Σε δύσκολη θέση η βασίλισσα Ελισάβετ: Τα Μπαρμπέιντος έτοιμα να τη διώξουν από αρχηγό κράτους

Η πρώην βρετανική αποικία, η οποία κέρδισε την ανεξαρτησία της το 1966, διατήρησε έναν επίσημο δεσμό με την βρετανική μοναρχία, όπως έχουν κάνει και κάποιες άλλες χώρες που κάποτε αποτελούσαν τμήμα της βρετανικής αυτοκρατορίας.

«Ήρθε η ώρα για να αφήσουμε πλήρως πίσω μας το αποικιακό παρελθόν μας», δήλωσε η γενική κυβερνήτης των Μπαρμπέιντος Σάντρα Μέισον στη διάρκεια ομιλίας της εκ μέρους της πρωθυπουργού της χώρας, Μία Μότλεϊ.

«Οι πολίτες των Μπαρμπέιντος θέλουν έναν Επικεφαλής Κράτους από τα Μπαρμπέιντος. Αυτή είναι η απόλυτη έκφραση της πεποίθησής μας για το ποιοι είμαστε και για το τι είμαστε ικανοί να επιτύχουμε. Επομένως, τα Μπαρμπέιντος θα πραγματοποιήσουν το επόμενο λογικό βήμα προς την απόλυτη εθνική τους κυριαρχία και θα έχουν γίνει Δημοκρατία όταν θα γιορτάζουμε την 55η μας Επέτειο της Ανεξαρτησίας μας», είπε η ίδια.

Η επέτειος αυτή θα εορταστεί τον Νοέμβριο του 2021.

Η αντίδραση του βρετανικού παλατιού

Σε ήπιο τόνο απάντησε, πάντως, το Παλάτι του Μπάκινγχαμ στις αποφάσεις των Μπαρμπέιντος, λέγοντας πως το όλο ζήτημα και οι συνακόλουθες αποφάσεις αφορούν αποκλειστικά τους κατοίκους του νησιωτικού αυτού συμπλέγματος στην Καραϊβική.

Σύμφωνα με το Reuters, εκπρόσωπος του βρετανικού υπουργείου Εξωτερικών δήλωσε σχετικά:

«Τα νησιά Μπαρμπέιντος και το Ηνωμένο Βασίλειο είναι ενωμένη υπό την κοινή ιστορία, κουλτούρα, γλώσσα και πολλά περισσότερα. Έχουμε ισχυρούς δεσμούς και θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε μαζί τους καθώς και με το σύνολο των πολύτιμων εταίρων μας στην Καραϊβική».

Με βάση το ισχύον καθεστώς, ο κυβερνήτης των Μπαρμπέιντος διορίζεται απευθείας από τη βασίλισσα, αφού η ίδια συμβουλευτεί πρωτίστως τον πρωθυπουργό του νησιωτικού συμπλέγματος. Ο γενικός κυβερνήτης εκπροσωπεί τη βασίλισσα στις επίσημεε εκδηλώσεις, όπως για παράδειγμα στην εναρκτήρια ομιλία στο τοπικό κοινοβούλιο.

Σκλαβιά και αποικιοκρατία: Μια ιστορία αιώνων

Η Βρετανία διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ιστορία των Μπαρμπέιντος, που υπήρξε νησί μαρτυρίου για χιλιάδες ανθρώπους που πωλούνταν ως σκλάβοι κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα. Το νησιωτικό σύμπλεγμα έγινε βρετανική κτήση το 1625, όταν κατέπλευσε στο νησί ο καπετάνιος Χένρι Πάουελ.

Το νησί εποικήθηκε και παρέμεινε σε βρετανικά χέρια για αιώνες, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα νησιά της Καραϊβικής που έδωσαν σκληρές μάχες έναντι των αποικιοκρατών της Ισπανίας, της Βρετανίας, της Ολλανδίας, της Γαλλίας και των ΗΠΑ. Η χρήση σκλάβων από την Αφρική που εργάζονταν υπό εξοντωτικές συνθήκες στις φυτείες ζάχαρης, οδήγησε τη «Γηραιά Αλβιόνα» στο να αποκομίσει τεράστια οικονομικά οφέλη, προκαλώντας σοβαρή όξυνση των φυλετικών διακρίσεων.

Τα Μπαρμπέιντος αριθμούν στις μέρες μας κάτι λιγότερο από 300.000 κατοίκους σε πληθυσμό, με τους περισσότερους να έχουν αφρικανικές καταβολές. Ωστόσο, είναι εμφανείς αρκετοί από τους πολιτισμικούς δεσμούς που συνδέουν το νησιωτικό αυτό σύμπλεγμα με τη Βρετανία: πόλεις έχουν ονόματα βρετανικών τοπωνυμίων, ενώ και αρκετές οδοί όπως για παράδειγμα η φημισμένη Λίβερπουλ Λέιν θυμίζει ξεκάθαρα ότι το βρετανικό στοιχείο υπήρξε ιδιαίτερα έντονο σε αυτή την περιοχή της Καραϊβικής. Μάλιστα, το εθνικό σπορ των Μπαρμπέιντος παραμένει το κρίκετ.

Σημειώνεται, τέλος, ότι στη Βρετανία ζει εδώ και χρόνια μια μεγάλη κοινότητα πολιτών που έχουν καταγωγή από τα Μπαρμπέιντος.