28η Οκτωβρίου: τα κτίρια θυμούνται την Κατοχή

Το κολαστήριο της Οδού Μέρλιν

Στο Κολωνάκι, στην οδό Μέρλιν, στον αριθμό 6, οι γυναίκες μπαινοβγαίνουν στο κατάστημα καλλυντικών που βρίσκεται στο ισόγειο του κτιρίου και οι άντρες, με χαρτοφύλακες στα χέρια ανεβοκατεβαίνουν στα γραφεία των ορόφων.

Κανένας δεν θυμάται ότι εδώ σε αυτό ακριβώς το κτίριο, ήταν το αρχηγείο της Γκεστάπο, το κολαστήριο της οδού Μέρλιν....

Στο κτίριο αυτό οδηγούσαν τους συλληφθέντες τα δολοφονικά τάγματα των SS. Οι αντιστασιακοί συλλαμβάνονταν στα μπλόκα της κατοχής και σε εφόδους που πραγματοποιούσαν άνδρες της Χωροφυλακής σε συνοικίες και τόπους εργασίας. Οι συλληφθέντες βασανίζονταν και ανακρίνονταν στο κολαστήριο της Μέρλιν... πριν οδηγηθούν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Εδώ υπηρέτησαν και πολλοί από τους περίφημους κουκουλοφόρους της Κατοχής. Ανάμεσα στους χιλιάδες έλληνες που βασανίστηκαν σε αυτό το κτίριο, και ο Μάρκος Βαβακάρης.

Μία πόρτα από τα κρατητήρια την Κομαντατούρ κι ένα γλυπτό που συμβολίζει το έλληνα αγωνιστή που βασανίστηκε από τη Ναζιστική θηριωδία είναι ό,τι έχει απομείνει στον αριθμό 6 της οδού Μέρλιν για να θυμίζει τη βιαιότητα των Ναζιστικών στρατευμάτων.

Τα κρατητήρια της Κοραή

Στην οδό Κοραή, στον αριθμό 4, χτυπάει σήμερα η καρδιά της Αθήνας. Καφές στα τραπεζάκια της στοάς, ραντεβού στην έξοδο του μετρό, μια ταινία στον υπόγειο κινηματογράφο. Εκεί, όπου κάποτε βρίσκονταν τα κρατητήρια της Κομαντατούρ.

Σε αυτά τα υπόγεια βασανίστηκαν πολλοί έλληνες ανάμεσά τους και μικρά παιδιά, πριν οδηγηθούν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή στο εκτελεστικό απόσπασμα της Καισαριανής.

Στο δεύτερο υπόγειο, οι κρατούμενοι χάραζαν μηνύματα, ονόματα και ημερομηνίες

Το νεροτομείο της Μασσαλίας

Η εμφάνιση του λιμού επιδείνωσε την ήδη δύσκολη καθημερινότητα των ανθρώπων στην κατοχική Αθήνα.
Εδώ, στην οδό Μασσαλίας, έφταναν τα κάρα του Δήμου Αθηναίων, φορτωμένα με τα πτώματα ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους από το λιμό.

Ο αριθμός των δηλωθέντων θανάτων που μπορεί να αποδοθεί σε αυτόν, υπολογίζεται στις 40-45.000.

Η ρουλέτα του «Μαυροκέφαλου»

Η διασκέδαση δεν έλειπε από την κατοχική Αθήνα. Πανεπιστημίου 64. Εδώ λειτουργούσε από τα τέλη του 1943 η ρουλέτα του «Μαυροκέφαλου» -όπως ήταν γνωστή. 12 ρουλέτες και 3 τραπέζια σεμέν ντε φερ, πολλές τράπουλες.

Η μαύρη αγορά, δημιούργησε τεράστιο πλούτο στα χέρια των μαυραγοριτών, οι οποίοι «ξέπλεναν» τα παράνομα κέρδη τους. Τα κέρδη της κάθε βραδιάς ξεπερνούσαν τις 100 χρυσές λίρες!

Οι κατακτητές από την άλλη πουλούσαν πανάκριβα τις άδειες ρουλέτας και κρατούσαν ποσοστά από τα κέρδη και συγκέντρωναν πολύτιμες πληροφορίες.

Παράνομες Συναλλαγές στη Στοά Αρσάκη

Τα καταστήματα των εμπορικών δρόμων του κέντρου, είχαν μετατραπεί σε παράνομα παντοπωλεία. Ειδικά οι στοές πρόσφεραν καλύτερη κάλυψη για τις παράνομες συναλλαγές, όπου πίσω από τη βιτρίνα κρύβονταν άλλου είδους προϊόντα προς πώληση.... Μία τέτοια στοά ήταν και η Στοά Αρσάκη.

Η κατοχική Αθήνα

Δεκάδες κτίρια που προσπερνάμε καθημερινά, η Μεγάλη Βρετάνια, το Zonars, το εμπορικό κατάστημα Attica, το Μουσείο των Αθηνών στην Παπαρηγοπούλου, το κτίριο του ΟΤΕ στη Σταδίου... η πλατεία Ομονοίας. Κτίρια και δρόμοι, στοές και γειτονιές που αλλάζουν συνεχώς πρόσωπο, αλλάζουν χρώματα, αλλάζουν ανθρώπους, δεν μπορούν όμως να διαγράψουν τη μνήμη τους...

Δείτε επίσης
Εδώ ήταν η Κομαντατούρ
Το κολαστήριο της Γκεστάπο
Ρουλέτα, τράπουλα και παρεμπόριο στην Πανεπιστημίου της Κατοχής

Στείλε κι εσύ παλιές φωτογραφίες, καρτ ποστάλ, οπτικά ή ηχητικά ντοκουμέντα που αφηγούνται ιστορίες εποχής από την πόλη σου στην ειδική κατηγορία "Πάμε σαν άλλοτε..." του iContact.

Κάνε την εγγραφή σου εδώ!