώπους να νιώσουν από πολιτιστικής άποψης κοντά στις οικογένειές τους και στον τόπο τους”
Αυτή τη στιγμή μάλιστα δεν έχουμε και ρεύμα και η γιορτή μας εξαρτάται και από αυτό.
Μας αρέσει πολύ να κάνουμε πάρτι, να χορεύουμε, και το πιθανότερο είναι να κάνουμε μια γιορτή και επίσης να οργανώσουμε κάτι για την παιδιά ανήμερα την πρωτοχρονιά ή την επόμενη μέρα καιρού επιτρέποντος”.
“Θα ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό την πρωτοχρονιά” μου λέει ο Μουσταφά. “Δεν θέλω να περάσει αυτή η μέρα σαν οποιαδήποτε άλλη.” Αλλά δεν μπορείς να κάνεις και πολλά στη μέση του πουθενά και τα νέα παιδιά που βρίσκονται στο πρώην στρατόπεδο νιώθουν σαν θηρία στο κλουβί.
Να ξανασμίζουν γρήγορα με τις οικογένειες τους εύχονται ο Αμπούντ, ο Τζόρτζ και ο Μάικλ. Πηγή: CNN Greece
Άρχισε να χιονίζει και ο Μάικλ με κάλεσε στο “σπιτάκι” του το οποίο έχει κάνει μια επέκταση με καφάσια και νάιλον για να στεγάσει το λιγοστά του υπάρχοντα. Ο Μάικλ και ο Τζορτζ είναι αδέρφια από το Χαλέπι και χριστιανοί. “Γιορτάσαμε τα Χριστούγεννα και μαζί μας και οι φίλοι μας μουσουλμάνοι. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα μεταξύ μας. Όλοι μας έχουμε ένα κοινό στόχο. Να ζήσουμε ειρηνικά. Όσο για τη νέα χρονιά, ευχόμαστε ειρήνη και ελπίζουμε να ενωθούμε σύντομα ξανά με τις οικογένειές μας.”