FOCUS

Χάος αφήνει πίσω της η αποχή των δικηγόρων

Χάος αφήνει πίσω της η αποχή των δικηγόρων

Τον πέμπτο μήνα αποχής από τα καθήκοντά τους διανύουν οι δικηγόροι της χώρας, αφού από τον περασμένο Ιανουάριο ο κλάδος βρίσκεται σε αλλεπάλληλες κινητοποιήσεις αντιδρώντας στο πρόσφατο ασφαλιστικό και φορολογικό νομοσχέδιο.

Κατά τη διάρκεια της αποχής, οι δικηγόροι δεν παρίστανται σε δίκες, δεν καταθέτουν αγωγές και δεν μπορούν να εκτελέσουν αποφάσεις, γεγονός που μοιραία σημαίνει την παράλυση πολλών τομέων της δημόσιας, αλλά και της ιδιωτικής ζωής.

Όλος ο όγκος των υποθέσεων έχει μπλοκαριστεί. Στην τακτική διαδικασία ειδικά έχουμε φτάσει να παίρνουμε δικασίμους μετά από 3 και 4 χρόνια και οι άνθρωποι πλέον είναι σε απόγνωση. Έχει δημιουργηθεί πολύ σημαντικό ζήτημα για την πλειοψηφία του κόσμου, γιατί στην Ελλάδα για το παραμικρό χρειάζεται να περάσεις από δικαστήριο, είπε στο CNN Greece η Ιωάννα Ανδρουτσοπούλου, η οποία ως νεαρή δικηγόρος, έχει νιώσει το τελευταίο εξάμηνο την πίεση των πελατών της, που είδαν τις υποθέσεις τους να αναβάλλονται και να χρονίζουν, να αυξάνεται.

 DSC1528 min

Είχα περίπτωση διαζυγίου όπου ο σύζυγος προσπαθούσε πέρσι να δικάσει αγωγή διαζυγίου κατ'αντιδικία, πέσαμε πάνω στις εκλογές, ματαιώθηκε και, αφού εν τέλει, φέτος συμφώνησε η σύζυγος και προχωρήσαμε με συναινετικό, έχουμε πάρει αναβολή δύο φορές μέσα στις αποχές, μας είπε η κα Ανδρουτσοπούλου.

Μέσα σε αυτό το εξάμηνο ακόμη και οι πιο συνήθεις διαδικασίες έγιναν αδύνατες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι μισθωτικές διαφορές. Έχω πελάτη ο οποίος ζει εξ ολοκλήρου από δύο μισθώματα. Εδώ και 6 μήνες κανείς από τους δύο μισθωτές δεν πληρώνει, ενδεχομένως και συνειδητά επειδή γνωρίζουν ότι δε μπορεί να προχωρήσει για να τους βγάλει έξω. Και ο άνθρωπος μέχρι πρότινως δεν μπορούσε ούτε να καταθέσει μια αγωγή για να μπορέσει να απελευθερώσει τα ακίνητά του για να τα ξανανοικιάσει.

Επιπτώσεις και στην αγορά

Άμεσες όμως υπήρξαν οι επιπτώσεις της πολύμηνης απεργίας όχι μόνο στον απλό πολίτη, αλλά και στον κόσμο της αγοράς.

Ειδικά σε επιχειρήσεις εμφανίζεται μεγαλύτερο ακόμα το πρόβλημα, γιατί είναι πάρα πολύ συνηθισμένο να υπάρχουν πολλές απαιτήσεις ανεξόφλητες. Αυτές οι απαιτήσεις, για να μπορέσουν να εισπραχθούν, πρέπει να επιδικασθούν πρώτα. Δεν μπορούσαν λοιπόν οι επιχειρήσεις να εισπράξουν, τονίζει η κα Ανδρουτσοπούλου.

Μετά την τελευταία απόφαση της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδας, φαίνεται πώς από τις 18 Ιουνίου οι κινητοποιήσεις θα περιοριστούν σε πιο στοχευμένες δράσεις, απαλάσσοντας το μέσο πολίτη από το μεγαλύτερο μέρος της ταλαιπωρίας.

Θα μπορούμε να προχωρήσουμε και να δικάζουμε, δεν θα μπορούμε να συμμετέχουμε μόνο σε δικαστήρια στα οποία συμμετέχει το ελληνικό δημόσιο. Ο στόχος δηλαδή πλέον της αποχής είναι να πληγεί η είπραξη του δημοσίου και των τραπεζών, διευκρινίζει η κα Ανδρουτσοπούλου

Ανυπολόγιστο το κόστος της αποχής για δικηγόρους και δημόσια ταμεία

Σύμφωνα με το Δημήτρη Βερβεσό, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, ο Σύλλογος είχε αυτό το εξάμηνο απώλειες ύψους 1.100.000 ευρώ σε σχέση με τις εισφορές της αντίστοιχης περσινής περιόδου, ενώ οι οικονομικές επιπτώσεις της απεργίας στα δημόσια έσοδα είναι ανυπολόγιστες.

Και σήμερα να έληγε τελείως η αποχή, η ζημιά που έχει γίνει είναι τεράστια. Κατ' αρχάς σε εμάς, ως κλάδο, μπορούμε να πούμε ότι έχει επέλθει τρομερή οικονομική καταστροφή. Εδώ και πέντε μήνες δεν καταθέτουμε, δεν δικάζουμε, το οποίο σημαίνει ότι δεν πληρωνόμαστε. Μπορεί να το επιλέξαμε, παρ'όλα αυτά δεχόμαστε και τις συνέπειες, υποστηρίζει η κα Ανδρουτσοπούλου. Από κει και πέρα, έχει μαζευτεί τέτοιος φόρτος υποθέσεων που τώρα που ξεκινήσαμε να καταθέτουμε σε κάποιες διαδικασίες, βλέπουμε ότι πάει πολλούς μήνες μετά η κάθε δικάσιμος και στον κύριο όγκο των υποθέσεων, της τακτικής, βλέπουμε ότι παίρνουμε αναβολές για 3-4 χρόνια μετά, το οποίο μπορεί να είναι καταστροφικό για επιχειρήσεις που θα καθυστερήσουν ενδεχομένγως και μια πενταετία να εισπράξουν τις απαιτήσεις τους.

Πάνω από 300.000 υπολογίζεται ότι είναι οι υποθέσεις που έχει αφήσει εκκρεμείς η αποχή μέχρι στιγμής, εκτοξεύοντας τις επόμενες δικάσιμους στο μακρινό μέλλον. Το ερώτημα που παραμένει είναι: πώς θα αναπληρωθεί ο χαμένος χρόνος;