Η τουρκική «Ντίσνεϊλαντ»: Ένα ερειπωμένο μνημείο κακοδιαχείρισης και μεγαλομανίας του Ερντογάν

Η Wonderland Eurasia άνοιξε τις πόρτες της στην Άγκυρα, το Μάρτιο του 2019, με δόξα, τιμή και μεγαλοστομίες: Δεν θα ήταν μόνο το μεγαλύτερο Πάρκο Ψυχαγωγίας της Ευρώπης, αλλά και ένα «σύμβολο περηφάνειας», όπως είχε πει ο ίδιος ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στα εγκαίνιά του, στα οποία φυσικά παρέστη.

Δύο χρόνια αργότερα, το Wonderland Eurasia είναι ένας σωρός από ερείπια, αντανακλώντας σε μεγάλο βαθμό τη συνολική κατάσταση αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει ο Ερντογάν και η κυβέρνησή του τα πράγματα.

Τα προβλήματα ξεκίνησαν για το Wonderland Eurasia -το οποίο αρχικά ονομαζόταν Ankapark-με το «καλημέρα». Δύο μέρες μετά τα θεαματικά εγκαίνια, ένα από τα τρενάκια του Πάρκου χάλασε όσο ήταν στον αέρα και οι επιβάτες του αναγκάστηκαν να κατέβουν από αυτό σκαρφαλώνοντας στα σίδερα.

Υπήρχαν τρομερά παράπονα για τις τουαλέτες, πολλά από τα παιχνίδια ήταν ημιτελή και ολόκληρες περιοχές του πάρκου παρέμεναν κλειστές.

Το Πάρκο, το οποίο κατά μια εκτίμηση είχε κοστίσει περισσότερα από 800 εκατομμύρια δολάρια, ήταν από την αρχή του μια καταστροφή που περίμενε να συμβεί. Και συνέβη, λιγότερο από ένα χρόνο αργότερα, όταν το Πάρκο έκλεισε προ πανδημίας, καθώς βρέθηκε σε αδυναμία να πληρώσει τους μισθούς των υπαλλήλων του αλλά και τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού.

Το όλο πρότζεκτ χαρακτηρίστηκε από τους πολέμιους του Ερντογάν ως ένα ακόμη σύμβολο της μεγαλομανίας του και της κακοδιαχείρισης της δημόσιας διοίκησης και της τοπικής αυτοδιοίκησης η οποία σε τεράστιο βαθμό είναι στα χέρια του κυβερνώντος κόμματος.

Ο κοσμος οργίστηκε τόσο πολύ που στις τελευταίες εκλογές εξέλεξε Δημάρχους από την αντιπολίτευση τόσο στην Κωνσταντινούπολη όσο και στην Άγκυρα.

O Ερντογάν στα εγκαίνια του Πάρκου μοίρασε δώρα, υποσχέσεις και μεγάλα λόγια @Facebook

Η Άγκυρα δεν χρειαζόταν μια Ντίσνεϊλαντ, αλλά πολλά άλλα πολύ πιο πιεστικά πράγματα, όπως δημόσιες συγκοινωνίες και έργα υποδομής. Κάτι που ο Ερντογάν φάνηκε για μια ακόμη φορά να αγνοεί, ποντάροντας στον εντυπωσιασμό και αδιαφορώντας για την ουσία.

Πώς ξοδεύεται το δημόσιο χρήμα στην Τουρκία

Η πόλη, με τη νέα δημοτική αρχή της, κατέθεσε μήνυση εναντίον της εταιρείας που διαχειριζόταν το Πάρκο, αλλά και κατά του προηγούμενου Δημάρχου και προσπαθεί να πάρει πίσω τη γη πάνω στην οποία χτίστηκε το Πάρκο, προκειμένου να την κάνει κάτι πιο χρήσιμο.

Στο μεταξύ, εδώ και ενάμιση χρόνο το Πάρκο έχει μεταβληθεί σε ένα ένα σωρό από ερείπια: Τα περισσότερα παιχνίδια είναι σπασμένα και πολλά από τα πανάκριβα ντεκόρ έχουν ήδη πεταχτεί σε έναν κοντινό σκουπιδότοπο.

@Instagram

Οι δύο Δήμαρχοι της Άγκυρας, ο πρώην και ο νυν, έχουν ανάμεσά τους μια διαφορά 300 εκατομμυρίων: Ο σημερινός Δήμαρχος, Μανσούρ Γιαβάς διατείνεται ότι το Πάρκο κόστισε 801 εκατομμύρια δολάρια. Ο προηγούμενος Δήμαρχος, Μελίχ Γκοκτσέκ, ο οποίος έχει κατηγορηθεί κατ' επανάληψη για κακοδιαχείρηση, λέει ότι κόστισε 500 εκατομμύρια δολάρια.

Αυτή η διαφορά και μόνο δείχνει την αδιαφάνεια κάτω από την οποία ξοδεύεται το δημόσιο χρήμα στην Τουρκία.

Η ίδια η δημιουργία του Πάρκου ήταν μια κάπως παρανοϊκή ιδέα, αν σκεφτεί κανείς ότι φτιάχτηκε σε μια πόλη η οποία δεν έχει καμία σχέση με τον τουρισμό. Κι όμως, ο Γκοκτσέκ είχε πει ότι μόνο το Πάρκο θα έφερνε 10 εκατομμύρια επισκέπτες το χρόνο στην Άγκυρα...

Φυσικά και έπεσε έξω, η Άγκυρα είχε λιγότερους από 5 εκατομμύρια επισκέπτες -Τούρκους και ξένους- σε όλη τη διάρκεια του 2019, πολλοί από τους οποίους βρέθηκαν στην πόλη για δουλειές, καθώς είναι το διοικητικό κέντρο της χώρας, και όχι για τουρισμό.

Παρά την εντυπωσιακή του εικόνα, το Πάρκο αντιμετώπιζε από την αρχή πολλά προβλήματα @Facebook

Την ίδια χρονιά η Κωνσταντινούπολη, χωρίς Ντίσνεϊλαντ αλλά με όλα τα διάσημα αξιοθέατά της, υποδέχθηκε 15 εκατομμύρια τουρίστες.

Η κληρονομιά του Ατατούρκ

Παρά τα πολλά σκάνδαλα στα οποία είχε εμπλακεί ο Γκοκτσέκ, ήταν το Πάρκο που τελικά έφερε την πτώση του, μετά από αρκετές συνεχόμενες θητείες. Ο λόγος δεν ήταν μόνο τα απίστευτα χρήματα που ξοδεύτηκαν γι αυτό, αλλά και κάτι πολύ πιο συμβολικό.

Όταν ανακοινώθηκε η δημιουργία του Πάρκου, οι αντιδράσεις υπήρξαν σφοδρές, όχι για το κόστος του, αλλά για το σημείο στο οποίο επιλέχθηκε να χτιστεί: Η περιοχή δεν ήταν μόνο ήταν προστατευόμενη ως σημείο φυσικού ενδιαφέροντος, αλλά έφερε και έναν ισχυρό συμβολισμό.

Το 1925 η περιοχή ήταν ένα μεγάλο δάσος και ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ ήθελε να τη μετατρέψει σε μια τεράστια φάρμα, η οποία θα «τάιζε» την Άγκυρα στο μέλλον.

@Wikipedia

Πολλοί Τουρκοι είδαν την κατασκευή του Πάρκου σε αυτή την ίδια γη ως μια ιερόσυλη πράξη εκ μέρους του Γκοκτσέκ και του Ερντογάν και ως μια ακόμη προσπάθεια του τελευταίου να σβήσει από το χάρτη κάθε μνήμη του Ατατούρκ και του κοσμικού καθεστώτος του.

Αργότερα η συγκεκριμένη γη φιλοξένησε ένα ζωολογικό κήπο, ενώ ο ίδιος ο Ερντογάν επέλεξε ένα τμήμα της για να χτίσει το νέο του προεδρικό μέγαρο, αυτό των 1.150 δωματίων και των 600 εκατομμυρίων δολαρίων.

Η δικαστική διαμάχη που έχει ξεσπάσει γύρω από το Πάρκο, είναι πολύ περισσότερο από μια ιστορία κακοδιαχείρισης. Η αντιπολίτευση ζητάει να καθαριστεί ο χώρος, να σταλούν όσα παιχνίδια είναι ακόμη λειτουργικά σε μικρές πόλεις που δεν έχουν καμία μορφή ψυχαγωγίας για τους κατοίκους τους και να επιστρέψει η γη στην πόλη. Κάποιοι λένε ότι το παλιό όνειρο του Ατατούρκ πρέπει να αναβιώσει. Κάποιοι άλλοι ότι ο Γκοκτσέκ και η κυβέρνηση πρέπει να αναγκαστούν να πληρώσουν για την αναδάσωσή της.

O Ερντογάν παραμένει σιωπηλός για το θέμα, έχει εξάλλου πολλά άλλα και πολύ σημαντικά να αντιμετωπίσει.