H Μαλάλα Γιουσαφζάι και η Vogue για έναν κόσμο που αλλάζει για τις γυναίκες

Πριν από λίγα χρόνια θα ήταν ανήκουστο η παγκόσμια «βίβλος του στιλ» να έβγαινε με εξώφυλλο μια γυναίκα που δεν είναι μοντέλο, δεν είναι κάποια διάσημη ηθοποιός έστω, δεν είναι πανέμορφη με την πολύ στερεοτυπική έννοια του όρου και επίσης που δεν φοράει μαγιό ή τουαλέτα, αλλά τσαντόρ.

Κι όμως. Ο κόσμος αλλάζει, η θέση της γυναίκας αλλάζει, ο τρόπος που βλέπουμε τη γυναίκα αλλάζει και μαζί τους αλλάζει και η αντίληψη που έχουμε για τη γυναικεία ομορφιά.

Το κεντρικό πρόσωπο της Βρετανικής Vogue για το μήνα Ιούλιο -και η γυναίκα που κοσμεί το εξώφυλλό της- είναι η Μαλάλα Γιουσαφζάι.

Η Μαλάλα δεν είναι μοντέλο, δεν είναι μέρος του λαμπερού κόσμου του θεάματος, ποζάρει στο φακό ελάχιστα βαμμένη, με ένα κόκκινο μαντήλι και φόντο ένα κατακκόκινο εξώφυλλο.

Ελάχιστη σημασία έχουν όλα αυτά, η ομορφιά και το στιλ προκύπτουν εδώ από παράγοντες που δεν έχουν να κάνουν με την εξωτερική εμφάνιση.

H Μαλάλα Γιουσαφζάι έγινε παγκοσμίως γνωστή όταν, το 2012, ενώ ήταν μόλις 11 ετών τής επιτέθηκε μέσα σε σχολικό λεωφορείο, στο Πακιστάν, ένας Ταλιμπάν. Την πυροβόλησε στο κεφάλι, όμως εκείνη επέζησε.

Το «έγκλημά» της ήταν ότι υπερασπιζόταν το δικαίωμα των κοριτσιών στην εκπαίδευση, κάτι που συνέχισε να κάνει και μετά τη δολοφονική επίθεση που παραλίγο να της κοστίσει τη ζωή.

@AP Photo

Η Μαλάλα γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου 1997 στη πόλη Μινγκόρα σε μια οικογένεια σουνιτών Παστούν. Έλαβε από μικρή ηλικία εκπαίδευση καθώς ο πατέρας της είναι ιδιοκτήτης σχολείου θηλέων και ποιητής.

Όταν η περιοχή κατελήφθη από φανατικούς Ταλιμπάν όλα άλλαξαν. Τα κορίτσια απαγορευόταν να πάνε στο σχολείο, οι γυναίκες ψώνια, απαγορεύθηκε η μουσική και η τηλεόραση και πυρπολήθηκαν περίπου 200 σχολεία.

Η Μαλάλα δημιούργησε τότε ένα μπλογκ με την παρότρυνση του πατέρα της και με ψευδώνυμο περιέγραφε την ζωή με τους Ταλιμπάν. «Θυμάμαι ακόμη κάθε λεπτό, από τον φόβο όταν κοιμόμασταν το βράδυ ότι ίσως δεν θα είμαστε ζωντανοί την επόμενη ημέρα, ο φόβος ότι αν πας σχολείο, κάποιος θα σε σταματήσει και θα ρίξει οξύ στο πρόσωπό σου», είχε πει η ίδια.

Το απόγευμα της 9ης Οκτωβρίου 2012, ένας Ταλιμπάν εισέβαλε στο σχολικό λεωφορείο και την πυροβόλησε. Η σφαίρα διαπέρασε το κεφάλι και το λαιμό της, μέχρι τον ώμο. Διακομίστηκε εσπευσμένα στο τοπικό νοσοκομείο και τελικά, υπό το βάρος της διεθνούς κινητοποίησης και συμπαράστασης, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Queen Elizabeth στο Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας και σώθηκε.

Η υπόθεσή της συγκλόνισε την διεθνή κοινή γνώμη και έστρεψε τα βλέμματα στο Πακιστάν, μια χώρα στην οποία η θέση της γυναίκας είναι δραματική.

Ένα Νόμπελ για όλα τα ξεχασμένα παιδιά

Το 2014, σε ηλικία 17 ετών, η Μαλάλα έγινε η νεότερη κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης το οποίο της απονεμήθηκε για τον αγώνα της για τα δικαιώματα όλων των παιδιών στην εκπαίδευση. «Αυτό το βραβείο δεν είναι μόνο δικό μου. Ανήκει σε όλα εκείνα τα ξεχασμένα παιδιά που θέλουν να μορφωθούν. Σε όλα εκείνα τα τρομαγμένα παιδιά που επιθυμούν ειρήνη, σε όλα εκείνα τα παιδιά που τους έχουν στερήσει τον λόγο και λαχταρούν την αλλαγή», είπε η ίδια κατά την απονομή του Νόμπελ Ειρήνης.

@AP Photo

Από το 2013 έχει δημιουργήσει το Malala Fund, έναν μκη κερδοσκοπικό οργανισμό για τον ίδιο σκοπό. Έχει ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο, έχει συναντηθεί με αρχηγούς κρατών, έχει μιλήσει στον ΟΗΕ, παλεύει ασταμάτητα για τα ιδανικά της, γι αυτό που παραλίγο να της κοστίσει τη ζωή.

Ο άνθρωπος που παραλίγο να δολοφονήσει τη Μαλάλα, πέτυχε τελικά ακριβώς το αντίθετο από εκείνο που ήθελε: Αντί να σιγήσει, η φωνή της έγινε τόσο δυνατή που είναι πλέον αδύνατο να μην την ακουσεις.

Η Μαλάλα εξομολογείται στη Vogue ότι η σχέση της με τα social Media υπήρξε και εξακολουθεί να είναι αμήχανη. Είχε έναν κρυφό λογαριασμό στο Twitter με 4.000 ακόλουθους. Όταν αποκάλυψε ότι πίσω από το λογαριασμό βρίσκεται εκείνη, οι φόλοουερς έφτασαν τα 1,8 εκατομμύρια...

Πίσω απ'όλα αυτά βρίσκεται απλώς μια νέα γυναίκα

Η ίδια, όπως κάθε νέα γυναίκα στην ηλικία της, έχει αγωνία για το μέλλον. «Τι θα κάνω στη ζωή μου;», αναρωτιέται, «δεν έχω ιδέα» απαντά μόνη της.

Η Μαλάλα σπουδάζει στην Οξφόρδη, θα ήθελε να επιστρέψει στο Πακιστάν αλλά δεν μπορεί, οι φίλοι της την αποκαλούν Μαλ, της αρέσει να βλέπει τηλεόραση, ιδιαίτερα κωμικές σειρές, ζει με τους γονείς της αλλά «θα της άρεσε η ιδέα να έχει το δικό της σπίτι», κοκκινίζει όταν μιλάει για τη συνάντησή της με τον Μπραντ Πιτ («ναι, είναι ΠΟΛΥ όμορφος»), δεν έχει ακόμη αγόρι και δεν βρίσκει κανένα λόγο να παντρεύονται οι άνθρωποι. «Αν υπάρχει αγάπη και συνεννόηση, γιατί πρέπει να υπογράψεις και ένα χαρτί;», λέει.

Η μαμά της φυσικά διαφωνεί, αλλά «αυτό δεν κάνουν οι μαμάδες;»

«Μέχρι το δεύτερο έτος στο Πανεπιστήμιο νόμιζα ότι η ζωή μου θα ήταν πάντα η ίδια: Δεν θα παντρευόμουν, δεν θα έκανα παιδιά, θα ζούσα για πάντα με τους γονείς μου και θα αφιερωνόμουν στη δουλειά μου. Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι δεν είσαι για πάντα ο ίδιος άνθρωπος. Ότι μεγαλώνεις και αλλάζεις...».

Αλλάζεις και μετατρέπεσαι σε κάτι ακόμη πιο όμορφο. Κι αυτό είναι κάτι που πηγάζει από μέσα.