Σαν σήμερα: Η 27η Ιουλίου στην Ιστορία - Η μετά θάνατον οδύσσεια της Εβίτα Περόν

Στις 27 Ιουλίου 1768 γεννήθηκε η Σαρλότ Κορντέ, η γυναίκα που δολοφόνησε τον Μαρά και έτσι την έγραψε η ιστορία. Το 1824 γεννήθηκε ο Αλέξανδρος Δουμάς υιός, νόθο τέκνο του Αλέξανδρου Δουμά πατέρα.

Ο Δουμάς υιός εκδικήθηκε το παράνομο της σύλληψής του, ακολουθώντας τα βήματα του διάσημου πατέρα του. Καλύτερος ο πατέρας, αν με ρωτάτε προσωπικά, ο «Κόμης Μοντεχρήστος» είναι ανυπέρβλητη σπουδή πάνω στη σύνθετη ανθρώπινη κατάσταση της εκδίκησης.

Το 1969 γεννήθηκε ο καταπληκτικός Τίμο Μάας, Γερμανός DJ και παραγωγός, αναζητήστε τα ριμίξ του.

Στις 27 Ιουλίου πέθαναν διάφοροι γνωστοί ή και διάσημοι άνθρωποι, ανάμεσά τους και η Εύα -Εβίτα- Περόν, σύζυγος του αναμορφωτή της Αργεντινής Χουάν Περόν και μια κατηγορία μόνη της η ίδια.

Οι περιπέτειες ενός νεκρού σώματος

Τρία χρόνια μετά το θάνατο της Περόν, το ταριχευμένο πτώμα της εξαφανίστηκε, μετά το πραξικόπημα που έριξε το σύζυγό της, τον Πρόεδρο Χουάν Περόν.

Ο Ντομίνγκ Τελεχέα ήταν ο άνθρωπος που επιλέχθηκε για να ταριχεύσει το νεκρό σώμα της Εβίτα, το 1974. Ήταν πολύ βίαιες εποχές στην Αργεντινή, τα κυβερνητικά αποσπάσματα θανάτου στόχευαν ριζοσπάστες και αντάρτικες ομάδες αντιστοίχως τους λεγόμενους «πράκτορες του κράτους». Έτσι, όταν δύο μαυροντυμένοι άντρες τον πλησίασαν σε ένα μπαρ, ανησύχησε.

«Εκείνο τον καιρό, κινδύνευες να σε πάρουν κάπου και να εξαφανιστείς και να μην σε ξαναδεί ποτέ κανείς», είχε πει ο ίδιος στο BBC.

Τον πήγαν στον Όσκαρ Ιβανίσεβιτς, προσωπικό γιατρό της Περόν όσο εκείνη ήταν ζωντανή. Ο Ιβανίσεβιτς του ζήτησε να «αποκαταστήσει» το νεκρό σώμα της Περόν. Ο Τελεχέα ήξερε ότι υπήρχαν πάρα πολλοί και πολύ ισχυροί άνθρωποι στην Αργεντινή που ήθελαν να παραμείνει εξαφανισμένο το πτώμα της Περόν.

Το σώμα είχε παραμείνει εξαφανισμένο από το 1955· το πήραν αξιωματικοί του στρατού που έλαβαν μέρος στο πραξικόπημα εναντίον του Περόν.

Το σώμα βρισκόταν στο Μπουένος Άιρες, στα κεντρικά γραφεία του CGT, ενός εμπορικού σωματείου που ελεγχόταν από τον Περόν. Το άρπαξαν στη μέση της νύχτας και εξαφανίστηκε από προσώπου γης. Η κίνηση αυτή ερμηνεύτηκε ως μέρος της προσπάθειας των πραξικοπηματιών να εξαφανίσουν κάθε ίχνος του περονισμού από την Αργεντινή. Η Εβίτα ήταν ένα πολύ ισχυρό σύμβολο για τους υποστηρικτές του συζύγου της.

Η Περόν ήταν εξαιρετικά δημοφιλής στη χώρα, κυρίως λόγω του φιλανθρωπικού της έργου για τους φτωχούς. Την ώρα όμως που εκατομμύρια έπιναν νερό στο όνομά της, οι αντι-περονιστές τη μισούσαν βαθιά.

Όταν το σώμα εξαφανίστηκε άρχισε η οδύσσειά του. Πιθανώς παρέμεινε για καιρό σε ένα φορτηγάκι, παρκαρισμένο στους δρόμους του Μπουένος Άιρες, αλλά και μέσα στο σύστημα υδροδότησης της πόλης.

Αποθηκεύτηκε για ένα διάστημα στα γραφεία της Στρατωτικής Αστυνομίας. Κανείς δεν το ήθελε όμως και ήταν φανεrό ότι έπρεπε να βρεθεί μια οριστική λύση.

«Που είναι το σώμα της Εύα Περόν;»

Το 1957, με την κρυφή βοήθεια του Βατικανού, το σώμα της Εβίτα μεταφέρθηκε στην Ιταλία και θάφτηκε σε ένα νεκροταφείο του Μιλάνου με ψεύτικο όνομα. Η Εβίταν ήταν χιλιάδες χιλιόμετρα μακιά από την Αργεντινή, αλλά δεν είχε ξεχαστεί.

Ένα γκράφιτι που εμφανίστηκε στους δρόμους του Μπουένος Άιρες, έγραφε: «Που είναι το σώμα της Εύα Περόν;».

Το 1970, οι Μοντονέρος, μια αντιστασιακή περονική ομάδα απήγαγαν και σκότωσαν τον πρώην Πρόεδρο της χώρας, το στρατηγό Πέντρο Εουγκένιο Αραμπούρου. Ένας από τους λόγους που τον στοχοποίησαν ήταν επειδή ήταν βασικός υπεύθυνος για την εξαφάνιση του πτώματος της Εβίτας.

Το 1971 ο ατρστός κυβερνούσε ήδη επί 15 χρόνια στην Αργεντινή και η κατάσταση της χώρας ήταν απελπιστική, τόσο από οικονομικής όσο και από κοινωνικής απόψεως.

Τότε έγινε μια προσπάθεια να «κανονικοποιηθεί» η πολιτική κατάσταση στη χώρα: Το κόμμα των Περονιστών έγινε νόμιμο ξανά και αποφασίστηκε να επιστραφεί το σώμα της Εβίτα στον Περόν, ο οποίος ζούσε εξόριστος στην Ισπανία. Το σώμα όντως παραδόθηκε στον Περόν, ο οποίος ζούσε στη Μαδρίτη με την τρίτη του σύζυγο, Ίζαμπελ.

Ήταν εκείνη που ανέλαβε να καθαρίσει το σώμα, το οποίο ήταν γεμάτο χώματα. Όταν καθαρίστηκε, διαπίστωσαν ότι έλειπε ένα από τα δάχτυλα. Πιθανώς το είχαν αφαιρέσει οι στρατιωτικοί το 1955 προκειμένου να βεβαιωθούν ότι ήταν όντως το σώμα της Περόν.

Ο Περόν και όσοι είδαν το σώμα μετά την άφιξή του στη Μαδρίτη, κατάλαβαν ότι είχε υποστεί χτυπήματα: Υπήρχαν σημάδια στο πρόσωπο, το στήθος και την πλάτη.

Το 1973 ο Περόν και η Ίζαμπελ επέστρεψαν στην Αργεντινή. Εκείνος εξελέγη πρόεδρος και εκείνη έγινε η αντιπρόεδρός του.

Όταν πέθανε ο Περόν, τον επόμενο χρόνο, η Ίζαμπελ έγινε Πρόεδρος και έδωσε εντολή να επαναπατριστεί το σώμα της Εβίτα από τη Μαδρίτη στο Μπουένος Άιρες.

Ο Τελεχέα ξεκίνησε την αποκατάστασή του σε μια κρύπτη κάτω από την προεδρική κατοικία στο Λος Ολίβος, ένα προάστιο του Μπουένος Άιρες. Δίπλα βρισκόταν το φέρετρο του Περόν. Ο ίδιος θυμάται ότι το σώμα ήταν σε πολύ κακή κατάσταση, είχε πληγές και τα πόδια ήταν σχεδόν κατεστραμμένα, καθώς το είχαν αποθηκεύσει σε όρθια στάση. Παρόλα αυτά δεν βρήκε σημάδια από σφαίρες.

Μόλις ολοκληρώθηκε η αποκατάσταση, το σώμα της Εβίτα εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα δίπλα στο νεκρό σώμα του Περόν. Πλήθη κόσμου έσπευσαν στο Λος Ολίβος, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έφτασαν τα 2 εκατομμύρια που πέρασαν από το φέρετρό της μετά το θάνατό της το 1952.

Άλλο ένα πραξικόπημα

Στο μεταξύ η Ίζαμπελ Περόν σκόπευε να δημιουργήσει ένα μαυσωλείο για τον πρώην άντρα της και την Εβίτα. Δεν πρόλαβε όμως.

Το 1976 ένα άλλο στρατιωτικό πραξικόπημα την έριξε από την εξουσία και η Αργεντινή κατρακύλησε και πάλι στη βία. Χιλιάδες άνθρωποι εξαφανίστηκαν από προσώπου γης.

Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς το σώμα της Περόν απομακρύνθηκε από το Λος Ολίβος και τοποθετήθηκε στο οικογενειακό της μαυσωλείο, στο νεκροταφείο Ρεκολέτα του Μπουένος Άιρες.

Σήμερα βρίσκεται ακόμη εκεί, πέντε μέτρα κάτω από το έδαφος, σε μια κρύπτη που θυμίζει πυρηνικό καταφύγιο. Πολύ δύσκολα θα την ταλαιπωρήσει ξανά κάποιος...

Η 27η Ιουλίου στην Ιστορία

1936, Ατλαντικός. Ο Τζέσε Όουενς, προπονείται στο άλμα εις μήκος, πάνω στο κατάστρωμα του S.S. Manhattan, με το οποίο μεταβαίνει στην Ευρώπη για να πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου.

1936. Ο φωτορεπόρτερ του ΑΡ, Χάρι Μπίλε, με τη μηχανή του και το πρώτο φωτοηλεκτρικό φλας.

1952, Μπουένος Άιρες. Ο Πρόεδρος της Αργεντινής Χουάν Περόν (στο κέντρο μπροστά με την πλάτη στην κάμερα), κοιτάει το φέρετρο της Εβίτα Περόν, που έχει τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα. Η Εβίτα πέθανε τα ξημερώματα, μετά από μακρά ασθένεια, στα 33 της χρόνια.

1952, Ελσίνκι. Ο Τσεχοσλοβάκος Εμίλ Ζάτοπεκ χαμογελάει καθώς κόβει το νήμα του Μαραθωνίου, καταρρίπτοντας το Ολυμπιακό ρεκόρ και κερδίζοντας το τρίτο του χρυσό μετάλλιο στους συγκεκριμένους Ολυμπιακούς Αγώνες.

1958, Λονδίνο. Ο πρίγκιπας Κάρολος καθ' οδόν για το σχολείο του, μετά την πρωινή λειτουργία.

1968, Μπιάφρα. Μια ομάδα παιδιών περιμένουν να πάρουν φαγητό από την ανθρωπιστική βοήθεια και να τα δει κάποιος γιατρός.

1969, Τέξας. Ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στο φεγγάρι, ο Νιλ Άρμστρονγκ, στέλνει ένα φιλί στους γιους του, τον 11χρονο Έρικ και τον 6χρονο Μαρκ, οι οποίοι τον περιμένουν στη βάση Έλινγκτον του Τέξας.

1984, Λος Άντζελες. Ο Ράφερ Τζόνσον, χρυσός Ολυμπιονίκης στο δέκαθλο το 1960, ανάβει την ολυμπιακή φλόγα στο στάδιο του Λος Άντζελες για την έναρξη των Αγώνων.

1987, Φιλαδέλφεια. Ο Ντέιβιντ Μπάουι και το συγκρότημά του κάνουν ένα διάλειμμα για μπάρμπεκιου, κατά τη διάρκεια της αμερικανικής περιοδείας του τραγουδιστή.

1991, Κούβα. Ο Φιντέλ Κάστρο και ο Νέλσον Μαντέλα στους εορτασμούς της 39ης επετείου της κουβανικής επανάστασης.

1996, Ατλάντα. Βόμβα εκρήγνυται στο Ολυμπιακό Πάρκο της Ατλάντα, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο απολογισμός είναι 2 νεκροί και και 110 τραυματίες.