Πάτρικ Τζ. Κένεντι στο CNN Greece: «Η ψυχική υγεία είναι ουσιαστική υγεία»

«Η ψυχική υγεία είναι ουσιαστική υγεία. Και δεν μπορεί να διαχωριστεί από την υπόλοιπη σωματική υγεία», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Ο κ. Kennedy μίλησε στο CNN Greece στο περιθώριο του SNF Nostos Conference, που διοργανώθηκε στις 21-23 Ιουνίου από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, και φέτος ήταν αφιερωμένο στην ψυχική υγεία. Εκεί μίλησε για τις κρίσεις ψυχικής υγείας και χρήσης ουσιών, που συνιστούν παγκόσμια πρόκληση.

Έχοντας μεγαλώσει με μητέρα που υπέφερε από αλκοολισμό και έχοντας παλέψει και ο ίδιος για να αντιμετωπίσει την εξάρτησή του από το αλκοόλ, ο Patrick J. Kennedy γνωρίζει πολύ καλά πως είναι να βρίσκεσαι σε αυτή τη θέση, και δηλώνει ευλογημένος που τα παιδιά του δεν βίωσαν την ίδια εμπειρία με εκείνον.

«Ήμουν ευλογημένος, χρησιμοποιώ τη λέξη ευλογημένος, όχι τυχερός. Επειδή πιστεύω στον Θεό και πιστεύω ότι ο Θεός με έσωσε από την εμπειρία να επαναλάβω για τα παιδιά μου πώς ήταν για μένα να μεγαλώνω, όταν οι γονείς μου υπέφεραν από αλκοολισμό. Και αισθάνομαι πολύ ευλογημένος που έχουν περισσότερες πιθανότητες να μην γίνουν αλκοολικοί, επειδή δεν βλέπουν αυτή την εμπειρία των γονιών τους να υποφέρουν από μη θεραπευμένο αλκοολισμό», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Και παρότι φοβόταν, όπως λέει, μήπως αυτό του στοιχίσει στην πολιτική του καριέρα, σημειώνει πως κατάφερε να επιβιώσει και δεν του «επιτέθηκαν» οι δημοσιογράφοι, επειδή πολλοί εξ αυτών, είχαν ανθρώπους στο περιβάλλον τους που αντιμετώπιζαν το ίδιο:

«Ένας από τους λόγους για τους οποίους κατάφερα να επιβιώσω πολιτικά είναι ότι υπήρχαν πολλοί άνθρωποι στο χώρο των μέσων μαζικής ενημέρωσης την περίοδο που εργαζόμουν, οι οποίοι επίσης υπέφεραν από εθισμό. Ναι. Δηλαδή, κάποιοι από τους συναδέλφους σας που έκαναν ρεπορτάζ για μένα, ήταν επίσης άνθρωποι που πάλευαν. Έτσι, δεν ήθελαν να μου επιτεθούν, επειδή ήξεραν πώς ήταν».

«Γιατί παρόλο που ήμουν γερουσιαστής, και παρόλο που ήμουν ένας Κένεντι, όπως όλοι οι άλλοι, δεν ήθελα να πω σε κανέναν ότι υπέφερα. Εξαιτίας του φόβου μου για την κρίση τους», τονίζει αμέσως μετά.

Παράλληλα, υπογραμμίζει πόσο ωφέλιμο είναι για ολόκληρη την οικογένεια, και την κοινωνία, να θεραπεύονται οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχικής υγείας.

«Όταν βοηθάς ένα άτομο να γίνει καλύτερα, βοηθάς ολόκληρη την οικογένειά του. Και ειδικά αν βοηθήσεις έναν γονέα, μια μητέρα ή έναν πατέρα, δεν βοηθάς μόνο τη μητέρα και τον πατέρα, βοηθάς και όλα τα παιδιά τους. Πιστεύω ότι πολλές ψυχικές ασθένειες και εθισμοί προέρχονται επειδή τα παιδιά μεγαλώνουν με γονείς που παλεύουν οι ίδιοι με ψυχικές ασθένειες και εθισμούς».

Όπως λέει, οι μελέτες αποδεικνύουν ότι δεν μπορεί να θεραπευτεί καμία άλλη χρόνια ασθένεια, όπως ο διαβήτης, η καρδιοπάθεια, ο καρκίνος, αν δεν συμπεριληφθεί η θεραπεία αυτών των άλλων παθήσεων που επηρεάζουν την πορεία της υγείας των ασθενών.

Και προσθέτει ότι, εκτός του ότι το συνολικό κόστος της υγειονομικής περίθαλψης είναι υψηλότερο αν δεν αντιμετωπιστεί η ψυχική υγεία και ο εθισμός, και το κόστος για την κοινωνία είναι σαφές, σημειώνοντας μεταξύ άλλων τον αντίκτυπο στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης εξαιτίας της μη θεραπευμένης εξάρτησης και της ψυχικής ασθένειας.

Μιλάει ακόμα για την ανάγκη ενός στρατηγικού σχεδίου, το οποίο θα δίνει έμφαση στην πρόληψη, αλλά και στη δημιουργία της απαραίτητης υποδομής, εξηγώντας ότι πρέπει να δημιουργήσουμε το εργατικό δυναμικό.

«Και να ενσωματώσουμε την κοινωνική και συναισθηματική μάθηση στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Έτσι ώστε οι νέοι να μάθουν πώς να αντιμετωπίζουν το άγχος. Αυτό θα μειώσει τον αντίκτυπο της κατάθλιψης, του άγχους και του εθισμού», αναφέρει παρακάτω.

Ερωτηθείς σχετικά με την προκατάληψη και το στίγμα κατά των ανθρώπων που πάσχουν από προβλήματα ψυχικής υγείας ή εθισμού, απαντά με το παράδειγμα των Ανώνυμων Αλκοολικών.

«Οι άνθρωποι που βελτιώνονται είναι ήσυχοι και σιωπηλοί και ανώνυμοι. Ξέρετε για τους Ανώνυμους Αλκοολικούς; Ναι, έτσι είναι ανώνυμοι, πράγμα που σημαίνει ότι ο μέσος άνθρωπος δεν βλέπει όλους τους ανθρώπους γύρω του που ζουν επιτυχημένες ζωές έχοντας αναρρώσει. Βλέπουν μόνο τους ανθρώπους που βρίσκονται στους δρόμους, τους ανθρώπους που υποφέρουν. Και έτσι δημιουργείται η αντίληψη ότι αυτό δεν είναι ένα πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπιστεί» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Κογκρέσο, ο Patrick J. Kennedy ήταν ο βασικός συντάκτης του νόμου-ορόσημο με τίτλο «Mental Health Parity and Addiction Equity Act» (νόμος περί Ισοτιμίας και Εξισορρόπησης της Ψυχικής Υγείας), σύμφωνα με τον οποίο οι ασφαλιστικές εταιρείες καλούνται να καλύπτουν τη θεραπεία ασθενειών ψυχικής υγείας και αντιμετώπισης εθισμού με τον ίδιο τρόπο που καλύπτουν τη θεραπεία για σωματικές ασθένειες, όπως ο διαβήτης και ο καρκίνος.

Το 2013 ίδρυσε το Kennedy Forum, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό για τη μεταστροφή του τρόπου αντιμετώπισης της ψυχικής υγείας και της χρήσης ουσιών στο σύστημα υγείας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Φέτος, κλείνοντας δέκα χρόνια, το Φόρουμ έχει θέσει ως στρατηγικό του στόχο, την προώθηση ενός κινήματος χωρίς αποκλεισμούς που θα διασφαλίσει ότι κάθε άνθρωπος στις Ηνωμένες Πολιτείες θα έχει πρόσβαση στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας και χρήσης ουσιών και στη στήριξη που χρειάζεται.

Το 2015, ο Kennedy έγραψε το bestseller των New York Times με τίτλο "A Common Struggle: A Personal Journey Through the Past and Future of Mental Illness and Addiction" («Ένας Κοινός Αγώνας: ένα Προσωπικό Ταξίδι στο Παρελθόν και το Μέλλον της Ψυχικής Ασθένειας και του Εθισμού»), το οποίο περιγράφει λεπτομερώς ένα τολμηρό σχέδιο για το μέλλον της φροντίδας της ψυχικής υγείας στις ΗΠΑ. Το 2017 διορίστηκε μέλος της προεδρικής επιτροπής για την καταπολέμηση του εθισμού στα ναρκωτικά και της κρίσης των οπιοειδών.

Ολόκληρη η συνέντευξη στο CNN Greece

Ερώτηση: Άκουσα την ομιλία σας στο SNF Nostos Conference 2023 και εκφράσατε πόσο δύσκολο είναι να συμπεριληφθεί η θεραπεία της ψυχικής υγείας και του εθισμού στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης. Θα μπορούσατε να μας πειτε περισσότερα για αυτό το θέμα; Αυτό συμβαίνει στην Ελλάδα, στις ΗΠΑ, αλλά και σε περισσότερες χώρες επίσης.

Απάντηση: Η απάντησή μου είναι ότι η ψυχική υγεία είναι ουσιαστική υγεία. Και δεν μπορεί να διαχωριστεί από την υπόλοιπη σωματική υγεία. Επειδή η κατάθλιψη, ο εθισμός και άλλες ψυχικές ασθένειες, όπως η σχιζοφρένεια και η διπολική διαταραχή, επηρεάζουν όλες την υγειονομική περίθαλψη του ατόμου.

Οι μελέτες, τα δεδομένα αποδεικνύουν ότι δεν μπορεί να θεραπευτεί καμία άλλη χρόνια ασθένεια, όπως ο διαβήτης, η καρδιοπάθεια, ο καρκίνος, αν δεν συμπεριληφθεί η θεραπεία αυτών των άλλων παθήσεων που επηρεάζουν την πορεία της υγείας των ασθενών. Και τα δεδομένα δείχνουν ότι χωρίς την αντιμετώπιση της ψυχικής υγείας, το συνολικό ιατρικό κόστος είναι πολύ υψηλότερο.

Και όχι μόνο το συνολικό κόστος της υγειονομικής περίθαλψης είναι υψηλότερο αν δεν αντιμετωπιστεί η ψυχική υγεία και ο εθισμός, αλλά το κόστος για την κοινωνία είναι σαφές. Έχουμε κόστος στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης εξαιτίας της μη θεραπευμένης εξάρτησης και της ψυχικής ασθένειας. Και έχουμε υψηλότερο κόστος για τους εργοδότες, για την επιχειρηματική κοινότητα, όταν δεν αντιμετωπίζουμε την κατάθλιψη, το άγχος, τον εθισμό.

Και επιτέλους αναγνωρίζουμε αυτό το γεγονός. Και τώρα η δουλειά μας είναι, τι θα κάνουμε για να αλλάξουμε το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης έτσι ώστε να ενσωματώσει επιτέλους την ψυχική υγεία και τον εθισμό στη συνολική υγειονομική περίθαλψη των ασθενών και στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης.

Ερώτηση: Έχετε απάντηση σε αυτή την ερώτηση; Εννοώ, πόσο δύσκολο είναι πραγματικά να συμπεριληφθεί η φροντίδα της ψυχικής υγείας στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης; Και θα ήθελα να σας ρωτήσω για το βιβλίο σας, «Ένας Κοινός Αγώνας: ένα Προσωπικό Ταξίδι στο Παρελθόν και το Μέλλον της Ψυχικής Ασθένειας και του Εθισμού». Ποιο είναι το μέλλον της ψυχικής υγείας και του εθισμού; Ποια είναι η απάντησή σας;

Απάντηση: Η απάντησή μου, όπως ανέφερα στις χθεσινές μου παρατηρήσεις, είναι ότι χρειαζόμαστε ένα στρατηγικό σχέδιο. Και αυτό το στρατηγικό σχέδιο πρέπει να αναγνωρίζει ότι για να θεραπεύσουμε αυτές τις ασθένειες, πρέπει να δώσουμε έμφαση στην πρόληψη. Και να ενσωματώσουμε την κοινωνική και συναισθηματική μάθηση στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Έτσι ώστε οι νέοι να μάθουν πώς να αντιμετωπίζουν το άγχος. Αυτό θα μειώσει τον αντίκτυπο της κατάθλιψης, του άγχους και του εθισμού.

Προφανώς πρέπει να κάνουμε προληπτικές εξετάσεις, ξέρετε, να ελέγχουμε αν οι άνθρωποι υποφέρουν, ώστε να μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε νωρίς, όταν δεν είναι τόσο άρρωστοι, και όπου η θεραπεία είναι πιο αποτελεσματική όταν γίνεται νωρίτερα. Έτσι, και όπως είπα και χθες, πρέπει να δημιουργήσουμε την υποδομή, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να δημιουργήσουμε το εργατικό δυναμικό.

Πρέπει να εκπαιδεύσουμε περισσότερους παρόχους. Και αυτό δεν σημαίνει απλώς να εκπαιδεύουμε περισσότερους γιατρούς και νοσηλευτές, -που χρειάζεται-, αλλά σημαίνει να εκπαιδεύουμε περισσότερους συμβούλους και κοινωνικούς λειτουργούς και ομότιμους, οι οποίοι θα βοηθήσουν τους ανθρώπους να βοηθήσουν άλλους που έχουν επίσης ψυχική ασθένεια ή εθισμό, διότι βοηθάει και τους δύο, αν κάποιος που βρίσκεται σε ανάρρωση από ψυχική ασθένεια και εθισμό, μπορεί να βοηθήσει κάποιον άλλο. Αυτό ωφελεί και τους δύο. Αλλά όλα αυτά απαιτούν να πληρώνουμε για την υγειονομική περίθαλψη διαφορετικά από ό,τι πληρώνουμε για αυτή σήμερα.

Ερώτηση: Επιτρέψτε μου να σας ρωτήσω σχετικά με την προκατάληψη και το στίγμα κατά των ανθρώπων που πάσχουν από προβλήματα ψυχικής υγείας ή εθισμού. Επειδή εξακολουθεί να αποτελεί μεγάλο πρόβλημα και στις μέρες μας. Οι άνθρωποι έχουν περισσότερες πληροφορίες για το θέμα, αλλά εξακολουθούν να είναι προκατειλημμένοι απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους. Τι έχετε να πείτε γι' αυτό;

Απάντηση: Λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι τα άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας και εθισμού μπορούν να γίνουν καλύτερα. Επειδή οι άνθρωποι που βελτιώνονται είναι ήσυχοι και σιωπηλοί και ανώνυμοι. Ξέρετε για τους Ανώνυμους Αλκοολικούς; Ναι, έτσι είναι ανώνυμοι, πράγμα που σημαίνει ότι ο μέσος άνθρωπος δεν βλέπει όλους τους ανθρώπους γύρω του που ζουν επιτυχημένες ζωές έχοντας αναρρώσει. Βλέπουν μόνο τους ανθρώπους που βρίσκονται στους δρόμους, τους ανθρώπους που υποφέρουν.

Και έτσι δημιουργείται η αντίληψη ότι αυτό δεν είναι ένα πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπιστεί. Και αυτό είναι το πρόβλημα με το στίγμα. Αν μπορούσαμε να δείξουμε ότι η θεραπεία λειτουργεί και οι άνθρωποι γίνονται καλύτερα, τότε όλοι θα ήθελαν να επενδύσουμε περισσότερο στη θεραπεία. Και δεν θα αισθάνονταν τόσο επικριτικοί όσο τώρα, επειδή θα γνώριζαν ότι οι ψυχικές ασθένειες μπορούν να αντιμετωπιστούν πιο αποτελεσματικά από τις περισσότερες άλλες ασθένειες. Στην πραγματικότητα υπάρχει θεραπεία γι' αυτό. Είναι η θεραπεία των ανθρώπων με φάρμακα που μπορούν να τους βοηθήσουν και η παροχή άλλων υποστηρικτικών μέσων. Μπορούν κυριολεκτικά να επιβιώσουν και να τα πάνε καλά. Το πρόβλημα είναι ότι δεν χρησιμοποιούμε αυτές τις θεραπείες. Και ως εκ τούτου, οι άνθρωποι υποφέρουν χωρίς άλλο λόγο εκτός από το ότι έχουμε πάρει την απόφαση ότι δεν είναι πολύτιμοι για την κοινωνία, επειδή δεν καταλαβαίνουμε ότι μπορούν να βοηθηθούν.

Ερώτηση: Στο SNF Nostos Conference 2023 μιλήσατε επίσης για την προσωπική σας εμπειρία. Είπατε μεταξύ άλλων την εξής φράση, την οποία σημείωσα, «ο εθισμός της οικογένειάς μου που είναι βαθύς». Σας άκουσα να λέτε επίσης για το πόσο τυχερός ήσασταν που τα παιδιά σας δεν το πέρασαν αυτό μαζί σας. Δεν είδαν, δεν είχαν γεννηθεί ακόμα όταν αντιμετωπίζατε πρόβλημα. Μπορείτε να μας πείτε γι' αυτό;

Απάντηση: Ναι, αυτό που ήθελα να πω είναι ότι όταν βοηθάς ένα άτομο να γίνει καλύτερα, βοηθάς ολόκληρη την οικογένειά του. Και ειδικά αν βοηθήσεις έναν γονέα, μια μητέρα ή έναν πατέρα, δεν βοηθάς μόνο τη μητέρα και τον πατέρα, βοηθάς και όλα τα παιδιά τους. Πιστεύω ότι πολλές ψυχικές ασθένειες και εθισμοί προέρχονται επειδή τα παιδιά μεγαλώνουν με γονείς που παλεύουν οι ίδιοι με ψυχικές ασθένειες και εθισμούς. Ξέρετε, υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που μίλησαν στο συνέδριο SNF Nostos για την ανάπτυξη των παιδιών.

Και αν θέλουμε να δημιουργήσουμε πιο υγιή παιδιά, χρειαζόμαστε πιο υγιείς γονείς. Και αυτό που θέλω να πω είναι ότι ήμουν ευλογημένος, χρησιμοποιώ τη λέξη ευλογημένος, όχι τυχερός. Επειδή πιστεύω στον Θεό και πιστεύω ότι ο Θεός με έσωσε από την εμπειρία να επαναλάβω για τα παιδιά μου πώς ήταν για μένα να μεγαλώνω, όταν οι γονείς μου υπέφεραν από αλκοολισμό. Και αισθάνομαι πολύ ευλογημένος που έχουν περισσότερες πιθανότητες να μην γίνουν αλκοολικοί, επειδή δεν βλέπουν αυτή την εμπειρία των γονιών τους να υποφέρουν από μη θεραπευμένο αλκοολισμό.

Ερώτηση: Αναφέρατε επίσης ότι παρά το γεγονός ότι παλεύατε με αυτό και φοβόσασταν ότι αυτό θα επηρέαζε την καριέρα σας, αυτό δεν συνέβη.

Απάντηση: Ναι, έτσι είναι. Μιλούσα ανοιχτά δημοσίως για τους αγώνες μου και ήμουν ακόμα σε θέση να είμαι επιτυχημένος και το θέμα είναι ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είναι πολύ επιτυχημένοι επαγγελματικά, οι οποίοι εξακολουθούν να παλεύουν με τον εθισμό και άλλες ψυχικές ασθένειες. Έτσι, οι άνθρωποι δεν χρειάζεται να ζουν στο δρόμο για να είναι υγιείς. Και θέλω οι άνθρωποι να γνωρίζουν ότι είναι σημαντικό να θεραπεύουμε και να υποστηρίζουμε τους ανθρώπους όπου κι αν βρίσκονται. Και υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που υποφέρουν σιωπηλά στην εργασία τους.

Ένας από τους λόγους για τους οποίους κατάφερα να επιβιώσω πολιτικά είναι ότι υπήρχαν πολλοί άνθρωποι στο χώρο των μέσων μαζικής ενημέρωσης την περίοδο που εργαζόμουν, οι οποίοι επίσης υπέφεραν από εθισμό. Ναι. Δηλαδή, κάποιοι από τους συναδέλφους σας που έκαναν ρεπορτάζ για μένα, ήταν επίσης άνθρωποι που πάλευαν. Έτσι, δεν ήθελαν να μου επιτεθούν, επειδή ήξεραν πώς ήταν.

Και υπήρχαν πολλοί άλλοι στην εκλογική μου περιφέρεια, ξέρετε, όπου εκπροσωπούσα το Ρόουντ Άιλαντ, και ήθελαν και αυτοί να με υποστηρίξουν, επειδή είχαν μέλη της οικογένειάς τους ή είχαν οι ίδιοι προβλήματα. Γι' αυτό και έδωσα στο βιβλίο μου την ονομασία «Ο Κοινός Αγώνας».

Γιατί παρόλο που ήμουν γερουσιαστής, και παρόλο που ήμουν ένας Κένεντι, όπως όλοι οι άλλοι, δεν ήθελα να πω σε κανέναν ότι υπέφερα. Εξαιτίας του φόβου μου για την κρίση τους.

Και αυτό ισχύει για όλους. Είτε είστε βουλευτής, είτε επιχειρηματίας, είτε οποιοσδήποτε άλλος.