Σαν σήμερα: Η 22α Ιουλίου στην Ιστορία - Είναι ο Μπρέιβικ ψυχοπαθής ή απλά ακροδεξιός δολοφόνος;
Ανανεώθηκε:
Η 22α Ιουλίου είναι η 203η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο και 204η σε δίσεκτα έτη. Είναι η ημέρα που για πρώτη φορά οι Αθηναίοι κατάλαβαν ότι η κλιματική αλλαγή σκοτώνει, και οι Νορβηγοί ότι το ίδιο κάνουν και οι ακροδεξιοί τρομοκράτες.
Στις 22 Ιουλίου 1932 γεννήθηκε ο Όσκαρ ντε λα Ρέντα, ο σχεδιαστής μόδας που η καταγωγή του ήταν από τον Άγιο Δομίνικο και το 1932 ο Αμερικανός συγγραφέας Τομ Ρόμπινς, αυτός με τις Καουμπόισσες που Μελαγχολούν. Το 1955 ήρθε στον κόσμο ένας από τους πιο ταλαντούχους και υποεκτιμημένους ηθοποιούς της γενιάς του, ο Γουίλεμ Νταφόε.
Στις 22 ιουλίου 1987, οι Αθηναίοι άρχισαν να πεθαίνουν από κάτι πρωτόγνωρο: Τη ζέστη.
Στις 19 Ιουλίου 1987, η θερμοκρασία είχε ξεπεράσει τους 35 βαθμούς και για μια εβδομάδα, 20-27 Ιουλίου, ο υδράργυρος ήταν καρφωμένος στους 44 βαθμούς Κελσίου την ημέρα, με μέση θερμοκρασία τους 43, ενώ ακόμη και το βράδυ η θερμοκρασία δεν έπεφτε κάτω από τους 32 βαθμούς.
Αυτές οι συνθήκες υποβοηθούμενες από το νέφος των μεγάλων αστικών κέντρων, την άπνοια που επικρατούσε στην ατμόσφαιρα αλλά και την μη επαρκή ενημέρωση των πολιτών, δημιούργησαν ένα θανάσιμο «κοκτέιλ».
Οι πρώτοι θάνατοι σημειώθηκαν στις 22 Ιουλίου. Το γεγονός ότι αφορούσαν άτομα με υποκείμενα προβλήματα υγείας, βοήθησε να διατηρηθεί αρχικά η ψυχραιμία. Τις ημέρες που ακολούθησαν όμως, η κατάσταση ξέφυγε από κάθε έλεγχο.
Από τις 23 έως τις 26 Ιουλίου, οι νεκροί αυξάνονταν εκθετικά και τα ψυγεία των νοσοκομείων δεν μπορούσαν να εξυπηρετήσουν την κατάσταση. Αρχικά επιστρατεύτηκαν τα ψυγεία των στρατιωτικών νοσοκομείων αλλά γρήγορα γέμισαν και αυτά με συνέπεια να χρησιμοποιηθούν βαγόνια - ψυγεία τρένων του ΟΣΕ.
Μετά από επτά ημέρες συνεχούς καύσωνα, η θερμοκρασία άρχισε να υποχωρεί. Ο καύσωνας είχε αφήσει πίσω του 1.300 νεκρούς εκ των οποίων οι 1.115 στην Αττική.
Η Νορβηγία συναντά το μακελάρη της
Αρκετά χρόνια αργότερα, μια ήσυχη καλοκαιρινή μέρα του 2011, ο ακραίος δεξιός εθνικιστής Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ σκοτώνει 77 ανθρώπους στο Όσλο.
Στις 15.26, τοπική ώρα, το κέντρο της πόλης συγκλονίστηκε από ισχυρή έκρηξη που σημειώθηκε στην περιοχή όπου βρίσκονται κυβερνητικά κτίρια και το γραφείο του Νορβηγού πρωθυπουργού.
Όσο οι αρχές αναζητούν το δράστη, αποδεικνύεται ότι αυτή η πρώτη επίθεση δεν ήταν παρά αντιπερισπασμός: Ο Μπρέιβικ δύο ώρες μετά τις εκρήξεις, στις 17.26, εμφανίζεται στο νησί Ουτόγια, εκεί που βρίσκεται η κατασκήνωση της νεολαίας του κυβερνώντος Εργατικού Κόμματος, ντυμένος με στολή αστυνομικού.
Αρχίζει να πυροβολεί αδιακρίτως επί μια ολόκληρη ώρα. Δύο ημέρες μετά, πεθαίνει στο νοσοκομείο το τελευταίο θύμα της επίθεσης.
Την ημέρα της διπλής επίθεσης, ο Μπρέιβικ δημοσιοποίησε μέσω διαδικτύου το ακροδεξιό του μανιφέστο, στο οποίο γίνεται μεταξύ άλλων λόγος για ανάγκη να εκδιωχθούν οι μουσουλμάνοι από την Ευρώπη. Το παράδοξο στην υπόθεση είναι ότι οι Αρχές πίστεψαν πρώτα ότι επρόκειτο για ενέργεια φανατικών ισλαμιστών.
Λίγη ώρα αργότερα, ωστόσο, ο Μπρέιβικ εντοπίζεται και συλλαμβάνεται στην Ουτόγια.
Ο Μπρέιβικ έχει αυτοπροσδιοριστεί ως φασίστας και ναζί που ασκεί τον Οντινισμό και χρησιμοποιεί αντιτζιχαντική ρητορική για να υποστηρίξει τους εθνικιστές.
Ψυχοπάθεια και εθνικισμός
Κανείς στον πολιτισμένο κόσμο δεν μπορεί να χωνέψει ότι ένας υγιής ψυχολογικά άνθρωπος μπορεί να κάνει μια τέτοια πράξη. Πέρα από τους υπόλοιπους ειδικούς, πρώτοι στη σειρά επιστρατεύτηκαν οι ψυχίατροι για να κάνουν μια εκτίμηση της κατάστασης του Μπρέιβικ.
Έγινε γνωστό ότι ψυχολόγοι και ψυχίατροι που τον παρακολουθούσαν όταν ήταν παιδί, είχαν συστήσει να απομακρυνθεί από τη μητέρα του και να τεθεί σε ανάδοχη φροντίδα όταν ήταν 4 ετών, καθώς εκείνη ήταν πολύ έντονα συναισθηματικά και ψυχολογικά καταπιεστική απέναντί του. Η σύστασή τους δεν ακολουθήθηκε και ο Μπρέιβικ παρέμεινε υπό τη φροντίδα της.
Το 2011, μετά τις επιθέσεις, οι ψυχίατροι τον διέγνωσαν με παρανοϊκή σχιζοφρένεια, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι είχε αναπτύξει τη διαταραχή με την πάροδο του χρόνου και ήταν ψυχωτικός τόσο όταν πραγματοποίησε τις επιθέσεις όσο και κατά τη διάρκεια της εξέτασης.
Σύμφωνα με την έκθεση ο Μπρέιβικ επέδειξε ακατάλληλη και αμβλεία επίδραση και σοβαρή έλλειψη ενσυναίσθησης. Μιλούσε ασυνάρτητα με νεολογισμούς και είχε ενεργήσει καταναγκαστικά με βάση ένα σύμπαν παράξενων, μεγαλειωδών και παραληρηματικών σκέψεων.
Αναφερόταν στον εαυτό του ως το μελλοντικό αντιβασιλέα της Νορβηγίας, κύριο της ζωής και του θανάτου, ενώ αποκαλούσε τον εαυτό του «υπερβολικά στοργικό» και «τον τελειότερο ιππότη της Ευρώπης από το Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο».
Ήταν πεπεισμένος ότι ήταν πολεμιστής σε έναν «εμφύλιο πόλεμο χαμηλής έντασης» και είχε επιλεγεί για να σώσει το λαό του. Περιέγραφε σχέδια για την πραγματοποίηση περαιτέρω «εκτελέσεων προδοτών κατηγοριών Α, Β και Γ» κατά χιλιάδες, συμπεριλαμβανομένων των ψυχιάτρων, αλλά και για την οργάνωση των Νορβηγών σε περιοχές-καταφύγια με σκοπό την επιλεκτική αναπαραγωγή.
Στις 10 Απριλίου 2012 δημοσιεύτηκε η δεύτερη ψυχιατρική αξιολόγηση με το συμπέρασμα ότι ο Μπρέιβικ δεν ήταν ψυχωτικός κατά τη διάρκεια των επιθέσεων ούτε κατά την εξέτασή του. Αντ' αυτού διέγνωσαν αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας και ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας και δεν στηρίχθηκε το ακαταλόγιστο.
Εάν είχε γίνει δεκτή η πρώτη αξιολόγηση, δεν θα είχε πάει ποτέ φυλακή.
Στις 8 Ιουνίου 2012 ο Καθηγητής Ψυχιατρικής Ούλρικ Φρέντρικ Μαλτ κατέθεσε στο δικαστήριο ως ειδικός μάρτυρας, λέγοντας ότι ήταν απίθανο ο Μπρέιβικ να είχε σχιζοφρένεια. Σύμφωνα με τον Μαλτ ο Μπρέιβικ υπέφερε κυρίως από σύνδρομο Άσπεργκερ, σύνδρομο Τουρέτ, ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας και πιθανώς παρανοϊκή ψύχωση.
Μέχρι σήμερα οι ψυχίαστροι διαφωνούν για την κατάσταση της ψυχικής του υγείας, ιδιαίτερα κατά την τέλεση των αδικημάτων.
Το μόνο που δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση από κανέναν είναι οι ακροδεξιές και εθνικιστικές του ιδέες, τις οποίες όχι μόνο δεν αποκήρυξε ποτέ, αλλά κατά τη διάρκεια της παραμονής του στις Νορβηγικές φυλακές εμπλουτίζει και καταγράφει, αποτελώντας πηγή έμπνευσης για διάφορους θαυμαστές του.
Η 22α Ιουλίου στην Ιστορία
1929, Όρος Ράσμορ. Εργάτες ανεβαίνουν σε αυτό που σύντομα θα είναι το κεφάλι του Τζορτζ Ουάσινγκτον στο περίφημο άγαλμα των προέδρων των ΗΠΑ στο όρος Ράσμορ, στη Νότια Ντακότα.
1936, Εθελοντές στρατιώτες του Φράνκο οδεύουν προς το μέτωπο προκειμένου να πολεμήσουν στην πολιορκία της Μαδρίτης εναντίον του Δημοκρατικού Στρατού στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο.
1944, Πρωσία. Ο Αδόλφος Χίτλερ και ο Μπενίτο Μουσολίνι αποχαιρετιούνται. Οι δύο ηγέτες του Άξονα συναντήθηκαν στην Πρωσία, λίγο μετά την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του Χίτλερ.
1951, νότια Γαλλία. Ο Πάμπλο Πικάσο και ο Αλί Χαν, σε έκθεση κεραμικών του καλλιτέχνη.
1967, Αθήνα. Ο Πόλ ΜακΚάρτνεϊ και ο Τζον Λένον φτάνουν στο αεροδρόμιο της Αθήνας.
1974, Κύπρος. Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες: Ο πρόεδρος μαριονέτα της Χούντας, Νίκος Σαμψών, ανακοινώνει την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, ενώ οι Τούρκοι βγάζουν τανκς στην Κυρήνεια, ρίχνουν αλεξιπτωτιστές στο βόρειο τμήμα του νησιού, στέλνουν νέα πλοία και προσγειώνουν αεροπλάνα στη θέση Αγύρτα. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ διατάζει κατάπαυση του πυρός στην Κύπρο από τις 5:00 μ.μ., αλλά οι Τούρκοι την παραβιάζουν.
1976, Κεμπέκ. Η πριγκίπισσα Άννα, κόρη της βασίλισσας Ελισάβετ, διαγωνίζεται με την ομάδα ιππασίας της Μ. Βρετανίας, στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
1980. Το ηφαίστειο στο όρος της Αγίας Ελένης ξεκινά μια από τις μεγαλύτερες εκρήξεις στην ιστορία του.
1986, Νέα Υόρκη. Ο Οίκος Cartier συγκέντρωσε και καταστρέφει χιλιάδες πλαστά ρολόγια με την υπογραφή του, στην 5η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης.
1987, Αθήνα. Πρωτοφανής καύσωνας, συνδυασμός υψηλής θερμοκρασίας και υγρασίας, πλήττει την Ελλάδα. Μέχρι τις 29 Ιουλίου η θερμοκρασία είναι σταθερά πάνω από τους 40 βαθμούς Κελσίου. Σε 1.300 ανέρχεται η επίσημη εκτίμηση των νεκρών, εκ των οποίων οι 1.115 στην Αθήνα.
1996, Μαλιμπού. Ο ηθοποιός Ρόμπερτ Ντάουνι τζούνιορ οδηγείται στο δικαστήριο. Αντιμετωπίζει κατηγορίες για κατοχή ναρκωτικών και παράνομη οπλοκατοχή.
1997. Ο Pathfinder εξακολουθεί να στέλνει εντυπωσιακές εικόνες, που μας επιτρέπουν για πρώτη φορά να δούμε πανοραμικά την επιφάνεια του πλανήτη Άρη.
1998. Δασική έκταση στον Υμηττό καίγεται και οι ισχυροί άνεμοι εμποδίζουν την παρέμβαση εναέριων μέσων κατάσβεσης.