Προσπάθησε να προειδοποιήσει τον Τιτανικό για το παγόβουνο – Τώρα οι ερευνητές βρήκαν το κουφάρι του

Το βρετανικό εμπορικό ατμόπλοιο SS Mesaba έστειλε ένα προειδοποιητικό ραδιοφωνικό μήνυμα στον Τιτανικό στις 15 Απριλίου 1912 ενώ διέσχιζε τον Ατλαντικό. Το μήνυμα ελήφθη από τον Τιτανικό - το οποίο διαφημιζόταν ως αβύθιστο - αλλά δεν έφτασε στο κεντρικό κέντρο ελέγχου του πλοίου.

Αργότερα το ίδιο βράδυ, ο Τιτανικός χτύπησε επάνω στο παγόβουνο και βυθίστηκε. Περισσότεροι από 1.500 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε αυτό που παραμένει το πιο διαβόητο ναυάγιο στον κόσμο.

Το Mesaba συνέχισε να πλέει ως εμπορικό πλοίο μέχρι που τορπιλίστηκε από ένα γερμανικό υποβρύχιο ενώ βρισκόταν σε νηοπομπή το 1918. Είκοσι άτομα, συμπεριλαμβανομένου του κυβερνήτη του πλοίου, πέθαναν.

Η ακριβής θέση του ήταν άγνωστη για περισσότερο από έναν αιώνα, ωστόσο οι επιστήμονες κατάφεραν τώρα να βρουν τα συντρίμμια του Mesaba χρησιμοποιώντας τεχνολογία πολλαπλών ακτινών.

Το υπεράκτιο εργαλείο τοπογραφίας χρησιμοποιεί ηχητικά κύματα για να επιτρέψει τη χαρτογράφηση του βυθού της θάλασσας με τόση λεπτομέρεια ώστε η υπερκατασκευή να μπορεί να αποκαλυφθεί σε εικόνες σόναρ, γεγονός που επέτρεψε στους ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Bangor και στο Πανεπιστήμιο Bournemouth στο Ηνωμένο Βασίλειο να αναγνωρίσουν το ναυάγιο στην Ιρλανδική Θάλασσα.

Αυτή ήταν η πρώτη φορά που οι ερευνητές κατάφεραν να εντοπίσουν και να αναγνωρίσουν το ναυάγιο, σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση.

«Κομμάτια ενός παζλ»

Ο Μάικλ Ρόμπερτς, θαλάσσιος γεωεπιστήμονας στο Πανεπιστήμιο Μπάνγκορ στην Ουαλία, ηγήθηκε των ερευνών σόναρ στη Σχολή Επιστημών των Ωκεανών του πανεπιστημίου.

Για αρκετά χρόνια, εργαζόταν με τον τομέα των θαλάσσιων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για να μελετήσει την επίδραση του ωκεανού στις υποδομές παραγωγής ενέργειας. Τα ναυάγια αποδείχθηκαν πολύτιμη πηγή πληροφοριών στον τομέα αυτό.

«Ξέραμε ότι υπήρχαν πολλά ναυάγια στην αυλή μας στη Θάλασσα της Ιρλανδίας», είπε ο Ρόμπερτς στο CNNi την Τετάρτη, προσθέτοντας ότι θα μπορούσαν να παρέχουν «χρήσιμες πληροφορίες για το τι συμβαίνει όταν τα πράγματα πάνε στο βυθό της θάλασσας».

Αλλά μόνο όταν ο Ρόμπερτς άρχισε να συνεργάζεται με την Ίνες ΜακΚάρτνι, ναυτιλιακή αρχαιολόγο και ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Bangor, τα «κομμάτια του παζλ» άρχισαν να κουμπώνουν μεταξύ τους.

«H ΜακΚάρτνεϊ ενδιαφερόταν πραγματικά να εφαρμόσει αυτή την τεχνολογία στα ναυάγια», λέει ο Ρόμπερτς. Η ομάδα των ερευνητών άρχισε να ψάχνει βαθύτερα σε άλυτα μυστήρια για να «πειράξει τις ιστορίες τους».

Σύμφωνα με τον ερευνητή το κόστος ανακάλυψης και αναγνώρισης κάθε ναυαγίου είναι μεταξύ 850 και 1.070 δολαρίων.

Game changer για τη θαλάσσια αρχαιολογία

Συνολικά, 273 ναυάγια βρέθηκαν από τον Πρίγκιπα Μάντογκ σε έκταση 7.500 τετραγωνικών μιλίων της Θάλασσας της Ιρλανδίας - μια περιοχή περίπου στο μέγεθος της Σλοβενίας.

Ο ΜακΚάρτνεϊ περιγράφει την τεχνική του σόναρ πολλαπλών ακτινών ως «game changer για τη θαλάσσια αρχαιολογία», επιτρέποντας στους ιστορικούς να χρησιμοποιήσουν τα δεδομένα που παρέχει για να καλύψουν κενά στην κατανόησή τους.

Η τεχνολογία που χρησιμοποιεί το πλοίο έχει τη δυνατότητα να είναι τόσο αποτελεσματική για τους θαλάσσιους αρχαιολόγους όσο και η χρήση αεροφωτογράφησης από αρχαιολόγους στην ξηρά.

«Πολλά από αυτά τα ναυάγια βρίσκονται σε βαθιά νερά. Δεν υπάρχει φως εκεί κάτω, επομένως δεν μπορείτε να δείτε πολλά», λέει ο Ρόμπερτς. «Αν ένας δύτης κατέβαινε και κολυμπούσε σε όλο το μήκος του ναυαγίου - δεν θα έπαιρνε ποτέ τις εικόνες που θα είχαμε εμείς λόγω της κλίμακας αυτών των πραγμάτων. Υπάρχει τόσο πολύ ίζημα που απλά δεν μπορείτε να δείτε τα πάντα».