Τουρκικές εκλογές: Θα δεχτεί την -ενδεχόμενη- ήττα του ο Ερντογάν;

Το ερώτημα που θέτουν πολλοί αναλυτές -κυρίως από το εξωτερικό- είναι τι θα συμβεί εάν ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αρνηθεί να αποδεχτεί μια εκλογική ήττα.

Δεν θα είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά.

Ο Ερντογάν πιστεύεται ότι εργάστηκε παρασκηνιακά για να «μπλοκάρει» συνομιλίες για σχηματισμό συνασπισμού, όταν το κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) έχασε την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία.

Στις επαναληπτικές εκλογές μερικούς μήνες αργότερα, το AKP κατάφερε να ανακτήσει την πλειοψηφία του.

Το 2019, όμως, ο Ερντογάν άρχισε να αντιμετωπίζει τα πρώτα του προβλήματα.

Το κόμμα του ισχυρού άντρα της Τουρκίας έχασε σχεδόν όλες τις μεγάλες πόλεις στις δημοτικές εκλογές.

Διπλά ντροπιαστική ήταν, όμως, για τον Τούρκο πρόεδρο η ήττα στην Κωνσταντινούπολη, από όπου ξεκίνησε και ο ίδιος την πολιτική του καριέρα.

Μάλιστα, το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης κατέθεσε ένσταση όταν ο υποψήφιός τους έχασε το δημαρχείο της Κωνσταντινούπολης.

Εκείνη τη φορά, όμως, δεν τα κατάφερε και το AKP υπέστη μια ακόμη πιο ντροπιαστική ήττα στις επαναληπτικές εκλογές.

Η κατάχρηση εξουσίας από πλευράς του Ερντογάν συσπείρωσε την αντιπολίτευση και είχε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από το αναμενόμενο.

Ο Τούρκος πρόεδρος, δεν έδωσε συνέχεια.

Σε ανάλυσή του, το περιοδικό Foreign Policy εξηγεί πως οι εκλογές στην Τουρκία είναι μια καθιερωμένη διαδικασία, δημοφιλής και με μεγάλη προσέλευση.

Κάτι που, σύμφωνα με το περιοδικό, θα έκανε μια… καραμπινάτη νοθεία ιδιαίτερα επικίνδυνη για τον Ερντογάν.

Το παράδειγμα των δημοτικών εκλογών του 2019 κατέστησε σαφές ότι όταν τα κόμματα της αντιπολίτευσης συνεργάζονται, τότε μπορούν να κερδίσουν τον Ερντογάν στις κάλπες.

Όπως τονίζει το ίδιο περιοδικό, αρκετοί επικριτές του Τούρκου προέδρου θα πουν ότι το διακύβευμα σε αυτές τις εκλογές είναι εντελώς διαφορετικό από το 2019.

Ο Ερντογάν έχει πολύ περισσότερα να χάσει και, οι πιθανότητες λένε ότι δεν θα δεχτεί την ήττα του με… χαμόγελο και χάρη.

Δεν έχουν άδικο.

Σε αυταρχικά κράτη όπως η Τουρκία, οι μεγάλοι ηγέτες που χάνουν την εξουσία καταλήγουν, συνήθως, τη φυλακή ή στην εξορία.

Έτσι, δεν φοβούνται να ρισκάρουν τα πάντα για να παραμείνουν την εξουσία.

Διεθνείς παρατηρητές αναμένουν με ενδιαφέρον να δουν εάν η αντιπολίτευση, η οποία αυτή τη φορά έχει συντονιστεί αρκετά καλά, μπορεί να υπερπηδήσει τα εμπόδια που εδώ και δεκαετίες ορθώνει ο Ερντογάν -τον έλεγχο των ΜΜΕ, του δικαστικού σώματος και των ψηφοφόρων- και να οδηγήσουν τη χώρα σε μια ειρηνική αλλαγή καθεστώτος.

«Ο κόσμος παρακολουθεί γιατί αυτό είναι και ένα πείραμα, επειδή η Τουρκία, όπως και ορισμένες άλλες χώρες, γίνονται όλο και πιο αυταρχικές το τελευταίο διάστημα» τόνισε χαρακτηριστικά ο διευθυντής του γραφείο της Άγκυρας της γερμανικής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Marshall Fund», Ozgur Unluhisarcikli.

«Εάν αυτή η τροχιά μπορεί να αντιστραφεί μέσω των εκλογών και μόνο, αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει παράδειγμα και για άλλες χώρες» είπε επίσης ο ίδιος.