Για πάντα παιδιά: Οι ενήλικες που παίζουν με κούκλες

Γυναίκες, αλλά και άντρες στη χώρα μας, από εντελώς διαφορετικούς επαγγελματικούς χώρους, έχουν βρει -ο καθένας για τους δικούς του λόγους- το ενδιαφέρον, τη γαλήνη, τη χαλάρωση και τη δημιουργικότητα στον κόσμο των παιχνιδιών.

Οι φωτογραφίες από κούκλες σε διαφορετικά σκηνικά, διακοσμημένα με χειροποίητες μινιατούρες, έχουν κατακλύσει πολλούς λογαριασμούς στο ίνσταγκραμ, οι περισσότεροι εκ των οποίων έχουν εκατοντάδες ή και χιλιάδες ακολούθους.

Η νοσηλεύτρια που παίρνει «ανάσες» στα κουκλόσπιτά της

Η 32χρονη Αθηνά, είναι νοσηλεύτρια στη μονάδα Covid του Νοσοκομείου Σωτηρία. Πέρα από τα σκληρά ωράρια του τελευταίου έτους της πανδημίας και το δυσάρεστο περιβάλλον, όπου βλέπει ακόμη και νέους ανθρώπους να χάνουν τη μάχη για να κρατηθούν στη ζωή, ένιωσε την περιθωριοποίηση ακόμη και από το στενό της περιβάλλον, που το πρώτο διάστημα απέφευγε να τη συναντά. Τότε ήταν που αφιερώθηκε στις κούκλες της, ένα χόμπι που είχε ανέκαθεν.

«Η μητέρα μου, όταν ήμουν μικρή, μου έφτιαχνε κουκλόσπιτα από κούτες. Έμαθα κι εγώ την τέχνη και την εφάρμοζα για να κάνω για την ανιψιά και τη βαφτιστήρα μου. Παρακολουθούσα βίντεο για να εξελιχθώ και τελικά μου άρεσε, θα έλεγα ότι εθίστηκα», δηλώνει η 32χρονη στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Τα τελευταία τρία χρόνια είναι επίσης συλλέκτρια, αν και η συλλογή της με τριακόσιες κούκλες είναι -όπως λέει- πολύ μικρή σε σχέση με άλλων συλλεκτών. Ο σύζυγός της Αλέξανδρος μάλιστα, τη μύησε και στον κόσμο της μακέτας, αφού και ο ίδιος, αστυνομικός στο επάγγελμα, ανήκει σε σύλλογο world gaming και κατασκευάζει μακέτες με διάφορα σκηνικά, όπως δάση ή ποτάμια, μικρής κλίμακας. Η ίδια έμαθε δίπλα του να φτιάχνει μακέτες στην κλίμακα 1:6 και σε αυτές φωτογραφίζει τις κούκλες της.

Όσο για το πού «χωράει» το ανδρόγυνο το χόμπι του... «Η πεθερά μου είχε ένα ψιλικατζίδικο κάτω από το σπίτι μας, το οποίο δεν λειτουργεί πια. Με τον σύζυγο το κάναμε εργαστήριο, το χωρίσαμε στη μέση και εργαζόμαστε ταυτόχρονα, με μοναδικό λόγο να τσακωθούμε τις προμήθειες, αφού διεκδικεί ο καθένας περισσότερες κόλλες ή μακετόχαρτα», λέει χαριτολογώντας.

Η πυρηνικός φυσικός που ασχολείται και με τη δομή της ...μόδας

Η 46χρονη Νάγια, πυρηνικός φυσικός στο επάγγελμα, αναζητούσε πάντα μία καλλιτεχνική διέξοδο για να την αποφορτίζει από το βάρος και τις ευθύνες της επιστήμης της. Τη διέξοδο αυτή τη βρήκε στο ράψιμο. «Έραβα και ράβω ρούχα για μένα. Το θέμα είναι ...πόσα να φορέσεις; Δεν είναι και οικολογικό. Έτσι σταμάτησα, αλλά επειδή η ανάγκη για ράψιμο συνέχισε να υπάρχει, σκέφτηκα με τα ρετάλια των υφασμάτων να ράψω ρούχα ...πολύ μικρού μεγέθους και έτσι απέκτησα την πρώτη μου κούκλα», δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Η αμέσως προηγούμενη κούκλα ήταν μεγάλης συναισθηματικής αξίας για την Κύπρια φυσικό, καθώς γεννήθηκε μετά την τουρκική εισβολή και τα οικονομικά της οικογένειάς της δεν ήταν τόσο καλά, ώστε να μπορεί να έχει ως παιδί πολλές «μικρές κυρίες». «Είχα μόνο μία, την οποία και λάτρευα. Της έραβα και τότε ρουχαλάκια, ενώ κατασκεύαζα με σύρμα κολιέ και άλλα αξεσουάρ», περιγράφει.

Όνειρό της Νάγιας είναι να μπορούσε να είχε περισσότερο χώρο στο διαμέρισμά της, για να αφιερώσει μία βιβλιοθήκη ή μία βιτρίνα στις αγαπημένες της κούκλες, ώστε να μπορεί να τις φωτογραφίζει συχνότερα. «Έχω πάντα νέο υλικό και θα μπορούσα να κάνω φωτογραφίσεις κάθε μέρα. Ωστόσο αυτό γίνεται μόνο μία ή δύο φορές την εβδομάδα, διότι για να στήσω τα διοράματά μου, χρειάζεται να μαζέψω από διαφορετικά σημεία του σπιτιού τα ...κομματάκια μου», εξηγεί.

Η ξενοδοχοϋπάλληλος που οργανώνει εξορμήσεις και διακοπές για τις κούκλες της

Από την πλευρά της, η Ειρήνη, μια 32χρονη ξενοδοχοϋπάλληλος που δραστηριοποιείται στην Κω, όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, δεν σταμάτησε ποτέ να παίζει με κούκλες, ούτε καν την περίοδο που πήγαινε στο λύκειο. Όταν άφηνε τους φίλους της επιστρέφοντας σπίτι, οι κούκλες ήταν η δεύτερη παρέα της. Έτσι αποφάσισε να αρχίσει να τις συλλέγει. «Μου αρέσει να αγοράζω κούκλες, αλλά όχι και τον εξοπλισμό τους. Προτιμώ να φτιάχνω μόνη μου τα σπίτια τους, κάνοντας χειροτεχνίες με διάφορα κουτιά, ώστε να είναι πιο ρεαλιστικά, σε σχέση με το απόλυτο ροζ χρώμα, στο οποίο συνήθως κυκλοφορούν τέτοιου είδους παιχνίδια», δηλώνει.

Οι δικές της κούκλες ζουν σε δωμάτια, διακοσμημένα με κάδρα, κορνίζες, αφίσες, ακόμη και βιβλία, τα οποία στην πραγματικότητα κατασκευάζει με χαρτόνι και ψαλίδι ή εκτυπώνει σε μικρή κλίμακα. Τα τελευταία τρία χρόνια, εκτός από τους εσωτερικούς χώρους, φωτογραφίζει τις κούκλες της και στις ...εξορμήσεις τους στα χιόνια ή στην παραλία, στην αυλή ή στην πόλη. «Κάποιοι κοιτάζουν επίμονα, κάποιοι γελάνε, σε κάποιους φαίνεται περίεργο, σε κάποιους άλλους ενδιαφέρον», αναφέρει, δηλώνοντας κατηγορηματικά ότι δεν την απασχολεί.

Η τραγουδίστρια που άφησε το μικρόφωνο και έπιασε τις κούκλες

Η Μαίρη Δεναξά είναι γνωστή από τον χώρο του τραγουδιού. Πρόσφατα όμως αποκάλυψε στους θαυμαστές της ότι ανήκει στην κατηγορία των χειροτεχνών στην κλίμακα 1:6 και επιμελείται οτιδήποτε αφορά στην καθεμία από τις εξήντα κούκλες που διαθέτει. Από αυτές, περίπου πέντε είναι οι αγαπημένες της που διατηρεί ακόμη από την παιδική της ηλικία και τις υπόλοιπες τις απέκτησε ως ενήλικας.

«Δεν σταμάτησα ποτέ να έχω παιχνίδια, είχα πάντα Playmobil αλλά κόλλησα με τις κούκλες, ιδιαίτερα από τότε που βγήκανε και οι πιο μελαχρινές! Ανέκαθεν μου άρεσε πάρα πολύ να τους φτιάχνω πράγματα όπως σπιτάκια, δωμάτια, έπιπλα και στην πρώτη καραντίνα άνοιξα για πρώτη φορά τη ραπτομηχανή μου και -αν και εντελώς αρχάρια- άρχισα να τους ράβω ρούχα», δηλώνει η 40χρονη τραγουδίστρια. Από τότε σημείωσε σημαντική πρόοδο, ενώ επιπλέον, φτιάχνει επιπλάκια και άλλες κατασκευές, παρακολουθώντας βίντεο με οδηγίες στο διαδίκτυο ή ανταλλάσσοντας πληροφορίες με τα υπόλοιπα μέλη της κοινότητας του #dollstagram.

Στο σπίτι της Μαίρης Δεναξά, ένα ολόκληρο δωμάτιο ανήκει στις κούκλες της, αν και στην πραγματικότητα είναι ο χώρος ο οποίος λειτουργεί ως το εργαστήριό της. «Μέσα σ' αυτόν το χώρο έχω τη ραπτομηχανή μου, κάποια στημένα διοράματα και το υπόλοιπο υλικό οργανωμένο σε κουτιά. Αλλού βρίσκονται τα ρούχα, αλλού τα αξεσουάρ και κάθε φορά στήνω από την αρχή, ανάλογα με το θέμα που θέλω να φωτογραφίσω για το πρότζεκτ που θα προκύψει ή για να ανταποκριθώ σε κάποιο challenge του instagram ή αν έχω από μόνη μου κάποια ιδέα», επισημαίνει.

Όπως δηλώνει, ανήκει στον επαγγελματικό κλάδο που χτυπήθηκε πολύ εξαιτίας της πανδημίας και το συγκεκριμένο χόμπι λειτούργησε απολύτως ψυχοθεραπευτικά μέσα στην καραντίνα, ενώ σε γενικές γραμμές είναι κάτι που συντηρεί την παιδικότητά της, την οποία δεν θέλει να χάσει με τίποτα.

Ο πατέρας που στήνει παραμυθένιους κόσμους για τα παιδιά του

Στην κοινότητα του toy photography, τα εύσημα, άριστες κριτικές και τη μεγαλύτερη αποδοχή παίρνει ο λογαριασμός του Άκη, ενός 50χρονου πατέρα τριών παιδιών. Οι φωτογραφίες του θα μπορούσαν να είναι οι επίσημες διαφημίσεις των παιχνιδιών που προβάλλει και με τα οποία φτιάχνει ιστορίες τις ατελείωτες ώρες που παίζει με τα παιδιά του.

«Ξεκίνησα πριν από οκτώ χρόνια, όταν η μικρή μου κόρη ήταν δύο χρόνων και ήθελα να βρω κάποιο παιχνίδι που θα μπορούσαμε να παίζουμε μαζί -πέρα από τα lego και playmobil που ήδη παίζαμε με τα αγόρια μου. Τότε ανακάλυψα κάποια όμορφα χνουδωτά ζωάκια με πραγματικά -και όχι πλαστικά- ρούχα, και καταπληκτικές λεπτομερείς μινιατούρες και κουκλόσπιτα! Ένας μαγικός κόσμος σαν βγαλμένος από τις ιστορίες της Beatrix Potter», δηλώνει ο 50χρονος πατέρας.

Οι φωτογραφίες του, αναπαριστούν απλές σκηνές από την καθημερινή οικογενειακή ζωή με χιουμοριστικό τρόπο και παιχνιδιαρικη διάθεση αλλά και σκηνές από φανταστικές κλασικές ιστορίες όπως ο μάγος του Οζ, ο Πήτερ Παν κλπ. Του αρέσει να δίνει κίνηση στους χαρακτήρες και να μοιάζουν σαν αληθινοί. «Κατασκευάζω μόνος μου πολλά από τα σκηνικά, τις μακέτες και τα κοστούμια τους και μου αρέσει να χρησιμοποιώ το photoshop για ειδικά εφέ», εξηγεί, λέγοντας ότι το μεγαλύτερο πρόβλημά του είναι ότι δεν έχει κάποιο στούντιο και αναγκάζεται να στήνει τις φωτογραφίες σε οποιοδήποτε διαθέσιμο χώρο του σπιτιού, πάνω στο τραπέζι, η στα κρεβάτια ή τα γραφεία των παιδιών.

Στον Άκη, ανέκαθεν άρεσαν τα παιχνίδια, οι κατασκευές, οι μινιατούρες και η φωτογραφία, οπότε με αυτό το χόμπι κατάφερε να συνδυάσει πολλά αγαπημένα του πράγματα. «Πήρα πολλές καλές κριτικές και αυτό με ώθησε στο να συνεχίσω να βγάζω φωτογραφίες. Πριν από έξι χρόνια ξεκίνησα και έναν λογαριασμό στο instagram που έχει συγκεντρώσει ενδιαφέρον από πολλούς toy photographers και συλλέκτες από όλο τον κόσμο. Στην Ελλάδα το χόμπι αυτό είναι μάλλον σπάνιο και ίσως παρεξηγημένο γι αυτό και απευθύνομαι κυρίως σε διεθνές κοινό. Μου αρέσει η θετική ανταπόκριση του κόσμου που με παρακινεί να συνεχίσω αλλά πιστεύω ότι κυρίως είναι ένας τρόπος να ξεφεύγω από την καθημερινότητα και να γεμίζω δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο μου», τονίζει.